Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Kimliğin Katmanları Birey, varlığını anlamlandırmak için kimlikler inşa eder. Bu kimlikler, bir yandan kişinin kendini ifade etme çabasıyken, diğer yandan toplumun, kültürün ve tarihin dayattığı kalıpların bir yansımasıdır. İnsan, bir aktör gibi farklı rolleri benimser: aile üyesi, meslek sahibi, ideolojik bir savunucu ya da bir mitin taşıyıcısı. Ancak bu roller,
OKUMAK İÇİN TIKLAYüzeyin Yargısı Dijital çağ, bireyi bir aynalar koridoruna hapseder; burada her hareket, her söz, her görüntü bir puanlama terazisinde tartılır. “Black Mirror”ın “Nosedive” bölümü, sosyal medyanın bireyi sayısal bir değere indirgeyerek kimliği yüzeysel bir performansa dönüştürdüğünü çarpıcı bir şekilde resmeder. Beğeniler, yıldızlar ve puanlar, bireyin özünü değil, başkalarının algısını merkeze
OKUMAK İÇİN TIKLAKırılgan İkonların Çöküşü Siyasetçiler, toplumların hem kurtarıcı hem de günah keçisi olarak yücelttiği figürlerdir. Onların ölümleri —ister suikast, linç, idam, isterse açıklanamayan bir “kaza”— yalnızca bir bireyin kaybı değil, aynı zamanda kolektif bilincin sarsılmasıdır. Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı Ferdi Zeyrek’in elektrik akımına kapılarak ölümü, resmi anlatıda bir kaza olarak kayıtlara
OKUMAK İÇİN TIKLAKimliğin Parçalanışı Sosyal medya, bireyin kendini yeniden inşa edebileceği bir tiyatro sahnesi sunar. Instagram’da estetik bir gezgin, X’te ateşli bir fikir savaşçısı, LinkedIn’de kusursuz bir profesyonel: Her platform, bireyin bir “avatar” yaratmasına olanak tanır. Bu, Hindu mitolojisindeki Vishnu’nun avatarlarını anımsatır; ancak bu modern avatarlar, ilahi bir misyondan çok, bireysel hırslar
OKUMAK İÇİN TIKLAGünümüz Psikodinamiğinde Sosyal Medyada Paylaşılan Postlara (yaşı, resim, hikaye, reels ve.) İnsanların Verdikleri Tepkinin Belirleyicileri 1. Narsistik Yaralanmaların Yüzeye Vuruşu (Freud & Kohut) Modern birey, dışsal onayla içsel boşluğu doldurmaya çalışır. Sosyal medya bu boşluğu “beğeni” ile geçici olarak yatıştırır. 🧠 Ne olur? Bir post, başkasının başarı, mutluluk ya da estetik
OKUMAK İÇİN TIKLABir zamanlar mektup bekleyen insanlar vardı. Beklemek, sabretmek, derinleşmekti. Şimdi ise anlık bildirimlerle dolu bir hayatın içindeyiz. Sosyal medya, iletişimi hızlandırdı belki ama ilişkileri derinleştirmedi; tersine, çoğunu yüzeyselleştirdi. Eskiden arkadaş olmak, birlikte susabilmekti. Şimdi birinin story’sine kalp bırakmak, ilgilendiğini göstermek için yeterli sanılıyor. Oysa kalpten çok, parmak hareketi bu. Gerçek
OKUMAK İÇİN TIKLAKimliğin Sürekli Ertelenen Anlamı Différance, Jacques Derrida’nın felsefi mirasında, anlamın sabitlenemediği, sürekli ertelenen ve farklılaşan bir döngü olarak belirir. Popüler kültür, bu döngüyü hem bir sahne hem de bir ayna olarak kullanır; bireylerin kimlik arayışını kürate ederken, sabit bir “benlik” arzusunu hem besler hem de imkânsız kılar. Birey, popüler kültürün
OKUMAK İÇİN TIKLACevap: Evet gibi görünsede artık bu sosyallik gerçek değil; simüle edilmiş, ölçülmüş, paketlenmiş ve çoğunlukla performatif. Kısaca açalım: 1. Gerçek İlişkilerin Yerini “Etkileşim” Aldı Sosyal medya, insan ilişkilerini “like”, “retweet”, “yorum” gibi metriklerle ölçülebilir hale getirdi. Eskiden bir arkadaşına “iyi misin?” diye sormak samimiydi; şimdi bir story’e emoji atmak yeterli sayılıyor.
OKUMAK İÇİN TIKLAPopüler kültür, bireylerin kimliklerini inşa ettiği, politik arzularını dışa vurduğu ve bilinçaltının manipüle edildiği veya özgürleştirildiği bir sahnedir. Bu saha, kürasyon pratikleriyle şekillenir; bireyler, fandomlar, tüketim alışkanlıkları ve estetik seçimler aracılığıyla kendilerini toplumsallığın aynasında yeniden üretirler. Ancak, Jacques Derrida’nın différance kavramı, bu sürecin sabitliğini bozar, anlamın sürekli ertelenmesi ve farklılaşmasıyla
OKUMAK İÇİN TIKLAJacques Derrida’nın différance kavramı, anlamın sabitlenemezliğini ve sürekli ertelenmesini vurgulayan post-yapısalcı bir anahtar olarak, popüler kültürün kürasyon pratiklerinin hem yaratıcı hem de yıkıcı doğasını açığa vurur. Popüler kültür, kimlikleri inşa eden bir metin olarak ele alındığında, kürasyon bu metnin yazımı ve silinmesi arasında salınan bir eylem olarak belirir. Différance, bu
OKUMAK İÇİN TIKLADifférance’ın Dijital Sahnesi Jacques Derrida’nın différance kavramı, anlamın sabitlenemeyen, sürekli ertelenen ve bağlama göre yeniden şekillenen doğasını ifade eder. Sosyal medya platformları, bu kavramı bir özgürlük vaadi olarak sunar: Kullanıcılar, içeriklerini özgürce üretir, paylaşır ve anlamı kendileri inşa eder. Ancak bu görünüşteki özgürlük, bir yanılsama olabilir mi? Platformlar, kullanıcıların her
OKUMAK İÇİN TIKLASosyal medya, insan bilincinin ve kolektif anlam arayışının hem bir yansıması hem de bir biçimlendiricisi olarak modern çağın en karmaşık metaforik yapılarından biridir. Dijital palimpsest, sanal ayna ve döngüsel trendler üzerinden, sosyal medya bireylerin ve toplumların kendi varoluşsal izlerini nasıl yazıp sildiğini, yansıttığını ya da çarpıttığını ve anlam arayışını nasıl
OKUMAK İÇİN TIKLASosyal Medya: Yeni Mitolojilerin Sahnesi Sosyal medya, çağımızın mitopoetik alanıdır; burada hikayeler, imgeler ve semboller, antik mitlerin tanrılarının yerine geçen viral fenomenlerle yeniden inşa edilir. TikTok’un algoritmik akışı veya Instagram’ın küratörlü estetikleri, kolektif bilinçdışında yankılanan modern destanlar gibi işler. Bu platformlar, bireylerin anlam arayışını hem besler hem de sürekli erteler.
OKUMAK İÇİN TIKLAJacques Derrida’nın différance kavramı, anlamın sürekli ertelenmesi ve farklılaşması üzerine kurulu bir felsefi ufuk sunar. Sosyal medya kürasyonunda bu kavram, içeriğin yaratımı, dolaşımı ve algılanışında belirleyici bir rol oynar. Anlamın sabitlenememesi, kimin “orijinal” yaratıcı olduğu sorusunu karmaşıklaştırırken, etik sorumlulukların sınırlarını da bulanıklaştırır. Algoritmaların kürasyon sürecindeki yönlendirici etkisi, bireylerin anlam üretimindeki
OKUMAK İÇİN TIKLAJacques Derrida’nın différance kavramı, anlamın sabitlenemeyen, sürekli ertelenen ve farklılaşan doğasını ifade eder. Dijital çağda, bu kavram sosyal medya platformları, algoritmalar ve kullanıcı odaklı içerik üretimi üzerinden yeniden şekillenir. Différance’ın dijital kürasyondaki yansımaları, bireylerin ve toplulukların anlam üretimine nasıl katkıda bulunduğu ya da bu sürecin nasıl manipüle edildiği, hem ütopik
OKUMAK İÇİN TIKLADerrida’nın différance kavramı, anlamın sabitlenemeyen, sürekli ertelenen ve farklılaşan doğasını işaret eder; bir kelime, bir metin, bir imge, her zaman başka bir şeye işaret eder, asla tam olarak “orada” değildir. Bu özgürleştirici potansiyel, dijital çağda algoritmik kürasyonun soğuk, hesaplayıcı ellerinde sınanır. Sosyal medya platformlarının içerik sıralama mekanizmaları, kullanıcıların ürettiği mikro-anlamlarla
OKUMAK İÇİN TIKLASosyal medya, bireylerin kimlik arayışını ve toplumsal dinamiklerini yeniden şekillendiren bir ayna, bir tiyatro, bir kürasyon alanıdır. Bu alan, bireyin özne oluşumunu, bilinçdışını ve kolektif bilinçle ilişkisini karmaşık bir psişik ve politik gerilim ağına sokar. Jacques Derrida’nın différance kavramı —anlamın sürekli ertelenmesi, farklılık ve erteleme oyunu— bu süreçte hem bireysel
OKUMAK İÇİN TIKLAAnlamın Kırılgan Dokusu Derrida’nın différance kavramı, anlamın sabit bir merkezden yoksun, işaretler arasındaki sonsuz erteleme ve fark oyunundan doğan bir akış olduğunu öne sürer. Algoritmalar, bu akışkan yapıyı dizginlemeye mi çalışır, yoksa onu daha da karmaşık bir ağa mı dönüştürür? İşaretlerin Efendisi mi, Kölesi mi? Algoritmalar, işaretler arasındaki ilişkileri düzenleyen
OKUMAK İÇİN TIKLAJacques Derrida’nın différance kavramı, anlamın sabitlenemeyen, sürekli ertelenen ve bağlama bağımlı doğasını ifade eder. Sosyal medya platformlarının kürasyon pratikleri, bu felsefi kavramı dijital bir bağlama taşıyarak yeniden yapılandırır. Algoritmalar, kullanıcı seçimleri ve platform dinamikleri, anlam üretimini hem genişletir hem de sınırlandırır. Kürasyonun Dijital Sahnesi: Différance’ın Yeni Tiyatrosu Sosyal medya, bir
OKUMAK İÇİN TIKLA
