Katı ekonomi öğretilerinin ya da geleneklerinin kölesi olacak yerde dünyanın zenginliklerini hakça dağıtabilseydik, herkese yetecek kadar para, iş ve yiyecek olacaktı şu yeryüzünde. Ama özellikle bir şeye, düşünce ve çabalarımızın yapıcı çalışmalardan saptırılıp yeni bir savaşın hazırlığı uğruna kötüye kullanılmasına asla izin vermemeliyiz. Ben de o büyük Amerikalı’nın, Benjamin Franklin’in söylediğine katılıyorum. İyi bir savaş ve kötü bir barış, hiçbir zaman olmamıştır. “Ben yalnızca barışçı değil, bir barış savaşçısıyım.” Barış uğruna savaşım vermek istiyorum. İnsanlar savaşa karşı savaş açmadıkları sürece, hiçbir şey savaşları ortadan kaldıramayacaktır. Büyük ideallerin savaşımı hep önce küçük, ama yürekli bir azınlık tarafından başlatılır. Barış gibi inandığımız bir dava uğruna ölmek, savaş gibi inanmadığımız bir şey uğruna acı çekmekten daha iyi değil midir? Her savaş, insanlığın ilerlemesini engelleyen o kötülük zincirine bir halka daha ekler. Ama savaşa başkaldıran bir avuç insan, savaşa yönelik yaygın protestonun sözcüsü olabilir.- Kitleler, asla savaş düşkünü değildir, yeter ki propagandayla zehirlenmiş olmasınlar. Yapmamız gereken, savaş propagandasına karşı kitlelere bağışıklık kazandırmaktır?
Albert Einstein / Çev. A. Cemal