Etiket: #folklor

Çerkeslerin Anadolu’daki Varoluş Serüveni: Tarih, Kültür ve Toplumsal Dokunun Derin İzleri

tarihinde gönderilmiş tarafından

Kafkasya’dan Anadolu’ya: Göçün Tarihsel Kökenleri Çerkeslerin Anadolu’ya gelişleri, 19. yüzyılın ortalarında Rus-Kafkas Savaşları’nın (1763-1864) sonucunda yaşanan büyük göç dalgasıyla, yani “Büyük Sürgün” (Çerkesçe: Ç’эпIэгугъуэ) ile başlamıştır. Bu sürgün, yalnızca bir yer değiştirme değil, bir halkın köklerinden koparılmasının trajik bir öyküsüdür. Rus İmparatorluğu’nun Kafkasya’yı kontrol altına alma politikaları, Çerkesleri anavatanlarını terk

OKUMAK İÇİN TIKLA

Anadolu’nun Çokkültürlü Zenginliği

tarihinde gönderilmiş tarafından

Köklerin Toprakla Buluşması Anadolu, binlerce yıllık insanlık tarihinin kavşağında, kültürlerin buluştuğu bir coğrafya olarak şekillenmiştir. Hititlerden Friglere, Lidyalılardan Perslere, Helenistik dönemden Roma’ya, Bizans’tan Selçuklulara ve Osmanlı’ya uzanan bir serüven, bu topraklarda farklı toplulukların izlerini bırakmıştır. Her medeniyet, kendi sesini, ritmini ve hikayesini bu coğrafyaya işlemiş; ancak hiçbirisi bir diğerini tamamen

OKUMAK İÇİN TIKLA

Habeşistan’ın Manisa Topraklarındaki Kültürel İzleri: Bourdieu’nün Kültürel Sermaye Merceğinde Bir İnceleme

tarihinde gönderilmiş tarafından

Kültürel Sermayenin Dokusu Pierre Bourdieu’nün kültürel sermaye kavramı, bireylerin ve toplulukların toplumsal hiyerarşilerde konumlanmasını sağlayan sembolik birikimleri ifade eder. Manisa’daki Etiyopya kökenli topluluklar, Habeşistan’dan taşıdıkları dil, ritüel ve tarihsel hafıza ile bu sermayeyi yerel bağlama uyarlamaya çalışır. Ancak bu süreç, ne bir masalsı uyum ne de distopik bir çatışma hikâyesidir.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Habeşistan’ın Manisa’daki İzleri: Diasporanın Anadolu’da Yeniden Tanımlanışı ve Afrika Kökenli Diasporalarla Özgün Karşılaşmalar

tarihinde gönderilmiş tarafından

Köklerin Sessiz Hafızası Etiyopya kökenli bireylerin Manisa’daki tarihsel varlığı, bir diaspora anlatısı olarak yalnızca coğrafi bir yer değiştirmeyi değil, aynı zamanda kültürel, etik ve mitolojik bir yeniden doğuşu ifade eder. Osmanlı’nın Afrika ile temasları, özellikle 16. yüzyıldan itibaren Kızıldeniz ve Mısır üzerinden yoğunlaşırken, Habeşistan’dan gelen bireyler, kölelik, hizmet ve ticaret

OKUMAK İÇİN TIKLA

Habeşistan’ın Manisa’daki Sessiz İzleri: Tarih, Kimlik ve Asimilasyonun Karmaşık Öyküsü

tarihinde gönderilmiş tarafından

Tarih Yazımında Görünmezlik: Unutuş mu, Bilinçli Seçki mi? Manisa’nın tarihsel dokusunda, Etiyopya kökenli toplulukların izleri, adeta bir palimpsest gibi silik ve üstü kazınmış bir anlatıya dönüşmüştür. Resmi tarih yazımı, Osmanlı’nın çokkültürlü mozaik imajını överken, Habeş kökenli bireylerin varlığını genellikle dipnotlara hapsetmiştir. Bu durum, kasıtlı bir silme mi, yoksa kültürel asimilasyonun

OKUMAK İÇİN TIKLA

Etiyopya Kökenli Mirasın Manisa’da Utopik ve Distopik Yansımaları

tarihinde gönderilmiş tarafından

Bir Arada Yaşamanın İmkânı: Entegre Bir Toplumun Felsefi Tasarımı Manisa’da Etiyopya kökenli toplulukların tam anlamıyla entegre olduğu bir toplum, yalnızca bir arada yaşama pratiği değil, aynı zamanda ahlaki ve felsefi bir yeniden doğum projesidir. Bu ütopya, farklılıkların bir mozaik gibi birleştiği, her bir parçanın kendi özgünlüğünü korurken bütüne katkı sunduğu

OKUMAK İÇİN TIKLA

Etiyopya Kökenli Toplulukların Manisa’daki Entegrasyonu Üzerine Postkolonyal Bir Analiz

tarihinde gönderilmiş tarafından

Manisa’nın tarihsel dokusuna sızan Etiyopya kökenli toplulukların entegrasyon süreci, postkolonyal kuramların keskin merceği altında incelendiğinde, kimlik, aidiyet ve ötekilik gibi kavramların karmaşık bir ağında belirginleşir. Homi Bhabha’nın “melezlik” ve Edward Said’in “oryantalizm” kavramları, bu toplulukların hem kendilerini hem de çevrelerini yeniden tanımlama çabalarını aydınlatır. Bu analiz, kuramsal, kavramsal, felsefi, antropolojik,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Tarihsel Dokuda Habeş Figürü

tarihinde gönderilmiş tarafından

Etiyopya kökenli toplulukların Manisa’daki varlığı, Osmanlı döneminde köle ticareti ve göç hareketleriyle şekillenmiştir. “Habeş” terimi, yerel anlatılarda sıklıkla Etiyopya kökenli bireyleri tanımlamak için kullanılmış, ancak bu terim yalnızca etnik bir kimliği değil, aynı zamanda bir dizi sembolik anlamı da taşımıştır. Habeş figürü, Manisa’nın hikâyelerinde genellikle “öteki”nin temsilcisi olarak ortaya çıkar;

OKUMAK İÇİN TIKLA