Vakayiname’de Musa Anter, 1987-1992 arasında meydana gelen olayları ve bu olaylara ilişkin düşüncelerini anlatıyor.
Anter’in çeşitli gazete ve dergilerde yayınlanan makalelerinin bir araya getirilmesiyle oluşan kitap, “Kürt sorununa” yaklaşım ve bir aydının yaşanan sorunlara karşı duruşunu ortaya koyması yönüyle dikkate değerdir. Anter, Kürtlerin yaşadığı sorunlara işaret ederken bir Kürt ve bir aydın olarak kendini yaşamdan soyutlamaz.Nasıl soyutlanabilir ki insan yaşamdan? Anter, insancıl duyarlılığını göstermiştir sadece…
Musa Anter denince benim aklıma üç önemli niteliği, boyutu geliyor: Sadece duygusallığa değil akla da dayalı bir Türk-Kürt kardeşliğinin militanı, bir mizah ustası ve nihayet bir gazeteci… (Arka Kapak)
“Yeni kuşaklar kitabımızın adından birşey anlamıyorlarsa, haklılar. Nereden bilecekler ki Vaka’nın olay, Name’nin de mektup veya yazı olduğunu? Hele, yi’nin ikisini birleştirerek ‘olayın yazılışı’ olacağını nereden bilsinler?…
“Kitabımızda o gün, o hafta veya ay içinde olan oalyları, olabildiği kadarıyla aynen yazdık… eh, herhalde Musa Anter’in 1987-1992 Vakayinamesi ile atamız Maryaşua’nın 487-497 Vakayinamesi arasında biraz fark olacak ama bu fark çok değil. Çünkü, bakıyorum 1500 sene içinde insanlık çok az ileri gitmiştir.”
Musa Anter
Kitabın Künyesi
Vakayiname
Musa Anter
Aram Yayınları / Derleme Dizisi
Yayına Hazırlayan : Mizbah Fiskaya
Yayın Koordinatörü : Mehmet Emin Teymur
Editör : Zerdeşt Avesta
İstanbul, 2011, 2. Basım
192 s