Alman edebiyatının güçlü kalemlerinden Hermann Hesse?nin, bir göçebenin yaşamını konu alan Knulp adlı incecik öykü kitabı, yazarın yapıtları içinde küçük bir mücevher gibi ışıldıyor. Tüm yaşamı yollarda geçen bir göçebenin hikâyesi Knulp. Kitaba adını veren baş kahraman, kimi yerlerde bir süreliğine konaklayıp insanlarla ilişki kuruyor, ama çok geçmeden onlardan kopup yine kendini yollara vuruyor.

Tüm yaşamı yollarda geçen ve yine yollarda sona eren bir göçebenin hikayesi Knulp. Canının çektiği yere “konan”, ama çok duramayıp yine “uçan” bir özgür ruhun kısacık destanı.
Hermann Hesse’ye göre, Knulp gibi figürlerin “kimseye yararı dokunmasa da, yararı dokunan kimilerine oranla çok daha az zararı dokunur. Knulp gibi yetenekli ve hayat dolu insanlar, yaşadıkları çevrede kendilerine yer bulamıyorlarsa, bunda onlar kadar çevreleri de suçludur.”
Hesse, tıpkı Knulp gibi, uzun yürüyüşlere çıkmaktan ve doğayla baş başa kalmaktan hoşlanan biriydi. Bu anlamda onun ruhunun uçarı yanını da simgeleyen kitap, bu öykülere ek olarak, Hesse’nin ölümünden sonra gün ışığına çıkan iki fragmanı da içeriyor.
Hesse’nin ilk dönem düzyazıları içinde ışıldayan küçük bir mücevher Knulp.

KİTAPTAN BİR BÖLÜM
İlkbahar Başı
Doksanlı yılların başıydı; bir ara rahatsızlandı dostumuz Knulp, birkaç hafta hastanede yattı. Taburcu edildiğinde şubat ortalarıydı, hava berbattı dışarıda, yollarda geçirdiği daha bir iki günün sonunda yeniden ateşlendi Knulp, başını sokup barınabileceği bir yer aramak zorunda kaldı. Dostlardan yana hiç sıkıntı çekmemişti şimdiye kadar, yöredeki hemen her kasabada kendisini güler yüzle karşılayıp evinde misafir edecek bir ahbap bulması işten değildi. Ama acayip derecede gururlu biriydi Knulp; öylesine gururluydu ki, bir dostunun bir lütfunu kabullenmesi, o dostunun kendisini onurlandırılmış hissetmesine yetiyordu. Bu kez Lächstetten?daki Sepici Emil Rothfuß geldi Knulp?un aklına; yağmurun yağdığı ve batıdan rüzgârın estiği bir akşamüzeri dostunun evinin önüne gelip, şimdiden kilitlenmiş kapıyı çaldı. Sepici dostu üst kattaki pencerenin kepengini birazcık aralayarak sokağın karanlığından içeri seslendi: ?Kim o bu vakit? Gündüzlere kıran mı girdi?? Yaşlı dostunun sesini işiten Knulp bütün yorgunluğunu unuttu, canlanıp dirildi hemen. Bir şiircik geldi aklına; yıllar önce bir ara dostuyla dört haftalık bir geziye çıkmış, kona göçe dolaşıp durmuşlar, şiir de o sırada doğmuştu. Hiç durmayıp pencereye doğru yolladı şiiri, bir ezgi gibi okuyarak: Yorgun bir yolcu göçebe Bir restoranda oturur, Başkası sanmayın sakın Kaybolan oğuldur.* Bunun üzerine sepici dostu, kepengi hızla açıp sarkabildiği kadar sarktı pencereden.

Kitabın Künyesi
Knulp
Yazar: Hermann Hesse
Kapak Tasarımı : Nahide Dikel
Editör : Ayça Sabuncuoğlu
Düzeltmen : Ayça Sezen
Çeviri : Kamuran Şipal
Yapı Kredi Yayınları
YKY’de 1. Baskı: Nisan 2004
YKY’de 4. Baskı: Ocak 2010
Sayfa: 104

Previous Story

Yaşar Kemal’in Romancılığı – Fethi Naci

Next Story

Bilgi Ağacı / İnsan Anlayışının Biyolojik Temelleri – Humberto R. Maturana, Francisco G. Varela

Latest from Hermann Hesse

Çarklar Arasında – Hermann Hesse

Hermann Hesse’nin kendi yaşamöyküsüyle de paralellikler taşıyan “Çarklar Arasında”nın kahramanı Hans Giebenrath, Almanya’nın küçük bir kasabasında yaşamaktadır. İçedönük ama çok yetenekli bir genç olan
Go toTop

OKUMA ÖNERİLERİMİZ