Etiket: Neolitik dönem

Sayburç: Neolitik Dönemin En Eski Yerleşim İzleri ve Toplumsal Dönüşüm

Sayburç kazı alanı, Şanlıurfa’da Taş Tepeler Projesi kapsamında yürütülen çalışmalarda ortaya çıkan bir Neolitik yerleşimdir. Bu alan, MÖ 9500 yıllarına tarihlenen bulgularıyla Göbeklitepe’den (MÖ 9600-8000) yaklaşık 500-1000 yıl daha erken bir döneme işaret eder ve insan topluluklarının avcı-toplayıcı aşamadan sabit yapılara geçişini belgeleyen en eski örneklerden birini sunar. Kazılar, yuvarlak

OKUMAK İÇİN TIKLA

Çatalhöyük’ün Ev İçi Mezarları: Neolitik Dönemde Ölüm ve Öte Dünya Anlayışlarının İzleri

Yaşamla Ölümün Kesişim Noktası: Ev İçi Mezarlar Çatalhöyük, Neolitik dönemin en dikkat çekici yerleşimlerinden biri olarak, yaklaşık MÖ 7500-5700 yılları arasında Konya Ovası’nda varlık göstermiştir. Bu yerleşim, ev içi mezar uygulamalarıyla, ölüm ve yaşam arasındaki sınırların bulanıklaştığı bir dünya sunar. Ölülerin evlerin tabanları altına gömülmesi, sadece fiziksel bir pratik değil,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Jericho’nun Duvarları: Erken Toplumların Savunma Çağında Yansıyan Tehditler

Erken Toplumların Güvenlik Arayışı Jericho, Neolitik dönemde, yani tarımın ve yerleşik yaşamın ilk filizlendiği bir çağda, Ortadoğu’nun bereketli topraklarında yer alan bir vaha kentiydi. Duvarların inşa edilmesi, bu erken toplumların karşılaştığı fiziksel tehditlere işaret eder. Arkeolojik veriler, Jericho’nun çevresindeki 3-4 metre yüksekliğindeki taş duvarların ve bir gözetleme kulesinin, dışsal tehlikelere

OKUMAK İÇİN TIKLA

Stonehenge’in Taşlarının Sırları: Mevsimsel Döngülerin İzinde

Stonehenge, İngiltere’nin Wiltshire bölgesinde yer alan, Neolitik çağdan kalma bu ikonik taş çember, binlerce yıldır insanlığın hayal gücünü ve bilimsel merakını cezbetmiştir. Yaklaşık MÖ 3100-2000 yılları arasında inşa edildiği düşünülen bu yapı, sadece bir anıt değil, aynı zamanda astronomik, toplumsal ve spiritüel bir düzenin yansımasıdır. Taşlarının dizilimi, özellikle mevsimsel döngülerle

OKUMAK İÇİN TIKLA

Stonehenge’in İşlevleri Üzerine Bilimsel Bir Keşif

Astronomik Gözlem Merkezi Olarak Stonehenge Stonehenge’in taşlarının dizilimi, güneş ve ay döngüleriyle uyumlu bir düzen sergiler. Özellikle yaz ve kış gündönümlerinde güneşin taşlar arasındaki hizalanmaları, yapının bir tür astronomik takvim olarak kullanıldığını düşündürür. Arkeoastronomi çalışmaları, taşların belirli yıldızlara veya gök olaylarına işaret edebileceğini gösteriyor. Örneğin, Heel Stone’un yaz gündönümünde güneşin

OKUMAK İÇİN TIKLA

Çatalhöyük Duvar Resimleriyle Toplumsal Değerler Arasında Nasıl Bir İlişki Vardır?

Toplumsal Yapının Görsel YansımalarıÇatalhöyük’teki duvar resimleri, Neolitik dönemde yaşamış bu topluluğun sosyal düzenini ve kolektif kimliğini anlamak için önemli bir kaynak sunar. Resimlerde sıkça görülen av sahneleri, hayvan figürleri ve toplu ritüel betimlemeleri, topluluğun geçimini sağlayan avcılık ve toplayıcılığın yanı sıra, ortaklaşa düzenlenen faaliyetlerin önemini vurgular. Bu görüntüler, bireylerin rollerinin

OKUMAK İÇİN TIKLA

Basque Halkının Genetik Kökenleri ve Tarih Öncesi Göçlerle Bağlantısı

Genetik İzolasyonun Temelleri Basque halkı, Avrupa’nın genetik haritasında belirgin bir ayrışma gösterir. Bu izolasyon, coğrafi ve kültürel faktörlerin birleşimiyle şekillenmiştir. Pyrenees Dağları’nın doğal bariyer oluşturması, Basque bölgesini dış göç dalgalarından korumuştur. Genetik çalışmalar, Basque popülasyonunun, özellikle Rh-negatif kan grubu gibi belirgin özelliklerle, çevre popülasyonlardan ayrıldığını ortaya koymaktadır. Bu kan grubu,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Stonehenge ve Doğayla Bağlantının Çağdaş Yorumları

Taşların Sessiz Anlatısı Stonehenge, İngiltere’nin Salisbury Ovası’nda yer alan, yaklaşık 4500 yıl öncesine dayanan bir megalitik yapıdır. Bu taşlar, insanlığın doğayla olan ilişkisini anlamlandırma çabasının en eski ve en etkileyici örneklerinden biridir. Arkeolojik bulgular, Stonehenge’in gök cisimlerinin hareketlerini izlemek, mevsim döngülerini kaydetmek ve topluluğun bir araya geldiği ritüel alanları oluşturmak

OKUMAK İÇİN TIKLA

Stonehenge’in Yeraltı Yapılarının Ritüel Anlamları Üzerine Derinlemesine Bir İnceleme

Yeraltı Yapılarının Keşfi ve Arkeolojik Bağlam Stonehenge çevresindeki yeraltı yapılarının keşfi, son yıllarda ileri jeofizik teknolojilerin kullanımıyla hız kazanmıştır. Manyetometre ölçümleri, yer radarı ve elektromanyetik indüksiyon teknikleri, 12 kilometrekarelik bir alanda, üç metre derinliğe kadar tarama yaparak 17’den fazla ahşap veya taş yapının varlığını ortaya çıkarmıştır. Bu yapılar arasında, Durrington

OKUMAK İÇİN TIKLA

Göbeklitepe’nin T Biçimli Dikilitaşlarının Anlamları: Çok Yönlü Bir Değerlendirme

İnsan Zihninin Erken Dönem Temsilleri T biçimli dikilitaşların psikolojik açıdan incelenmesi, insan zihninin soyut düşünme kapasitesini anlamak için önemli bir fırsat sunar. Bu yapılar, Neolitik dönemde insanların çevrelerini anlamlandırma ve kontrol etme çabalarının bir yansıması olabilir. T biçimindeki tasarım, insan figürünü temsil ettiği düşünülen bir stilizasyon olarak değerlendirilebilir; bu, erken

OKUMAK İÇİN TIKLA

Neolitik Ana Tanrıça Figürlerinin Toplumsal Cinsiyet Rollerine Katkıları

Neolitik Dönemde Ana Tanrıça Figürlerinin Ortaya Çıkışı Neolitik dönemde, yaklaşık MÖ 10.000-4.000 yılları arasında, tarım devrimiyle birlikte insan toplulukları yerleşik düzene geçti. Bu dönemde ortaya çıkan ana tanrıça figürleri, genellikle bereket, doğurganlık ve yaşamın sürekliliğiyle ilişkilendirildi. Arkeolojik buluntular, özellikle Çatalhöyük gibi yerleşimlerde, kil ve taş heykelciklerde kadın formunun vurgulandığını gösteriyor.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Basque Genetik İzolasyonunun Tarımın Avrupa Yayılımındaki Rolü

Basque halkının genetik izolasyonu, tarımın Avrupa’ya yayılımıyla karmaşık ve çok katmanlı bir ilişki içindedir. Bu ilişki, insanlık tarihinin erken dönemlerinden modern genetik çalışmalara kadar uzanan bir süreci kapsar. Basque halkı, Avrupa’nın genetik haritasında benzersiz bir konuma sahiptir ve bu durum, tarımın Neolitik dönemde kıtaya yayılmasıyla şekillenmiştir. Genetik İzolasyonun Kökleri Basque

OKUMAK İÇİN TIKLA

SLC24A5 Geni: Avrasya’da Deri Renginin Evrimsel Yolculuğu

Genetik Kökenlerin İzindeSLC24A5 geni, insan deri renginin evriminde kritik bir rol oynar ve özellikle Avrasya popülasyonlarında açık ten renginin yaygınlaşmasında belirleyici bir faktördür. Bu gen, sodyum/potasyum/kalsiyum değiştirici 5 (NCKX5) proteinini kodlar ve melanosomlarda iyon taşınmasını düzenleyerek melanin üretimini etkiler. Özellikle rs1426654 olarak bilinen bir tek nükleotid polimorfizmi (SNP), 111. pozisyonda

OKUMAK İÇİN TIKLA