Sürrealizmin şiire egemen olduğu sıralarda, Guillevic, şeylerin destanını anlatan Terraké; Ponge ise Şeylerden Alınmış Kesitler adlı yapıtlarıyla bu akımın karşısında yer almışlardı. Kuşkusuz bu bir raslantı değildi; şiirde daha önce uç veren eğilimlerin, bu şairleri getirdiği kaçınılmaz bir sonuçtu. Nitekim Rilke, kendi ülkesinde Cezanne örneği üstünde durarak şeylerin şiirini geliştirmişti. Rimbaud’nun düşlediği nesnel (ve kuşkusuz onun çoşumcu öznelciliği ile de çelişen) şiirin bu iki genç ozanın yapıtlarıyla patlak vermesi, ilkin, bütün Avrupa’da kendini gündeme getiren ‘anlatım doymazlığı’ na bağlanır. (Kitabın Girişinden)

BİR ÇİVİ
Yalnızca
Biraz paslı çivi

Bir şeye yaramak zorunda değildi.
Dinleniyordu.
Dinlenildiği gibi.

Yapanlardandır o
Çekip giden bu sessizliği
Kendine özgü araştırmasına.

Eugène GUILLEVIC
Çeviri: Metin CENGİZ

KARNAK

René Massat’ya

Gelir gider taşanıtlar gece
Ve kemirirler birbirlerini.

Yerken gürültü çıkarır ormanlar akşam.

Boynuna takınır yosununu deniz – ve sarınır.
İter kayalıklara adamı soğuk gemiler
Ve sarınırlar.

Eugène GUILLEVIC
Çeviri: Metin CENGİZ

PORTRE

Asittir
Eller.

Bacaklar
Dikine istasyon.

Yüz teni.
Bu şu beslenme biçimi.

Ve öksürük
Buharıdır fabrikalarla
Evlerin.

Güzel, yine de güzel
Cesaret vermek.

Şu kızın gözlerindeki
Bakışlardır bu.

Eugène GUILLEVIC
Çeviri: Metin CENGİZ

Ş İ İ R S A N A T I

I
Sözcükler, sözcükler
Karışırlar yapılana
Katafalklar gibi.

Ve yabancıdır
Her dil.

II
Jean Follain’e
Kuşkusuz bir lütuf dilekçesi değildi
Utancın sırlarını
Kendinden geçerek söyleyen ses.

Alışmalıydı ses
Deneyerek sözcükleri,

Yardımıyla edinecek
Ses perdesinin.

III
Korkunun istediği
Gece kuşunun çığlığı,

Güç bir çığlıktır
Gırtlakta biçimlendirilecek.

Oysa akan kan renginde
Düşer bu çığlık,

Ve çınlar acımaklı
Korku saldığı ormanların içinde.

IV
Söktüğümüz sözcükler
Söylememiz gereken,

Azalıyor günler gibi.

V
Eğer açarsa fırtınalar ağzını
Ve güpegündüz gözükürse gece,

Eğer zenci bir kralsa nehir
Katledilmiş, düşmüş sineklerin arasına,

Eğer güzelse bağlar
Ve okşuyorsa ölüleri,

-Postu sermektir çoktan
Söz konusu olan,

Ve kurtarmak paçasını
Kıl çeker gibi tereyağından
Zor işlerin arasından.

Eugène GUILLEVIC
Çeviri: Metin CENGİZ

Kitabın Künyesi
Seçme Şiirler
Eugene Guillevic
Yön Yayıncılık / Şiir Dizisi
Katkıda Bulunan : Metin Cengiz
Çeviri : Metin Cengiz
İstanbul, 1993
156 s.

Eugène Guillevic Hakkında Bilgi
Eugène de Guillevic (d. 5 Ağustos 1907 Carnac, Morhiban – ö. 6 Ağustos 1997 Paris) 20. yy’ın ikinci yarısının en önemli Fransız şairlerinden. Asker olan babasının görev yerlerini değiştirmesiyle 1909-1919’a kadar sırasıyla Jeumont, Saint Jean-Bréveldy ve yukarı Ren-Faret’te yaşadı.

1920’den 1925’e kadar Altkirich kolejinde öğrenim gördü. Matematik eğitimi aldı. Daha sonra bu eğitimi Öklidgiller adlı şiir kitabında imgesel bir hal aldı. 1926 yılından itibaren Alsace ve Ardenler’de maliye ile ilgili görevler yaptı. 1935’te Maliye Bakanlığında yönetici oldu. François Billoux kabinesinde hazine ve bayındırlık işleriyle, Kuzey Afrika ekonomisi ve toprak düzelemesi ile ilgilendi. 1942’de Paris’e yerleşti.1967’de Ulusal ekonomi müfettişi unvanıyla emekli oldu. Sık sık Alsace ve Bretanya seyahatlerinde bulundu. Yasakalanan Bretoncayı öğrenemedi ama Alzasça ve Almancayı iyi derecede bilirdi.

İspanya iç savaşından sonra komünizme ilgi duydu ve II. Dünya Savaşı sonrasında komünist parti üyesi oldu.Cezayir Soykırımı sırasında Fransız vatandaşlarına komünist parti dilekçelerini imzalatmak için yoğun çaba gösterdi. 1942 yılında yayımladığı Terraqué çok fazla ilgi gördü. 1947’de yakın arkadaşı Paul Eluard’a adanmış Exécutoire ilgi görmedi. Yazarlar birliği başkanı oldu.1975 yılında Mallermé Akademisine başkan oldu. Ulusal Edebiyat Merkezi’nde aktif görevler aldı. 1980 yılında Lucie Albertini ve Alain Vircondelet ile uzun bir söyleşi yaptı. Bu söyleşide yaşamından kesitler, çağın sanat anlayışını değerlendirme, siyaset ve kendi şiiriyle ilgili eleştirileri yer aldı. Bu söyleşi daha sonra Şiirle Yaşamak (Vivre en poésie) adıyla yayımlandı. 90 yaşında Paris’te öldü.

Yayınlanmış Eserlerinden Bazıları
Terraqué (1942)
Exécutoire (1947)
Gagner (1949)
Carnac (1961)
Sphère (1963)
Avec (1966)
Euclidiennes (1967)
Ville (1969)
Paroi (1970)
Inclus (1973)
Du domaine (1977)
Étier (1979 : 1965-1975)
Autres (1980 : 1969-1979)
Art poétique (1989 : 1985-1986)
Le Chant (1990 : 1987-1988)
Possibles futurs (1996 : 1982-1994)

Previous Story

Tarihsel Maddecilik Üzerine – Franz Mehring

Next Story

Şiir Anayasaya Aykırıdır – Cemal Süreya

Latest from Şiir Kitapları

Go toTop

OKUMA ÖNERİLERİMİZ