1947’de Antakya’da doğan Burhan Günel, ortaöğrenim hayatını parasız yatılı okullarda tamamladıktan sonra 1967’de Hava Harp Okulu’ndan mezun oldu. Havacılık mesleğinin deneyimlerini Baraka (1991) adlı romanında ustaca kullanan ve ABD’nin İncirlik üssündeki dümenlerini roman diliyle deşifre eden Burhan Günel, 1971’den itibaren öyküyle başlayan yayın hayatını da birkaç ay önce hastalığının ağırlaşmasına kadar sürdürüyordu.
İlk romanı Ökse 1972’de, ilk öykü kitabı Sevgi Bağı ise 1974’te yayımlanan Burhan Günel’in yapıtları arasında Antakya’nın Fransızlar tarafından işgal sürecini ve buna karşı yerel yurtsever güçlerin direnişini konu edinen Acının Askerleri(1981 Mehmet Ali Yalçın Roman Ödülü), 12 Mart darbesinin aydınlara ve ilerici askerlere uyguladığı baskıyı konu edinen Ahtapot ve Sivas katliamını anlattığı Ateş Uykusu (1996 Yunus Nadi Roman Ödülü) romanları, onun aynı zamanda politik duruşunu da yansıtan yapıtlarıdır.
Çok sayıda öykü ve romanı yanında Benzer Romanlar (1986) veKarşı Yazılar (1995) adlı inceleme kitaplarıylaçok sayıda çocuklarla ilgili kitapları bulunan Burhan Günel uzun süre Karşı Edebiyat adıyla bir dergi de çıkarmıştı.
Bir süredir dergilerde ressamlar ve resim sergileriyle ilgili yazılar da kaleme alan Burhan Günel, resim de yapıyordu.
Merkezi Ankara’da bulunan Edebiyatçılar Derneği’nin iki dönem Genel Başkanlığını da yapan Burhan Günel için 23 Aralık’ta GATA’da cenaze töreni düzenlenecek ve 24 Aralık’ta da Karşıyaka Mezarlığı’nda defnedilecek. En verimli döneminde ölümü, Türk edebiyatı açısından büyük kayıp olarak görülen Burhan Günel’in yakınlarına ve dostlarına baş sağlığı diliyorum.
Müslüm Kabadayı