Özgür Soylu’nun öykülerinin bir yanı neşe, bir yanı endişe. Çünkü o anlattıklarını zeki bir çocuğun gözünden anlatıyor hep. Bir çocuk gibi ayrıntılardaki haksızlığı zulmü de, yaşama sevincini de seziyor/sezdiriyor. En güzeli onun anlatımında nicedir unuttuğumuz halk dilinin sözcüklerini en doğal biçimde buluyoruz. “Küşümlenmek” kuşkulanmanın yerini alıveriyor. Tasalanmayı da kapsayan bu sözcüğü benimseyiveriyoruz. Yaşananların farkında olan ve bunları mizahın gözlüğüyle anlatabilen bir yazarla tanışabileceksiniz.
Özgür Soylu, Eskişehir doğumlu. Edebiyat okumaya Aziz Nesin kitaplarıyla başladı. Öyküleri ve yazıları İmge Öyküler, Adam Öykü, Agora, Eşik Cini, Berfin Bahar, Kum, Damar, Lacivert, Cumhuriyet Kitap, Evrensel Kültür dergilerinde ve Hapishaneden Öyküler (Metis), İşçi Öyküleri 2004, Hapiste Yazmak (Kanat Kitap), Hapishaneden Mektuplar (Kanat Kitap), Yeniden Başlayabilirdim (Kanat Kitap) ortak kitaplarında yayınlandı.
“İyi Yolculuklar”, Özgür Soylu, Evrensel Basım Yayın, 2006, 1. Baskı