Etiket: felsefi eleştiri

Nietzsche’nin Sokrates’e Yönelttiği Eleştirilerde Rasyonalizmin Rolü

tarihinde gönderilmiş tarafından

Nietzsche’nin Putların Alacakaranlığı adlı eserinde Sokrates’e yönelik eleştiriler, antik Yunan düşüncesinin dönüm noktalarını sorgulayan bir dizi inceleme üzerinden gelişir. Bu eleştirilerin merkezinde, Sokrates’in rasyonalizmi yer alır; zira Nietzsche, bu yaklaşımı bireysel ve toplumsal bir yozlaşmanın belirtisi olarak görür. Sokrates’in diyalog yöntemiyle öne sürdüğü akılcı ilkeler, Nietzsche’ye göre, doğal dürtülerin bastırılmasına

OKUMAK İÇİN TIKLA

Murtaza’da Adalet Arayışının Felsefi Kökenlerle Kesişimi

tarihinde gönderilmiş tarafından

Bireysel Düzlemde Adaletin Yapısal Tanımı Platon’un Devlet adlı eserinde adalet, bireysel ruhun harmonik bütünlüğü olarak kavramsallaştırılır. Ruhun akıl, irade ve arzu bölümlerinin her birinin kendi işlevini yerine getirmesiyle adalet ortaya çıkar; akıl yönetir, irade korur, arzu ise tatmin olur. Bu yapı, bireyin içsel dengeyi sağlayarak erdeme ulaşmasını temin eder. Orhan

OKUMAK İÇİN TIKLA

Bilinç ve Öznel Perspektif: Nörobilimsel Yaklaşımlara Eleştirel Bir Bakış

tarihinde gönderilmiş tarafından

Bilincin Öznel DoğasıBilinç, insan zihninin en karmaşık ve çözülmemiş olgularından biridir. Öznel perspektif, bireyin içsel deneyimlerinin yalnızca o bireye özgü olduğunu ve bu deneyimlerin dışarıdan tam anlamıyla anlaşılamayacağını öne sürer. Bu görüş, bilincin yalnızca fiziksel süreçlerle açıklanamayacağını, çünkü öznel niteliklerin (qualia) bireysel algı ve hislerle şekillendiğini savunur. Örneğin, bir rengin

OKUMAK İÇİN TIKLA

Deleuze’ün Arzu Kavramının Freud’un Libidinal Teorilerine Meydan Okuyuşu

tarihinde gönderilmiş tarafından

Arzunun Yeniden TanımlanışıDeleuze, Freud’un libidoyu bireysel bilinçdışına ve cinsel dürtülere bağlayan yaklaşımını eleştirir. Freud, libidoyu bireyin içsel bir enerjisi olarak tanımlar ve bu enerjiyi ailevi çatışmalar (Oedipus kompleksi) ve bastırma mekanizmalarıyla ilişkilendirir. Deleuze ise arzuyu, bireyin ötesine uzanan, toplumsal ve maddi üretim süreçleriyle iç içe bir kuvvet olarak yeniden kurgular.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dostoyevski’nin Budala’sında Prens Mışkin’in Saflığı ve Nietzsche’nin Hıristiyan Ahlakı Eleştirisi: 19. Yüzyıl Rus Toplumunun Ahlaki Çelişkileri

tarihinde gönderilmiş tarafından

Mışkin’in Saflığının Doğası ve Felsefi Temelleri Prens Mışkin’in karakteri, Dostoyevski’nin Budala eserinde insan doğasının saflık ve masumiyetle ilişkisini sorgulayan bir araç olarak ortaya çıkar. Mışkin, epilepsiyle şekillenmiş kırılgan bir fiziksel ve zihinsel duruma sahip olmasına rağmen, derin bir empati ve ahlaki dürüstlük sergiler. Onun saflığı, bilinçli bir naiflikten çok, insanlara

OKUMAK İÇİN TIKLA