Kimse heveslenmesin; tarihin sonu falan gelmedi, sosyalizm bitmedi. Kimse heveslenmesin; emekçiler ilelebet sömürüye mahkum edilemedi, Yeni Dünya Düzeni’nin “ölü toprağı” insanlığın üzerinde çimentolaşamadı. Kimse kapitalizmin nihai utkusuna güvenip de çalım satmasın, kimse beynelmilel sermayenin yalanlar imparatorluğu’na sığınıp da emeğe ve barışa savaş açmasın. Evet, bugün rüzgar işçi sınıfından, emekten yana esmiyor; ama duymuyor musunuz, emekçi iktidarının, devrim dalgasının dipten gelen gümbürtüsünü duymuyor musunuz?
İşçiler hele siz, siz kendi iktidarınızın o yıkıcı acilliğini, ahlaki gereğini, tarihsel haklılığını duyumsamıyor musunuz? Sadece bir sınıf olarak kendinizi değil, emeği ve bütün bir insanlığı kurtaracak ve mazlum halkları da bireyi de özgürleştirecek sosyalist devrimin esen yelinin sıcaklığını herkesten önce siz gereksinmiyor ve hissetmiyor musunuz? O halde haydi! Tutun sosyalist kardoların ellerinden ve haydi, örgütlü sömürüye karşı, örgütlü mücadele için haydi!
(Arka Kapak)
Kitabın Künyesi
Yeni Dünya Düzeni, Türkiye ve Sosyalizm (Emekçiye Mektuplar 2)
Haluk Gerger
Önsöz : Gündüz Vassaf
Belge Yayınları / Türkiye İncelemeleri Dizisi
İstanbul, 1994, 2. Basım
226 sayfa