İnsanlık Durumu – Andre Malraux. ‘İnsanların kendilerinde fark edemedikleri asaleti tasvir etmek için yazdım.’

Andre Malraux, yalnızca büyük bir yazar değildir; o, yaşadığı çağın bunalımlarını, çalkantılarını ta derinden duyup yaşamış bilge bir tarihçi, bir örgüt ve eylem adamı, bir siyasetçidir aynı zamanda. Çağının temel sorunlarıyla içli-dışlı olmuş ve olup bitenlerin tanığı olmakla yetinmeyip etkin bir rol oynamasını bilmiştir. Romansı bir yaşam süren Malraux 1927 Şanghay Devrimi’ni anlattığı İnsanlık Durumu’yla 1933 Goncourt Ödülü’nü aldı. İnsanlık Durumu (La Condition Humaine), hiç kuşkusuz, iki dünya arasında yayımlanmış büyük romanların başında gelir.
İnsanlık Durumu (La Condition Humaine), Şanghay kentinin 1927 yılında milliyetçi Kuomintang ordularınca ele geçirilmesi sonrasında, şehirde yaşanan komünist direnişin hikâyesini anlatır. Başkent Pekin’in ve bütün ülkenin geleceğini belirleyen birkaç günlük süreç komünist liderleri ölüme götürürken, işçi kalabalıklarını da teslimiyet dolu bir acze sürükler. Yaşanan kitlesel trajedi, aynı zamanda bireyin çıkmazını da yansıtır: Anlamdan yoksun felaketler çağında yaşayan insanın en büyük uğraşı, hayatını anlamlı kılma çabasıdır. Ortak bir ülkü etrafında kenetlenseler de, insan olmanın mutlak yalnızlığından kaçamayan roman kahramanlarının her biri, erdemleriyle olduğu kadar zaaflarıyla da hayat karşısında bir tavrı temsil eder. Yirminci yüzyılın en önemli yazarları arasında sayılan André Malraux, Goncourt Ödülü kazanan ve kendisini dünya çapında üne kavuşturan romanını yazarken esas amacının, ?insanların kendilerinde fark edemedikleri asaleti tasvir etmek? olduğunu söylemiştir.

Kitabın Künyesi 1
İnsanlık Durumu (La Condition Humaine)
Yazar: Andre Malraux
Çevirmen : Alev Er
Yayınevi: Oda Yayınları
Basım Tarihi : 08 – 1994
Sayfa Sayısı : 256

Kitabın Künyesi 2
İnsanlık Durumu (La Condition Humaine)
Yazar: Andre Malraux
Çeviren: Ali Berktay
İletişim Yayınları
2.Baskı Ekim 2010, İstanbul (1.Baskı Nisan 2003, İstanbul)
320 sayfa

André Malraux Hakkında Bilgi
Yazar, 1901 yılında Paris’te doğdu. Yaşayan Doğu Dilleri Ulusal Okulu?ndan (Ecole Nationale des Langues Oriantales Vivantes) mezun oldu. 1923’de yerbilimsel geçici bir görevle Hindi-Çin’e gitti. Kamboçya’ya, sonra da Çin’e bir seyahat yaptı. (Çin?de, 1925 yılından 1927 yılına kadar sivil savaşa katıldı, ‘Antifaşist Dünya Komitesi’nin başkanı oldu.) Arabistan’a, Almanya’ya, S.S.C.B.’ne ve İspanya’ya gitti. 1936?da İspanyol sivil savaşı patlak verince, İspanya Cumhuriyeti Hükûmeti’nin hizmetinde yabancı hava kuvvetlerini örgütledi ve yönetti. İkinci Dünya Savaşı’nda esir düştü, kaçtı ve Albay Berger adıyla Lot-et-Garonne ve Corrèze direniş örgütlerini yönetti. Yaralandı ve 1944’te tutuklandı. Ağustos ayında Toulouse’un kurtuluşu sırasında özgürlüğüne kavuştu. Alsace-Lorraine Tugayı’nın komutanı olarak Alsace ve Almanya savaşına katıldı. De Gaule’ün Libération örgütüne girdi. 1945-1946 yılları arasında Information, 1958-1959 yılları arasında Meclis Başkanlığı, Kültür İşleri Bakanlığı görevlerinde bulundu.

Kitapları:

Lunes en Papier (1921), La Tentation de l’Occident, Les Conquérants (Fatihler) (1928) ve La Voie Royale (Büyük Yol)dan sonra 1933’te La Condition Humaine (İnsanlık Durumu) isimli eseriyle Goncourt Ödülü’nü aldı. L’Espoir (Umut) (1937) isimli romanından bir film çekti. Bu film 1946’da Louis de Luc ödülünü aldı. Une Psychologie d?Art, Le Musée İmaginaire de la Sculpture Mondiale, Les Voix du silence, Les Antimémoires (1967), Les Chênes qu’on abat (1970)