Kategori: Ulysses

Ulysses’in Mitik Yolculuğu: Bloom’un Günlük Yaşamında Kahramanın Arketipi

James Joyce’un Ulysses adlı eseri, Homeros’un Odysseia destanına göndermelerle dolu bir modern epik olarak, Joseph Campbell’ın “kahramanın yolculuğu” arketipiyle derin bir bağ kurar. Leopold Bloom’un sıradan bir günü, Dublin’in sokaklarında geçen 16 Haziran 1904 tarihi, yüzeyde gündelik olaylarla dolu gibi görünse de, mitik bir kahramanlık öyküsünün çağdaş bir yansıması olarak

OKUMAK İÇİN TIKLA

Roquentin’in Bulantısı ve Bloom’un Varoluşu: Anlam Arayışında İki Zıt Yol

Jean-Paul Sartre’ın Bulantı adlı eserinde Roquentin’in varoluşsal krizi, dilbilimsel bir perspektiften bakıldığında, anlam yaratma sürecindeki köklü bir başarısızlığın trajik bir yansımasıdır. Bu kriz, yalnızca bireysel bir çöküş değil, aynı zamanda insan bilincinin dil aracılığıyla dünyayı anlamlandırma çabasının sınırlarını sorgulayan evrensel bir sorgulamadır. Öte yandan, James Joyce’un Ulysses eserindeki Leopold Bloom,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Günün Destansı Dönüşümü: Leopold Bloom’un Sıradanlığı ve Odysseia’nın Mirası

James Joyce’un Ulysses’i, modern edebiyatın en karmaşık ve dönüştürücü eserlerinden biri olarak, Leopold Bloom’un sıradan bir gününü Homeros’un Odysseia’sındaki mitolojik kahramanlık anlatısıyla iç içe geçirir. Bu iç içe geçiş, yalnızca bir biçimsel deneme değil, aynı zamanda insan varoluşunun anlam arayışına dair derin bir sorgulamadır. Bloom’un 16 Haziran 1904’teki Dublin’deki günlük

OKUMAK İÇİN TIKLA

Ulysses’te Bilinç Akışı ve Bergson’un Süre Kavramı: Zamanın ve Gerçekliğin Yeniden Tanımlanışı

James Joyce’un Ulysses romanı, modernist edebiyatın doruk noktalarından biri olarak, bilinç akışı tekniğiyle insan zihninin karmaşıklığını ve zamanın öznel doğasını sorgular. Bu teknik, Henri Bergson’un süre (durée) kavramıyla derin bir felsefi akrabalık taşır; her ikisi de zamanın mekanik, saatle ölçülen bir çizgiden ziyade, bireyin içsel algısındaki akışkan, kesintisiz bir deneyim

OKUMAK İÇİN TIKLA

Ulysses’in Dil Labirenti: Göstergebilim, Bilinç Akışı ve Anlamın Çoğulluğu

James Joyce’un Ulysses’i, modern edebiyatın en karmaşık ve devrimci eserlerinden biri olarak, dilin sınırlarını zorlar ve anlamı sabitlemekten çok, onu çoğullaştırır. Ferdinand de Saussure’ün göstergebilim kuramıyla ilişkilendirildiğinde, Joyce’un bilinç akışı tekniği, dilin yapısal sınırlarını hem benimser hem de bu sınırları aşar. Bu metin, Ulysses’in dilbilimsel, estetik, felsefi, metaforik, sembolik, mitolojik,

OKUMAK İÇİN TIKLA