KORSAN KIZ
1.
Bardakları yıkarken görürsünüz, baylar, bugün beni-,
onun bunun yatağını düzeltirken görürsünüz.
Sağ olasınız, avucuma koyarsınız beş on kuruş.
Görürsünüz bu entipüften hanı, beni böyle pasaklı,
ama, baylar, bilmezsiniz kiminle konuşursunuz.
Çığlıklar sarsacak bir akşam limanda yeri göğü.
Millet soracak birbirine: Bu da ne ki?
Bakacaklar, ben bulaşıkların başında gülümserim.
Ne oldu diyecekler bu kıza, ne diye gülümser bu kız?
Sekiz tane yelkenli
ve toplu tüfekli bir gemi
giriverecek limana.
2.
Hadi bakalım, diyecekler, sen bulaşıkların başına.
Tutuşturacaklar avucuma gene beş on kuruş.
Paracıkları alacağım, hazır edeceğim yatakları.
(Ama uyku tutmayacak yatakta o gece hiç kimseyi).
Bilmezsiniz baylar gene de kimim ben.
Yer yerinden oynayacak limanda o akşam.
Millet soracak birbirine: Bu gürültü ne ki?
Ve görecekler pencerede ayakta beni,
ne oldu diyecekler bu kıza, ne diye pis pis güler bu
[ kız?
Sekiz tane yelkenli
ve toplu tüfekli bir gemi
şehri verecek ateşe.
3.
Soluğunuz kesilecek o zaman, baylar, soluğunuz.
Bütün duvarlar yıkılacak, şehir olacak baştan başa
dümdüz.
Bakacaksınız bir bu entipüften han kalmış
yıkılmayan.
Millet soracak birbirine: Kim oturur ki burda, hangi
!soylu?
Dört dönecekler hanın çevresinde o gece çığlık
çığlık,
nasıl oldu bu, diyecekler, nasıl. oldu kaldı ayakta?
Çıkarken görecekler beni sabahleyin hanın
! kapısından,
bakın şuna, diyecekler, orda oturan bu mu?
Sekiz tane yelkenli
ve toplu tüfekli o gemi
bayrak çekecek direğe.
4.
Bir sürü insan fırlayacak karaya öğleye doğru,
yakalayıp zincire vuracaklar karşılarına kim çıkarsa,
sonra hepsini bir bir getirecekler benim önüme,
soracaklar, hangisini haklayalım, bekleriz buyruğunu.
Bu öğle üzeri, ortalıkta çıt yok, soluk yok.
Bir benim sesim: Tek kişi komayın sağ!
Kelleler düşerken ben «hop! hop!» diyeceğim.
Sonra sekiz tane yelkenli
ve toplu tüfekli o gemiyle
çekip gideceğim.
(Çeviren: A Kadir)