Kategori: Postmodern Edebiyat

Söğüt ve Borges’in Edebi Yapılarında Çokseslilik ve Mekânsal Temsillerin Karşılaştırılması

Apartman ve Labirentin Mekânsal Temsilleri Söğüt’ün Beş Sevim Apartmanı eserinde apartman, bireylerin iç dünyalarını ve toplumsal ilişkilerini yansıtan bir mekânsal yapı olarak işlev görür. Bu yapı, postmodern edebiyatta bireylerin kaotik ve çok katmanlı deneyimlerini somutlaştıran bir çerçeve sunar. Öte yandan, Borges’in eserlerinde labirent motifi, genellikle evrensel ve soyut bir kaosun,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Bukowski’nin Şiirsel İsyanı: Geleneksel Estetiğe Karşı Bir Varoluş Çığlığı

Çiğ Gerçekliğin Estetik Manifestosu Bukowski’nin şiiri, geleneksel estetiğin süslü diline ve idealize edilmiş imgelerine karşı, çiğ bir gerçeklik sunar. Klasik şiirde sıkça rastlanan doğa tasvirleri, romantik duygular ya da metafizik arayışlar, onun eserlerinde yerini şehir yaşamının kiri, alkol kokusu ve insan ilişkilerinin kırılganlığına bırakır. Örneğin, Post Office ya da Love

OKUMAK İÇİN TIKLA

Andronikos’un Manevi Yolculuğu: Bilge Karasu’nun Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı’nda Ada Atmosferi Bir Arketip Olarak Odysseus’u Nasıl Yansıtır?

Andronikos’un İçsel Çatışması ve Odysseus’un Yansımaları Andronikos, Bizans’taki ikonoklazm (resim-kırıcılık) döneminde bir manastırda yaşayan genç bir keşiş olarak, inanç sistemine karşı duyduğu rahatsızlıkla mücadele eder. Manastırın kutsal resimlere tapınma geleneği, onun için bir inanç krizine dönüşür; bu durum, Odysseus’un destansı yolculuğundaki belirsizlik ve kendi kimliğini arama temasıyla paralellik gösterir. Odysseus,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Modernist ve Postmodernist Estetik Arasındaki Çatışmaların Edebiyattaki Yansımaları

Bireyin Kimlik Arayışı ve Varoluşsal Belirsizlik Modernist estetik, bireyin iç dünyasına derinlemesine bir bakış sunar ve genellikle bireyin kendi varoluşunu sorguladığı bir çerçeveyi benimser. Franz Kafka’nın Dava adlı eserindeki Josef K., modernist estetiğin bu yönünü temsil eden bir kahramandır. Josef K., anlamını çözemediği bir suçlama ile karşı karşıya kalır ve

OKUMAK İÇİN TIKLA

Gerçekliğin ve Kurgunun Bulanık Sınırları: Hasan Ali Toptaş’ın Gölgesizler Romanında Varlık ve Yokluk Dansı

Varlık ve Yokluk Arasındaki Akışkanlık Roman, karakterlerin ani kayboluşları ve beklenmedik geri dönüşleriyle, varlık ile yokluk arasındaki çizgiyi flu bir hale getirir. Cıngıllı Nuri’nin “ruhum daralıyor” diyerek berber dükkânından çıkıp gitmesi, Güvercin’in kayboluşu ya da diğer karakterlerin belirsiz akıbetleri, anlatının temel taşlarını oluşturur. Bu kayboluşlar, fiziksel bir yok oluştan ziyade,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kara’nın Kimlik Arayışı ve Çoksesliliğin Diyalojik Yansımaları

Bireysel Benliğin Çatışkılı İnşası Orhan Pamuk’un Benim Adım Kırmızı adlı eserinde Kara, modern bireyin kimlik arayışını yansıtan karmaşık bir karakterdir. Kara’nın İstanbul’a dönüşü, yalnızca fiziksel bir yolculuk değil, aynı zamanda kendi benliğini ve aidiyetini sorgulama sürecidir. Osmanlı min nakış sanatının katı kurallarıyla Batı’nın bireyci perspektifi arasında sıkışan Kara, kimliğini yeniden

OKUMAK İÇİN TIKLA

Hüsn-ü Aşk ile Kara Kitap: Varoluşsal Arayışların Kesişim Noktası

Orhan Pamuk’un Kara Kitap adlı romanı ile Şeyh Galip’in klasik Türk edebiyatının başyapıtlarından Hüsn-ü Aşk adlı mesnevisi arasındaki ilişki, Türk edebiyatında gelenek ile modernizm arasındaki derin bir diyalogu yansıtır. Bu iki eser, aşk, kimlik, bireysel arayış ve anlam yaratımı gibi evrensel temaları işlerken, farklı dönemlerin ve estetik anlayışların izlerini taşır.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Puslu Kıtalar Atlası’nda İronik ve Absürd Dilin İşlevselliği

Anlatının Kırılgan Doku Yaratımı İhsan Oktay Anar’ın Puslu Kıtalar Atlası adlı eserinde ironik ve absürd dil, anlatının temel taşlarından biri olarak işlev görür. Bu dil, okuyucuyu alışılagelmiş gerçeklik algısından uzaklaştırarak, tarihsel ve toplumsal normların sorgulanabileceği bir zemin hazırlar. İroni, metinde hem bireysel hem de kolektif bilincin çelişkilerini açığa vurur; absürd

OKUMAK İÇİN TIKLA