Yaşamadım – Turan Dursun

YAŞAMADIM
Yaşamadım,
Yaşamadım dünyamı.
Yaşam merdivenlerini:
Çocukluğumu,
Gençliğimi,
Hiçbirini…
Acıların, açlıkların dışında…
Olgunluk çağı mı?
O da bitmede, batışında…
Yaşamadım yaşımı,
Görünemedim hiç;
Yaşıtlarımın yaşında.
Daha işin başında;
Gelip çattı kocamışlık,
“Kırklıkken” oldum “altmışlık”.
Yaşamadım,
Çiviler, çengeller vardı yaşam yolunda,
Sağımda, solumda.
Hem de tomar tomardı.
Engeller, engeller vardı,
Duvar duvardı.
Zâlimler, haramiler vardı,
Katar katardı.
Tutup yutardı bunlar insanları,
“GÜNEŞ”ler bunlar için doğar, bunlar için batardı.
Yaşamadım,
Çünkü aşamadım bunları.
Çünkü sınıfsaldı y a ş a m a k .
Zâlimler, haramiler aldı tüm gücümü.
Gücüm yetersiz kaldı savaşamadım.
Sıynlıp aradan sıvışamadım da..
Sözün özü: yaşamadım dünyamda,
Şu kalleş yaşamda,
Gerçek anlamda.
Yaşamadım,
Evet, yaşamadım.

26.6.1980
Turan Dursun