Isaac Newton can sıkıcı bir adamdı. Diğer akademisyenlerle ilişkileri berbattı ve hayatının son yıllarını şiddetli tartışmalarla geçirmişti. Principia mathematica’nın yayımlanmasından sonra -kuşkusuz fizikte yazılmış en etkileyici kitaptır- Newton birden herkesçe tanındı. Royal Society’nin başkanı ve şövalye ilan edilen ilk bilimci oldu.
Çok geçmeden Newton, önceleri Principia için çok gerekli verileri sağlayan, ama artık istediği bilgileri vermeyen Kraliyet Astronomu John Flamsteed’le çatıştı. Newton hayır yanıtını asla kabul etmezdi: kendisini Kraliyet Gözlemevinin yönetici kadrosuna aldırttı ve gerekli verilerin hemen basılması için dayattı. En sonunda, Flamsteed’in can düşmanı Edmond Halley’in çalışmalara el koymasını ve basıma hazırlamasını sağladı. Ancak Flamsteed mahkemeye başvurdu ve çalınmış çalışmaların dağıtımım engelleyecek kararı tam zamanında çıkarttırdı. Newton çok öfkelendi ve öcünü Principia’nın sonraki basımlarından Flamsteed’e ait referansları sistemli olarak çıkartarak aldı.
Alman filozof Gottfried Leibniz’le aralarında çok daha ciddi bir çalışma vardı. Leibniz ve Newton, modem fiziğin temeli sayılabilecek diferansiyel ve integral hesabını birbirlerinden habersiz geliştirmişlerdi. Newton’un diferansiyel ve integral hesabını Leibniz’den bir yıl önce bulduğu biliniyordu, ama kitabını çok daha sonra yayımladı. İki tarafi da savunan bilimcilerle birlikte, kimin ilk olduğu konusunda büyük bir kavga çıktı. Newton’u savunan yadların çoğunu kendisi yazıp, arkadaşlarının adıyla yayımlatması dikkat çekicidir. Kavga büyüyünce Leibniz bir hata yaparak, sorunu çözmeleri için Royal Society’ye başvurdu. Başkan olan Newton “tarafsız” bir araştırma komitesi atadı, ama rastlantı bu ya, komitede sadece kendi arkadaşları vardı. Ancak hepsi bu kadar da değil; Newton daha sonra komitenin raporunu kendi yazdı ve Royal Society’ye yayımlattı. Leibniz’i resmen eser hırsızlığıyla suçluyordu. Hâlâ tatmin olmadığı için, rapor hakkında isimsiz bir yazı yazarak cemiyetin yayın organında yayımladı. Leibniz’in ölümünden sonra Newton’un, “Leibniz’in kalbini kırmaktan büyük bir zevk aldığı”nı açıkladığı söylenir.
Bu iki çatışma sırasında Newton Cambridge’ten ve Fransız Bilimler Akademisi’nden zaten ayrılmıştı. Cambridge’te ve sonradan da parlamentoda Katoliklik karşıtı harekete etkin olarak katıldı ve sonunda bunun karşılığını Kraliyet Darphanesi’ne müdür olarak atanmakla almış oldu. Sinsiliğini ve iğneleyici yazı yazma yeteneğini burada daha kabul edilebilir bir şekilde kullandı; sahte para basımına karşı büyük bir mücadele başlattı ve hatta birkaç adamı darağacına yolladı.
Stephen Hawking
Zamanın Kısa Tarihi
Doğan Kitap
İngilizce aslından çeviren: Selma Oğunç