“Ümmiydiler, gurbetçiydiler
Gülmemişti hiç biri!”
Yokluk, yoksunluk kaderleri değildir ama bu yaşam dayatılmıştır onlara. Peki çare? Çare kamyon kasalarında günlerce yapılan yolculuklar? Arkada bırakılan anne, baba, çocuk, eş? Bir de mutluluk, olabildiğince! Hüzün dolu, çile dolu yaşamlar. Tabi adına yaşamak denirse!
Yılın büyük bölümünü ailelerinden uzakta geçiren işçiler, Ege Denizi?nin soğuk sularında bir tür midye olan ?Aquadis? toplayarak geçimlerini sağlıyorlar. Ama onlar zorlu yaşam mücadeleleri ile gündeme gelemiyorlar hiç. Doğdukları kentten doyacakları kente göç ederken, kasasında umut yolculuğu yaptıkları kamyonlar kaza yaptığında gündeme geliyorlar. Yaşarken bir hiç olarak görülenler, öldüklerinde sayılıyorlar. Bir nevi ?Ölü Canlar?dır onlar Gogol?ün ünlü romanında olduğu gibi. Dağ ve deniz arasında gidip gelen yaşamların sahipleridir onlar.
Aquadis, varlık dünyasında yok yaşayanların sergisi!
Yusuf Tuvi?nin 1991 yılına ait fotoğraflarıyla Serkan Çolak ve Sinan Kılıç?ın 2012-2013 yıllarında Ağrı ve İzmir?de çekmiş oldukları siyah-beyaz fotoğraflardan oluşan sergileri 3-30 Nisan 2014 tarihleri arasında İzmir Fransız Kültür Merkezi?nde görülebilir.
Mehmet Özçataloğlu