Akılla Bir Konuşmam Oldu
Akılla bir konuşmam oldu dün gece;
Sana soracaklarım var, dedim;
Sen ki her bilginin temelisin,
Bana yol göstermelisin.
Yaşamaktan bezdim, ne yapsam?
Birkaç yıl daha katlan, dedi.
Nedir; dedim bu yaşamak?
Bir düş, dedi; birkaç görüntü.
Evi barkı olmak nedir? Dedim;
Biraz keyfetmek için
Yıllar yılı dert çekmek, dedi.
Bu zorbalar ne biçim adamlara dedim;
Kurt, köpek, çakal makal, dedi.
Ne dersin bu adamlara, dedim;
Yüreksizler, kafasızlar, soysuzlar, dedi.
Benim bu deli gönlüm, dedim;
Ne zaman akıllanacak?
Biraz daha kulağı burkulunca, dedi.
Hayyam’ın bu sözlerine ne dersin, dedim:
Dizmiş alt alta sözleri,
Hoşbeş etmiş derim, dedi.
… (Ek bölüm, Hayyam rubaisi) Ben olmayınca bu güller, bu serviler yok.
Kızıl dudaklar, mis kokulu şaraplar yok.
Sabahlar, akşamlar, sevinçler tasalar yok.
Ben düşündükçe var dünya, ben yok o da yok.
Ömer Hayyam
Farsçadan Türkçeye tercüme, Sabahattin Eyüboğlu
Müzik, Fazıl Say
(birinci versiyon, “İlk Şarkılar” opus 5, 1994 / ikinci versiyon, “Fenerbahçe Senfonisi” opus 23, 2007 üçüncü versiyon, opus 47, 2013)
Serenad Bağcan, vokal
Fazıl Say, piyano
Bülent Evcil, basflüt
Pelin Halkacı Akın, keman
Çağ Erçağ, viyolonsel
Aykut Köselerli, kudüm