Geç kazanılmış bir şey olan süre algımıza dokunmadan önce, korku bizim uzanım duygumuza, dolaysıza, sağlamlık yanılsamasına saldırır: Mekân azalır, uçup gider, hava gibi hafif, saydam olur. Yerini korku alır, bu korku genişler ve onu kışkırtan gerçekliğin, ölümün yerine geçer. Tüm deneyimlerimiz; özerk bir gerçeklik haline getirilmiş, bizi sebepsiz bir ürperti, nedensiz bir titreme içine kapatan, bir gün… öleceğimizi unutma tehlikesiyle bizi baş başa bırakan bu korku ile ben’imiz arasında bir değişime indirgenmiş olur. Korku özsel kaygımızı ne eritmek ister ne de tüketmek, ancak içimizde bir eğilim gibi sürdürdüğümüz ve yalnızlığımızın merkezine yerleştirdiğimiz ölçüde korku kaygımızın yerini almakla tehdit eder.
Bir adım daha atıldı mı işte biz sapıklar çıkarız ortaya: Ölüm değil, ölüm korkusunun ânıdır bu. Aşmayı başaramadığımız tüm korkular için durum böyledir: Onları doğuran nedenlerden çözülen korkular bağımsız, zorbaca gerçekliklere dönüşür.
“Korku içinde yaşıyoruz, bu da yaşamıyoruz demektir.” Buda’nın bu sözü belki de şunu demek ister: Kendimizi korkunun dünyaya açıldığı aşamada tutmak yerine, onu bir amaç, kapalı bir evren, mekân’m bir ikamesi haline getiriyoruz. Korku bize egemen olursa, şeyler hakkındaki imgemizi bozar. Onu egemenliği altına almayı, ondan yararlanmayı bilmeyen, zamanla kendi olmaktan vazgeçer, kimliğini yitirir; korku ancak kendimizi ondan korursak verimli olur; ona boyun eğen bir daha eski durumuna gelmez ve kendine karşı ihanetten ihanete geçer, ta ki ondan duyduğu korku altında ölümü boğuncaya kadar. (sayfa 183)
Emil Michel Cioran
NOT: Bu kitabı kesinlikle satın almanızı öneriyoruz.
Emil Cioran bu kitabı oluşturan on bir bölümde ölüm gerçekliğini inkâr etmeden var olma eğilimi, “soluğu kesilmiş bir uygarlık” olarak Batı, sürgün, yazgı, roman ve başka konularda kendine özgü keskin gözlemlerini her zamanki şaşırtıcı üslubuyla bir araya getiriyor.
Hayat için öldürücü, özü itibarıyla tahrip edici olan bir bilgi vardır. Bu kitaptaki metinler işte bu bilgiden yola çıkıyor ama aynı zamanda ondan kopuyor; kendilerini bir dizi şaşkınlık ifadesi, bir kasılmanın anlatımı olarak sunuyorlar. “Olmak” ile “bilmek” arasında kalan yazar sonunda olmayı seçiyorsa, kendisine karşı, kendi kesinliklerine karşı düşünmeye idmanlı olduğu için seçiyor: Kasılmayı bu defa kendi içine, ta en derinine yerleştiriyor.
Kitapta hakkında daha fazla bilgi almak için TIKLAYINIZ
Kitabın Künyesi
Var Olma Eğilimi
Emil Michel Cioran
Çevirmen: Kenan Sarıalioğlu
Yayıncı: Metis
03 / 2016
200 Sayfa