Martha Harris ve Esther Bick — The Tavistock Model: Papers on Child Development and Psychoanalytic Training Kitabı

tarihinde gönderilmiş tarafından

Kitap Hakkında:


Bu kitap, Martha Harris ve Esther Bick’in çocuk gelişimi ve psikanalitik eğitim üzerine yazdığı makalelerden oluşuyor. Tavistock Modeli’nin temelini, çocuk gözlemi ve psikanalitik yaklaşım oluşturuyor. Kitap, psikanalitik eğitimin nasıl yapılandırıldığını ve bu yaklaşımın çocuk psikoterapisindeki önemini vurguluyor.

Kitabın Bölümleri ve İçeriği:

1. Tavistock Eğitim ve Felsefesi:

  • Harris ve Bick’in Tavistock Kliniği’nde çocuk psikoterapisi eğitimini nasıl şekillendirdiklerini anlatıyor.
  • Bireysel gözlem, grup çalışmaları ve psikanalitik yöntemlerin nasıl kullanıldığını açıklıyor.

2. Grup İçindeki Birey:

  • Psikanalitik yöntemi kullanarak grup içinde çalışma ve öğrenme üzerine odaklanıyor.
  • Grup dinamiklerinin ve bireysel gelişimin nasıl etkileşimde olduğunu ele alıyor.

3. Bion’un Psikanalitik Tutum Kavramı:

  • Wilfred Bion’un “deneyimden öğrenme” kavramı üzerinden, psikanalitik tutumun nasıl geliştirilebileceğini tartışıyor.

4. Haftada Bir Görüşmenin Yeri:

  • Çocuk psikoterapisinde haftada bir yapılan terapilerin etkisini değerlendiriyor ve bunun psikoterapistlerin eğitiminde nasıl bir rol oynadığını inceliyor.

5. Melanie Klein’in İlham Verdiği Psikanaliz Yönelimleri:

  • Klein’in teorilerinin çocuk psikanalizine ve psikoterapist eğitimine katkılarını araştırıyor.

6-20. Çeşitli Konular:

  • Bick’in bebek gözlemi yöntemi, anne-çocuk etkileşimi, cilt deneyimi, maternal içsel tutum gibi çeşitli konuları kapsayan makaleler içeriyor.
  • Eğitim, danışmanlık ve terapist rolleri üzerine düşünceler de var.

Önemli Teorik Katkılar:

1. Bebek Gözlemi Yöntemi:

  • Esther Bick’in geliştirdiği bu yöntem, gözlemcinin bebek ve anne arasındaki etkileşimi yakından takip etmesini içeriyor. Bu sayede, bebeklerin psikolojik gelişimini anlamak için zengin bir veri sağlanıyor.
  • Gözlemci, bebeğin ihtiyaçlarını ve annenin bu ihtiyaçlara nasıl yanıt verdiğini gözlemleyerek, bu erken dönem ilişkilerin bireyin ileriki yaşamında nasıl yankı bulacağını öngörebiliyor.

2. “İkinci Deri” Kavramı:

  • Bick’in ortaya koyduğu bu kavram, bireyin duygusal olarak kırılgan olduğu durumlarda kendini koruma amacıyla geliştirdiği psikolojik savunmaları ifade ediyor.
  • Bu savunma mekanizması, kişinin kendini dış dünyadan korumak için oluşturduğu bir “psikolojik deri” olarak düşünülebilir.

3. Psikanalitik Eğitimde Kendilik Farkındalığı:

  • Harris ve Bick, psikanalitik terapistin kendi duygusal süreçlerini anlamasının önemini vurguluyor. Terapistin kendi çocukluk deneyimlerini ve duygusal yaralarını fark etmesi, terapi sürecinde daha empatik ve etkili olmasını sağlıyor.

4. Psikoterapide “Yeterince İyi Anne”:

  • Winnicott’un “yeterince iyi anne” kavramını genişleterek, annenin çocuğun gelişimine nasıl katkı sunduğunu ve bu sürecin terapötik ilişkilerde nasıl yankı bulduğunu inceliyor.

5. Topluma Psikanalitik Bilginin Yayılması:

  • Harris, psikanalitik bilginin yalnızca terapi odasında değil, toplumun geniş kesimlerinde de kullanılabileceğini savunuyor. Eğitim ve danışmanlık gibi alanlarda da bu bilginin yararlı olabileceğini öne sürüyor.

Kitap, psikanalitik eğitimin temellerini, çocuk gelişimindeki kritik noktaları ve psikoterapistin kendi farkındalığını artırma yollarını anlamak için oldukça önemli. Tavistock Modeli’ni ve bu modelin eğitim ve terapi alanındaki uygulamalarını derinlemesine kavramak için güzel bir kaynak!