Lübnanlı filozof Halil Cibran?ın (1883-1931) anlattığı bir öykü oldukça anlamlıdır:
Suların yükseldiği sırada Nil kıyısında bir sırtlan ile bir timsah karşılaşırlar; durup selamlarlar birbirlerini.
Sırtlan konuşur ve derki:?Günleriniz nasıl geçiyor efendim??
Timsah cevap verir: ?Kötü geçiyor. Gün oluyor acılarım ve hüznüm içinde ağlıyorum ve yaratıklar diyorlar ki: Bunlar yalnızca timsah gözyaşları. Bu beni her sözün ötesinde yaralıyor.?
Sırtlan, Timsah’ın bu sözleri üzerine ise şunları söyler: ?Acınız ve hüznünüzden söz ediyorsunuz; ama bir an için beni düşünün. Dünyanın güzelliğine, harikalarına, mucizelerine bakıyorum ve salt bir sevinçle, günün güldüğü gibi gülüyorum. Ormanın insanları diyorlar ki: Bu yalnızca bir sırtlan gülüşü.?
Resim, Halil Cibran’ın bir tablosudur.