Etiket: dilin rolü

Jacques Derrida’nın Yapısöküm Yönteminin Estetik Yargılara Etkisi

Anlamın Çözülmesi ve Estetik Algı Yapısöküm, estetik yargıların temelinde yatan anlamların sabit olmadığını savunur. Geleneksel estetik yaklaşımlar, bir sanat eserinin değerini nesnel ölçütlere dayandırmaya çalışırken, yapısöküm bu ölçütlerin kültürel, tarihsel ve dilbilimsel bağlamlara gömülü olduğunu gösterir. Örneğin, bir resmin “güzel” olarak değerlendirilmesi, izleyicinin öznel deneyimleri, toplumsal normlar ve dilin kullanımıyla

OKUMAK İÇİN TIKLA

Žižek’in İdeoloji Eleştirisiyle Anlam Arayışının Kapitalist Sisteme Direnişi

İdeolojinin Görünmez Ağı Žižek, ideolojiyi Althusser’in “ideolojik devlet aygıtları” kavramından yola çıkarak, bireyin gerçeklik algısını şekillendiren bir yapı olarak tanımlar. Ona göre ideoloji, yalnızca bilinçli inançlar ya da propaganda değil, aynı zamanda günlük pratikler, alışkanlıklar ve toplumsal normlar aracılığıyla işler. Kapitalist sistem, bireyin anlam arayışını tüketim kültürüne indirgeyerek, bireyi bir

OKUMAK İÇİN TIKLA

Eco’nun Açık Yapıtı: Estetik Esnekliğin Yeniden Tanımlanışı

Anlamın Özgürleşmesi Eco’nun açık yapıt fikri, sanat eserinin anlamını tek bir yoruma hapsetmek yerine, onu izleyicinin algı dünyasına açar. Geleneksel estetik, eserin anlamını genellikle yaratıcının niyetine veya tarihsel bağlama sıkı sıkıya bağlarken, Eco bu yaklaşımı tersine çevirir. Ona göre, bir eser, yaratıcısının elinden çıktığı anda kendi özerkliğini kazanır ve izleyicinin

OKUMAK İÇİN TIKLA

Cemal Süreya’nın Şiirlerinde Aşkın Psişik Dinamikleri ve Evrensel Yansımaları

Aşkın Bireysel Bilinçaltındaki Kökenleri Süreya’nın şiirlerinde aşk, bireyin iç dünyasında bastırılmış arzular, korkular ve çelişkilerle şekillenir. Aşk, yalnızca romantik bir duygu olarak değil, aynı zamanda özne-nesne ilişkisinde bireyin kendini yeniden inşa etme çabası olarak ortaya çıkar. Bu süreçte, bilinçaltındaki çatışmalar, özellikle bağlanma ve terk edilme korkusu, şiirlerde yoğun bir duygusal

OKUMAK İÇİN TIKLA

Nietzsche’nin Sonsuz Dönüş Doktrini Modern Tükenmişliği Nasıl Açıklar?

Zamanın Döngüsel Doğası Nietzsche’nin sonsuz dönüş düşüncesi, evrenin ve yaşamın sonsuz bir döngü içinde tekrarlandığını öne sürer. Bu fikir, her anın, her kararın ve her deneyimin tekrar tekrar yaşanacağını iddia eder. Modern bireyin rutin iş yaşamındaki tükenmişlik hissi, bu bağlamda, aynı eylemlerin sürekli tekrarlanmasıyla ilişkilendirilebilir. Günümüz toplumunda bireyler, sabah kalkıp

OKUMAK İÇİN TIKLA

LGBT+ Çiftlerde Evlilik Terapisinin Çok Yönlü Dinamikleri

Toplumsal Normların Etkisi LGBT+ çiftler, evlilik terapisine genellikle heteronormatif toplumların dayattığı baskılarla gelir. Toplumun cinsiyet rolleri ve ilişki beklentileri, bu çiftlerin ilişkilerini nasıl deneyimlediklerini derinden etkiler. Örneğin, eşcinsel çiftler, geleneksel “erkek” ve “kadın” rollerine uymayan dinamikler geliştirebilir, bu da terapistlerin standart modelleri yeniden değerlendirmesini gerektirir. Homofobi, bifobi veya transfobi gibi

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kolektivist Kültürlerde Evlilik Terapisinin Çok Yönlü Dinamikleri

Kolektivist kültürlerde evlilik terapisi, bireyselci toplumlardan farklı olarak, bireyin özerkliğinden ziyade topluluğun ve ailenin bir arada tutulmasına odaklanan bir çerçeveye sahiptir. Bu metin, kolektivist kültürlerde evlilik terapisinin nasıl farklılaştığını, birey-toplum ilişkileri, tarihsel kökler, dilin rolü, etik değerler ve geleceğe dair olasılıklar üzerinden kapsamlı bir şekilde ele alıyor. Terapinin bu kültürlerdeki

OKUMAK İÇİN TIKLA

Tabula Rasa: Boş Levhanın Çok Yönlü İncelemesi

Zihnin İlk Durumu John Locke’un tabula rasa kavramı, insan zihninin doğuştan gelen bilgi ya da içerik olmaksızın, boş bir levha gibi olduğunu öne sürer. Bu fikir, 17. yüzyılın empirist felsefesinin temel taşlarından biridir ve bilgiye dair tüm içeriğin duyular aracılığıyla deneyimlerden türediğini savunur. Locke, insan zihnini bir kâğıt parçasına benzetir;

OKUMAK İÇİN TIKLA

Sosyal İnşacılığın Köprüsü: Toplumsal Gerçekliğin Ortak Yaratımı

Gerçekliğin Toplumsal Temelleri Peter L. Berger ve Thomas Luckmann’ın The Social Construction of Reality adlı eserinde ortaya koyduğu sosyal inşacılık, bireylerin ve toplumların gerçekliği nasıl oluşturduğunu anlamak için bir çerçeve sunar. Bu yaklaşım, sosyoloji ile psikoloji arasındaki bağı, bireylerin zihinsel süreçlerinin toplumsal bağlamlarla nasıl iç içe geçtiğini göstererek kurar. Gerçeklik,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Postmodern Antropolojinin Geleneksel Etnografik Yöntemlere Eleştirisi

Kuramsal Çerçevenin Sorgulanması Postmodern antropoloji, geleneksel etnografik yöntemlerin kuramsal temellerini eleştirerek, bu yöntemlerin nesnel ve evrensel bir gerçeklik sunduğu iddiasını sorgular. Geleneksel etnografi, genellikle saha araştırmaları yoluyla bir kültürün “doğru” bir temsilini oluşturmayı amaçlar. Ancak postmodern yaklaşım, bu temsillerin öznel olduğunu ve araştırmacının kültürel, tarihsel ve kişisel bağlamından bağımsız olamayacağını

OKUMAK İÇİN TIKLA

Elif Şafak’ın Şemspare ve Latife Tekin’in Sevgili Arsız Ölüm Romanlarında Kadın Anlatılarının Cinsiyet Farkı Felsefesiyle Karşılaştırmalı Analizi

Bu metin, Elif Şafak’ın Şemspare adlı eserindeki kadın anlatılarını, Luce Irigaray’ın cinsiyet farkı felsefesi bağlamında inceleyerek, bu anlatıların Latife Tekin’in Sevgili Arsız Ölüm romanındaki Dirmit karakterinin feminist temsiliyle karşılaştırmasını yapar. Analiz, kadınlık deneyimlerinin çok boyutlu doğasını, toplumsal cinsiyet normlarının eleştirisini ve bireysel özerklik arayışını değerlendirir. Kadın Anlatılarının Toplumsal Cinsiyet Normlarına

OKUMAK İÇİN TIKLA

Gece’nin Belirsiz Dünyasında Zaman, Mekan ve Psikolojik Gerilimin Katmanları

Bilge Karasu’nun Gece romanı, Türk edebiyatında postmodern anlatının öncü örneklerinden biri olarak, belirsiz zaman ve mekan kullanımıyla distopik bir atmosfer yaratır ve karakterlerin içsel gerilimlerini derinleştirir. Bu metin, romanın bu unsurlarını çok katmanlı bir şekilde ele alarak, zaman ve mekanın belirsizliğinin anlatıya nasıl işlediğini, distopik unsurların toplumsal ve bireysel dinamiklere

OKUMAK İÇİN TIKLA

Öğrenme ve İdeolojinin Çapraz Yollarında: Bandura ve Althusser

Bireysel Öğrenme ve Toplumsal Yapılar Albert Bandura’nın sosyal öğrenme teorisi, bireyin çevresel etkiler yoluyla davranışlarını şekillendirdiğini öne sürer. Bu teori, gözlem, taklit ve modelleme süreçlerini merkeze alır; bireyler, özellikle çocuklar, çevrelerindeki modellerin davranışlarını izleyerek öğrenirler. Bandura, bu süreçte bilişsel faktörlerin, özellikle öz-yeterlik inancının, davranışsal değişimde kritik bir rol oynadığını vurgular.

OKUMAK İÇİN TIKLA