“Ayrıca, çok sıkı bir din eğitiminden geçmiş Rabıa’nın önemli bir ‘iç hesaplaşma’ geçirmeden Peregrini ile evlendirilmesi hiç inandırıcı değil. Halide Edip romancılığını, düşüncelerinin yanında ikinci plana itmekten çekinmiyor. Halide Edip’in asıl amacı, sevdiği bir sokağı ve insanlarını anlatmak; bir Batı-Doğu bileşimini araştırmak; Jön Türkler’e şöyle bir değinip geçiyor. (…) Sinekli Bakkal sıradan bir roman.
(…) Bir sokağın insanların’ dışardan ve yüzeyden betimleme, modası geçmiş idealizmi (Vehbi Dede şöyle diyor: Tevfik kağıt parçalarını yaşatırken, fikrin maddeye ne kadar hakim olduğunu düşündün mü? Fikir gidince insan da kağıt gibi cansız, manasız oluyor. sf. 76), mistik düşünceleri yeni ve olumlu bir şeymiş gibi ileri sürme, kötü bir Türkçe.”
Fethi Naci
Türkiye’de Roman ve Toplumsal Değişme, 1981
Sinekli Bakkal, Halide Edip Adıvar bölümü