Sen ki gözlerinle görmüştün 57’de
Babanın parçalanmış beynini
Kağıt bir paketle koydular mezara
İstesen belki elleyebilirdin de
Ama ağlamak haramdı sana
O günler istesen de istemesen de
Boğazında buruldu kaldı Türkçe
Mevsimlerin tülüne sarılı halde
Yıllarca dinlendirdin acını
Utandın ondan korktun bir bakıma
Sakladın geleninden gideninden.
Babası Hüseyin Seber, 1905 Erzincan doğumlu. O günün koşullarına göre varlıklı sayılabilecek bir ailenin dört çocuğundan üçüncüsü. Annesinin adı Hatice, babasınınki Kamer. Kardeşleri: Fatma, Memo, Hasan.
Hüseyin Seber babasının ölümünden sonra ağabeyi Memo’yla birlikte nakliyecilikle uğraştı. İstanbul’a gide gele kent görgüsü kazandığı, giyimine dikkat ettiği için Erzincan’da Süslü Hüseyin lakabıyla anılıyordu. 1938’de sürgün edildikleri Bilecik’te Nafıa’da kamyon şoförlüğü yaptı. 1957’de trafik kazasında öldü, Bilecik’te şose (toprak yol) kenarındaki mezarlığa, ilk karısı Gülbeyaz’ın yanına gömüldü.
Hüseyin Seber’in çocuklarıyla ilişkisi -içinden çıktığı töre gereği- mesafeliydi. Ayrıca işi nedeniyle sık sık uzak kalıyordu onlardan. Cemal Süreya, babasının kendisini kucağına alıp sevdiğini hatırlamıyor.
Kamyonların uzun yol kokusu, bir mutluluk, bir sevinç hatırlatır hana, kamyon dönmüştür sonunda: Benzin, makine, yağ ve lastik kokusu birbirine geçmiş, solunur bir kıvama gelmiş, haha kokusuyla birleşmiştir. Zaferdir, uzun yol kokusu. Hiç değilse, atlatma, erteleme, gün alma.
Kamyon, biraz eski olacak.
Bilirdim, ertesi gün, iyi bir gün değil, sürekli azarlanacağım: Şu üstüne başına bak! Daha dün yaptırdık şu ayakkabıları! Niçin gitmedin İlhami Bey’e?
Ama uzun yol kokusu da bilirdi kendisinin uzun yol kokusu olduğunu. Ben uyurken, gece yatağıma eğilir, yanağımdan, daha çok da kaşlarımın ve gözlerimin birbirine en yakın olduğu yerden hafifçe öperdi. Belli belirsiz ayrımsardım, yarın iyi bir gün olacak.
Cemal Süreya, “Yunus ki Sütdişleriyle Türkçenin” şiirindeki dizeler dışında, babasına ilişkin iki şiir daha yazdı: “Sizin Hiç Babanız Öldü mü?” ve “Camdan.”
İlk şiirde babası hayattaydı, aralarında bir kırgınlık olmuştu; ikinci şiirde ise ölümünün üstünden epeyce bir zaman geçmişti.
Kaynak: A’dan Z’ye Cemal Süreya
Hazırlayan: Nursel Duruel
YKY