Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Cezaevi Ortamının İnsan Onuruna Etkileri Cezaevi, bireylerin fiziksel ve psikolojik sınırlarının zorlandığı bir ortam olarak, insan onurunun kırılganlığını ve direncini test eden bir alandır. 72. Koğuş’ta, bu ortam, bireylerin toplumsal statü, ahlaki değerler ve kişisel kimlikleriyle olan bağlarının çözülmeye başladığı bir mekan olarak tasvir edilir. Yoksulluk, açlık ve sosyal hiyerarşilerin
OKUMAK İÇİN TIKLA72. KOĞUŞ’UN DOĞUŞU 1951’in sonunda arkadaşının evinden ayrılarak Fener’de bir daire kiralar, oraya yerleşirler. 1951-52 yılının müthiş kışı tüm İstanbul’u esir almıştır. Vakit gecedir. Dışarıda sulusepken, soğuk, rüzgâr karanlığı üşütmektedir. Fener’de oturdukları daire buz gibidir. Tüm ev halkı üşümemek için her zamanki örtülerin üzerine evde ne kadar battaniye, kilim varsa
OKUMAK İÇİN TIKLAHapishaneleri herkes yazabilir? herkes anlatabilir. Ama önemli olan hapishaneye nasıl baktığındır. Dünyaya bakışın ne ise hapishane de odur. Orhan Kemal hapishaneye bütünün bir parçası olarak bakmış. Mahpusları dört duvarla sınırlamamış. Tipler yaratmıştır. Orhan Kemal?in tipleri yalnızca hapishane sakinleri olarak kalmamış, günlük yaşamda karşımıza çıkan tiplere dönüşmüştür. Orhan Kemal?in parçalı bir
OKUMAK İÇİN TIKLA?Eşe dosta selam, inandığım doğruların adamı oldum, böyle yaşadım, karınca kararınca bu doğruların savaşını daha çok sanatımda yapmaya çalıştım, kursağıma hakkım olmayan bir tek kuruş dahi girmemiştir.? Orhan Kemal (ölümünden üç ay önce yazdığı bir söz) Orhan Kemal?in başyapıtlarından 72.Koğuş, insan onurunun düşebileceği en dipsiz kuyunun hikâyesidir. Tüm yapıtlarında her
OKUMAK İÇİN TIKLA
