Üç-Maymun – Nejdet Evren

Üç-maymuna don biçildi;
Biri kısa, biri uzun, biri de geniş
Bunlardan birini seçin dediler
Atıldı ilki ?ne bileyim? dedi,
İkincisi aldı sözü dedi ki,
?bir fark göremiyorum?,
Ve üçüncüsü uzunca düşündü
Kafasını kaşıdı,
Döndü, dolaştı ve
?ne söylendiğini duymadım, yineler misiniz??…

Donların hiç birinde ne bir ilik ne de bir düğme vardı
Biçilmişlerdi biçilmesine de
Her nedense dikişsizdiler…

Bu ara
Terzi, bir ileri bir geri gidip geliyor
İçinden bir şeyler mırıldanıyordu,
Mezurası boynunda asılı
Gömleğin kolları kıvrık
Ve sırtında bir yelek
Düşünceliydi…

Üç-maymun dizildiler karşısına
Ve terziye hep bir ağızdan dediler ki,
?bilmediğin, daha önce hiç görmediğin
kimselerin duyurmadığı kumaşlardan mı seçtin??
Terzi şöyle bir baktı
Tek tek süzdü enine-boyuna
Dedi ki,
?duymadım, gördüm ve biliyorum?
Maymunlar bir-birlerine bakıştılar;
Onlar üç-oyuncu-maymundular
Uzun kuyruklarını
Kıçlarında saklayamazdılar
Kaşlarını yükseltip, gözlerini büyüttüler,
Terzi sabunu aldı
Masının başına geçti
Üç kumaşı sırayla çizdi-çiziktirdi
Çizdi-çiziktirdi
Çizgilerinden kesti, kesti
Böylece yenilenmiş donları
Bir bir önlerine koydu
Maymunlardan ilki
?biliyordum? dedi,
İkincisi ?farklı oldu? dedi,
Üçüncüsü yine uzunca düşündü ve
?gördüklerimi önceden fark etmiş ve biliyordum? dedi,

Donlar biçimsizleşirken
Maymunlar değişmişti
-Metamorfoza uğramış gibi-
Terzi ise gülümsüyordu
Giyinik çıktı dışarı,
Peş-i-sıra üç-maymun, üryan…
Nejdet Evren

17 Kasım 2011, Batı

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir