Ahmed Arif’in Türk Şiirindeki Yeri Üzerine Bir Deneme – Vecihi Timuroğlu

Ahmed Arif’i kendine özgü kılan, seçtiği bu çileli yoldur. 2 Haziran 1991 günü öldüğünde, arkasında, on dokuz şiirden oluşan büyük bir kalıt bırakıyordu. Diyarbakır’ın sesini, Anadolu Türkçesinin sesine katan Ahmed Arif, kendine özgü gizli müziğiyle, ödün vermez toplumsalcı dünya görüşüyle, korkularıyla, kuşkularıyla, yiğitlikleri besleyen coşkusuyla, eşsiz lirizmiyle, şiirimizin altın halkalarından biri olarak her zaman saygı görecektir.

Ahmed Arif, şiirleriyle, salt mazlum halkların, ezilmiş insanların, sömürülen emekçilerin toplumsalcı şairi değil; gerçek anlamda bir özgürlük şairidir de. Onu okudukça, her seferinde başka bir Ahmed Arif ile karşılaşıyoruz.

Kitabın Künyesi
Ahmed Arif’in Türk Şiirindeki Yeri Üzerine Bir Deneme
Vecihi Timuroğlu
Arkadaş Yayınları
136 sayfa,
Baskı Tarihi: Mart 2009

Vecihi Timuroğlu’nun Hayatı
Yazar, şair ve araştırmacı Vecihi Timuroğlu, 1927 yılında Sivas’ın Kangal ilçesinin Körpınar köyünde doğdu. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi’ni bitirdi. Ankara’da lise öğretmenliği ve müdürlüğü yaptı. Türkiye Yazıları, Adam Sanat, Dost, Sanat Rehberi, Türkçe, Yarın, Yeditepe, Yücel, Varlık, Damar gibi dergilerde yapıtlarını yayımladı. “Göz Göz Olmak” (1976) adlı ilk kitabında denemelerinden bir kısmını derledi. Edebiyatçılar Derneği “Onur Ödülü” (1998) sahibi olan Vecihi Timuroğlu’nun, “Ahmet Kutsi Tecer (Kişiliği, Sanat Anlayışı ve Tüm Şiirleri)” (1980), “Kurtuluş Savaşçısı Atatürk” (1981), “Simavne Kadısıoğlu Şeyh Bedreddin ve Varidat” (1982), “Cahit Külebi, Yazınımızdan Portreler” (1991), “Dersim Tarihi” (1991), “Hırçın ve Lirik” (1994), “İslamın Akla Bakışı Üzerine Bir Deneme” (1996), “Dursun Akçam’ı Anmak” (2004) adlı inceleme kitapları ile “Minnacık Kadın” (1984) adlı bir hikâye kitabı vardır. Timuroğlu, yazdığı “İnsan Hakları Sözlüğü” (2007) kitabı ile Dünya ve Türkiye tarihinde bir ilki de gerçekleştirmiştir. Bilim ve sanat dallarında hazırlanan alan sözlükleri, ulusal kültürün zenginliğini sergileyen birer göstergedir. Vecihi Timuroğlu’nun “İnsan Hakları” alanındaki bu çalışması da kültürümüze değerli bir katkıdır. Kitapta, uluslararası terimler için anadilde tanımlar üretmek, açıklamalar yapmak, terim ya da kavrama ışık tutarak ulusal kültürümüzde özümlenmesini sağlamak ve böylece uluslar arası insan hakları kültürünün içinde yer almayı öngörmek amaçlanmıştır. Timuroğlu, aynı zamanda Türkiye İnsan Hakları Kurumu (TİHAK) kurucu üyesidir.

“Güne Çıkış” adlı şiirinde, “Kırmızı iri güller her zaman / Büyük acıları çağrıştırır bende / Ölümleri tadılmamış yaşamları / Ve hep yarım kalmış aşkları” diyen şairin, şiirlerinde, çağdaş toplumsal acıların yarattığı duyarlıklar ile doğunun büyülü türkü ve deyişlerinden özümsenmiş zenginlikleri ustaca kaynaştırdığı görülür. Şiir kitapları arasında şunlar sayılabilir: “Bura Yemendir” (1978), “Tut Beni Sevda Çağırır” (1980), “Bir Sürgünün Ezgileri” (1983), “Kardaşım Oğul” (1988), “Merhaba Oğlum” (1993), “Bülbülleri Ne Yaptılar” (1994), “Siyah Bir Güldür Ölüm” (1996), “Büyü” (1999).

Previous Story

İhanete Uğrayan Sosyalizm / Sovyetler Birliği?nin Çöküşünün Arka Planı – Roger Keeran / Thomas Kenny

Next Story

Rütbeli Sefiller / Erkekler, Kadınlar ve Çocuklar ? Nejdet Evren

Latest from İnceleme

Go toTop

OKUMA ÖNERİLERİMİZ