İşçi Sınıfının Uluslararası Örgütlenmesi – H. Yeşil

İşçi sınıfının mücadelesi hakkında, işçi sınıfı biliminin kuru­cuları Marx ve Engels, ilk program açıklaması olan Komünist Manifesto?da, onun burjuvaziye karşı savaşımının biçim olarak ?ulusal? olsa da, öz olarak enternasyonal olduğunu ortaya koydular. Onların ?Manifesto?su:
?Proleterlerin zincirlerinden başka kaybedecek bir şeyleri yok.
Kazanacakları bir dünya var.
Bütün ülkelerin işçileri birleşiniz!? sözleri ile sonlanır.
Onlar bundan 165 yıl önce bu çağrıyı yaptıklarında, kapitalizm henüz dünya üzerinde ancak dünyanın küçük bir bölümünde ege­mendi.
Onlar buna rağmen dünyanın gelişmesinin ne yönde olacağını, proletaryanın modern toplumun kendisi ile bütün insanlığı sömü­rüden kurtarma yeteneğine sahip sonuna dek devrimci tek sınıfı olduğunu, geleceğin bu sınıfın önderliğinde gelişecek proleter dün­ya devriminde, sosyalizmde, komünizmde olduğunu görüyorlardı.
Onlar, proletaryanın devrimini kapitalist dünya çapında enter­nasyonal bir devrim olarak düşünüyorlar, bütün ülkelerin prole­terlerini mücadelelerini ?bir ordunun mücadelesinde? birleştire­bilmek için proleter örgütlerin uluslararası alanda birliğini savu­nuyorlardı.
Komünizm bilimsel bir öğreti olarak formüle edildiğinden bu yana, işçi sınıfının mücadele birliği düşüncesini pratiğe geçirmek için değişik biçimlerde bir dizi enternasyonal örgüt kuruldu, dağıl­dı, yenileri kuruldu.
Evet hâlâ burjuvazinin örgütlenmesi ulusal devletler biçimin­de. Evet hâlâ proleter devrimler bu yüzden ?biçim olarak? tek tek ulusal devletlerde, o ülkenin egemeni burjuvazinin devletine kar­şı devrimler olarak gelişmek durumunda. Proleter dünya devrimi, tek tek ülkelerdeki proletarya önderliğindeki devrimlerin birbirini desteklemesi sonucu gelişen bir süreç. Enternasyonal devrimi, bü­tün ülkelerde hemen hemen aynı zaman dilimindeki bir ortak kal­kışma sonucu bir süreç olarak düşünenler yanılıyor.
Fakat diğer yandan bugün burjuvazi hiçbir zaman olmadığı ka­dar ?enternasyonal? örgütlü. İşçi sınıfı ve emekçileri dünyanın her yanında sömürmede değişik ülkelerin burjuvazileri her zaman­kinden daha sıkı bir işbirliği içinde, aralarındaki çelişmelere rağ­men birlikte hareket ediyor.
İşçi sınıfı da artık yalnızca düşünce olarak değil, pratik olarak da giderek daha fazla ?enternasyonal? hale geliyor. Öyle ki; aynı emperyalist tekellerin değişik ülkelerdeki işletmelerinde çalışan yüzbinlerce işçi, aynı patronların işçisi.
Değişik uluslardan işçi sınıfının gerçekten enternasyonal bir tek sınıf olarak hareket etmesi gerekliliği her gün daha fazla kendini dayatıyor. Ulusal sınırları aşan eşzamanlı eylemler için de objek­tif şartlar her zamankinden daha olgun.
Ve gelinen yerde alternatifler her zamankinden daha berrak:
Ya sosyalizm ? ya barbarlık içinde çöküş!
İşçi sınıfı ya kendini gerçekten dünya işçi sınıfının ve Proleter Dünya devriminin bir parçası olarak kavrayıp, mücadelesini bu bilinçle enternasyonalist bir tarzda yürütecek; o zaman yepyeni, sömürürüz bir dünya kazanması imkanı gerçekleşecek?
Ya da burjuvazinin uluslar arası işçi sınıfını milliyetçi sınırlar içi­ne hapsetmesini kabullenecek, ?ulusun? dar ufkunu aşamayacak, yeni bir dünya kazanmayı bir kenara bırakalım, var olanın da ya­

***
İşçi sınıfının burjuvaziye karşı mücadelesinde en önemli silahı örgütüdür. Örgütlü işçi sınıfı ve emekçi halklar yenilmezdir. Ör­gütsüz ise onlar yalnızca burjuvazinin kolay sömürü aracıdır.
Enternasyonal mücadele bütün ülkelerin işçi sınıfının ve emek­çilerinin, yalnızca kendi ülkelerinde bolşevik örgütlenmelerini de­ğil, aynı zamanda enternasyonal olarak da örgütlenmelerini ge­rektirir. Bunun nasılı, her somut durumda somut şartlar tarafın­dan belirlenir.
Tarihte uluslar arası işçi sınıfının bir dizi enternasyonal örgü­tü olmuştur.
Bu tarihten, bugünün enternasyonal örgütlenmeleri için de öğ­renmemiz görevdir.
Dünya işçi sınıfının mücadelesinde, uluslararası örgütlenmeler bağlamında tarihi olarak en önemli girişimler olan I., II. ve III. Enternasyonal?in tarihini kısaca inceleyen bu kitapla bu göreve bi­raz olsun katkıda bulunmak istiyorum.
Bu kitap öncelikle I., II., III. Enternasyonal kongre hazırlık ve kongre +- belgelerinin incelenmesi, bunların kolektif tartışılması temelinde kaleme alınan ve değişik biçimlerde yayınlanan eğitim notlarının yeniden gözden geçirilmesi sonucu olarak yayınlanıyor.
Kolektif tartışmalara katılan ve bu kitabın yayınlanmasında başka biçimde de emeği geçen herkese teşekkür ediyorum.
Haziran 2013 / Önsöz

Kitabın Künyesi
İşçi Sınıfının Uluslararası Örgütlenmesi,
H. Yeşil,
Dönüşüm Yayınları,

Bir yanıt yazın

Your email address will not be published.

Previous Story

Tektipleştirmeye Karşı Heretik Okumalar – Ercan Geçgin

Next Story

Leylim Leylim (Ahmed Arif?ten Leyla Erbil?e Mektuplar) adlı kitaba dair – Selma Sayar

Latest from Politika

SLAVOJ ŽIŽEK: Tabiat zaten kaotiktir, en vahşi afetleri, anlamsız ve öngörülemez felaketleri yaratmaya eğilimlidir. Bizlerse onun hain kaprislerine acımasızca tabiyiz, bizleri kollayıp gözeten Tabiat Ana diye bir şey yok. Tabiatın dengesini bozuyor filan değiliz, sadece onu sürdürüyoruz.

Sakınmanın Yolları Peki, ekolojik tehditler gerçekten de o kadar başa çıkılamaz mı? Liberal kapitalizmin bazı müdafileri çevreci harekete “XXI. yüzyılın Komünizmi” diye dudak büküyor;
Go toTop

OKUMA ÖNERİLERİMİZ