sorguluyorum o halde varım…
Franz Kafka’nın Dönüşüm adlı eseri, bireyin toplum ve aile içindeki yerini sorgulayan bir anlatı sunarken, Alfred Adler’in bireysel psikoloji kuramı, Gregor Samsa’nın hikâyesini anlamak için güçlü bir çerçeve sağlar. Adler’in aşağılık kompleksi, üstünlük çabası ve toplumsal rollerin yeniden inşası gibi kavramları, Gregor’un böceğe dönüşümünü, ailesinin ona yönelik tutumlarını ve Grete’nin
OKUMAK İÇİN TIKLABireyin Makineleşmiş Toplumdaki Yitimi Franz Kafka’nın Dönüşüm adlı eserinde Gregor Samsa’nın bir sabah böceğe dönüşmesi, yalnızca fiziksel bir değişim değil, aynı zamanda bireyin modern toplumun çarkları arasında ezilişinin güçlü bir sembolüdür. Aldous Huxley’nin Cesur Yeni Dünya’sında ise birey, teknolojik ve tüketim odaklı bir düzenin içinde kimliğini yitirir; ancak bu yitim,
OKUMAK İÇİN TIKLAGregor’un Dışlanması ve Anormalin Damgalanması Kafka’nın Dönüşüm’ünde Gregor’un böceğe dönüşmesi, modern toplumun “anormal” olarak tanımladığı bireyi dışlama mekanizmasının güçlü bir sembolüdür. Foucault’nun disiplin toplumu kavramı, bireylerin normlara uygunluğunu sağlamak için gözetim, denetim ve dışlama pratiklerini kullanır. Gregor, bir sabah böcek olarak uyandığında, yalnızca fiziksel bir dönüşüm geçirmez; aynı zamanda toplumsal
OKUMAK İÇİN TIKLAParasite (Yönetmen: Bong Joon-ho, 2019) filmi, modern toplumun sınıfsal adaletsizliğini, gizli şiddetini ve babalığın ideolojik boşluğunu çok katmanlı bir şekilde işler. Bu katmanları Kafka, babalık figürleri ve iki ailenin arketipsel çatışması üzerinden çok yönlü ve disiplinlerarası olarak analiz etmeye çalıştım. 🧱 1. Kafkaesk Bir Sosyal Labirent 📌 Kafka nedir? 📽️
OKUMAK İÇİN TIKLAFranz Kafka’nın Değişimi, modern insanın varoluşsal sancılarını, toplumsal yapının görünmez baskılarını ve bireyin kendi benliğiyle çatışmasını çarpıcı bir anlatıyla ele alır. Gregor Samsa’nın bir sabah böceğe dönüşmesi, yalnızca bireysel bir trajedi değil, aynı zamanda insanlığın tarihsel, dilbilimsel, antropolojik ve simgesel sorgulamalarına açılan bir kapıdır. Bu metin, Değişimi farklı disiplinler üzerinden
OKUMAK İÇİN TIKLAFranz Kafka’nın Dönüşüm adlı eserinde Gregor Samsa’nın bir sabah “böcek” olarak uyanması, Jacques Derrida’nın yapısöküm felsefesi bağlamında dilin anlam üretme süreçlerindeki kırılganlığı ve belirsizliği gözler önüne serer. “Böcek” kelimesi, yalnızca fiziksel bir varlığı değil, aynı zamanda toplumsal, ahlaki ve bireysel kimliklerin çöküşünü ifade eden bir simge olarak işler. Derrida’nın “fark”
OKUMAK İÇİN TIKLABöceğe Dönüşüm ve İçsel Yüzleşme Franz Kafka’nın Dönüşüm adlı eserinde Gregor Samsa’nın bir sabah uyanıp kendini dev bir böceğe dönüşmüş bulması, Carl Gustav Jung’un arketip kavramları ışığında derin bir anlam taşır. Gregor’un böceğe dönüşmesi, Jung’un “gölge” kavramıyla ilişkilendirilebilir; bu, bireyin bastırdığı, toplumsal normlara uymayan yönlerinin sembolik bir dışavurumudur. Gölge, bilinçdışında
OKUMAK İÇİN TIKLABilginin Bedeli mi, Günahın Simgesi mi? Kafka’nın Dönüşüm adlı eserinde elma, Gregor Samsa’nın trajik hikâyesinde çok katmanlı bir sembol olarak belirir. Gregor’un böcek formuna dönüşmesi, kendi varoluşsal durumuna dair bir “bilgi”ye ulaşma sürecini başlatır; ancak bu bilgi, ona özgürlük değil, acı ve yabancılaşma getirir. Elma, bu bağlamda, bilginin ağır bir
OKUMAK İÇİN TIKLABastırılmış Arzuların Dışavurumu: Böcek Olmanın Anlamı Gregor’un bir sabah uyandığında kendini bir böceğe dönüşmüş bulması, Freud’un bilinçdışında yatan bastırılmış arzuların sembolik bir şekilde yüzeye çıkışı olarak okunabilir. Psikanalitik perspektiften, bu dönüşüm, Gregor’un cinsel arzularının ya da Ödipus kompleksiyle bağlantılı çatışmalarının grotesk bir metaforu olabilir. Ödipus kompleksi, bireyin ebeveynlerinden birine duyduğu
OKUMAK İÇİN TIKLAİçsel Çatışmanın Evrensel Yankıları Franz Kafka’nın eserleri, modern insanın varoluşsal krizini psişik bir kaos üzerinden resmeder. Gregor Samsa’nın bir böceğe dönüşmesi ya da Josef K.’nın anlaşılmaz bir yargı sürecine hapsolması, bireyin kendi benliğiyle ve dış dünyayla çatışmasını evrensel bir anksiyete düzlemine taşır. Bu kaos, yalnızca bireysel bir huzursuzluk değil, aynı
OKUMAK İÇİN TIKLABelirsizliğin Sahnesi Kafkaesk edebiyat, bireyin varoluşsal krizini zaman ve mekânın çarpık aynalarında yansıtır. Franz Kafka’nın eserlerinde zaman, akışkan bir gerçeklikten ziyade, bireyi kıstıran bir tuzak; mekân ise ruhun sıkışıp kaldığı bir hapishanedir. Türk edebiyatında Nilgün Marmara, Tezer Özlü ve Füruzan Gürbüz’ün eserleri, Kafka’nın bu boğucu estetiğini miras alarak, bireyin anlam
OKUMAK İÇİN TIKLAYabancılaşma, modern insanın kendi varoluşuna ve çevresine karşı hissettiği derin bir kopuşun ifadesidir. Franz Kafka’nın eserlerinde bu kavram, bireyin hem kendi benliğine hem de toplumsal yapılara karşı duyduğu çaresiz bir uzaklık olarak kristalleşir. Nilgün Marmara, Mine Söğüt Özlü ve Ayşe Gürbüz gibi Türk edebiyatının özgün sesleri ise bu evrensel temayı
OKUMAK İÇİN TIKLAFranz Kafka’nın eserleri, modern edebiyatta anlatı formunun sınırlarını zorlayarak gerçeklik algısını parçalayan bir estetik sunar. Kafkaesk anlatı, bürokratik, absürt ve tekinsiz bir evren yaratarak bireyin varoluşsal çaresizliğini ve sistemle çatışmasını betimler. Türk edebiyatında İlhan Berk’in deneysel şiirlerinden tanıdığımız Nilgün Marmara, Tezer Özlü’nün otobiyografik ve içsel yolculukları ile Didem Madak Gürbüz’ün
OKUMAK İÇİN TIKLAKafkaesk Çerçevenin Temelleri: Absürt ve Bürokratik Tuzak Kafkaesk edebiyat, bireyin modern dünyanın bürokratik, otoriter ve anlamsız sistemleri karşısında çaresizliğini absürt bir mercekle ele alır. Franz Kafka’nın Dava ve Dönüşüm eserlerinde, birey, anlamını çözemediği bir sistemin dişlileri arasında ezilir. Dava’da Josef K., suçunun ne olduğunu bilmeden yargılanır; Dönüşüm’de Gregor Samsa, bir
OKUMAK İÇİN TIKLAOlric: Gerçekliğin Kırılgan Aynası Olric, Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar’ında Turgut Özben’in zihninde beliren bir hayalet, bir yoldaş, bir sorgulayıcı. Peki, Olric gerçeklikten kopuşun bir ürünü mü, yoksa gerçekliği parçalarına ayıran bir provokasyon mu? Olric, Turgut’un bilinçdışının bir yansıması olarak ortaya çıkar; ancak bu yansıma, bireyin kendi zihninde yarattığı bir “öteki” ile
OKUMAK İÇİN TIKLATurgut’un İç Diyaloğu: Ütopik Bir Sığınak mı, Distopik Bir Hapishane mi? Turgut’un Olric’le diyalogları, Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar’ında, bireyin kaotik ve yabancılaşmış bir toplumdan kaçışını temsil eden bir iç dünya sahnesi gibi görünür. Bu diyaloglar, ütopik bir sığınak arayışının izlerini taşır; Turgut, Olric’le konuşurken, dış dünyanın baskıcı normlarından, anlamsız ritüellerinden ve
OKUMAK İÇİN TIKLA