Okuyun, ama yutmayın, çiğneyin.
Nina’nın mükemmeliyetçiliği, Jacques Lacan’ın ayna evresi teorisiyle derin bir şekilde açıklanabilir. Ayna evresi, bireyin kendi imgesini tanıyarak bir benlik inşa etmeye çalıştığı, ancak bu imgenin her zaman eksik ve yanılsamalı olduğu bir süreçtir. Nina, balenin kusursuz idealini kendi benliğine yansıtmaya çalışır; her piruet, her jest, aynadaki imgesini mükemmel kılma arzusunun
OKUMAK İÇİN TIKLAKarşılaşmanın Doğası: Ben-Sen mi, Öteki mi? Jesse ve Celine’in Before Sunrise’daki diyalogları, iki yabancının bir gecede kurduğu derin bağı gözler önüne serer. Martin Buber’in ben-sen ilişkisi, bu karşılaşmayı otantik bir karşılıklılık olarak çerçeveler: İki insan, birbirini nesneleştirmeden, varoluşsal bir diyalogda buluşur. Jesse ve Celine’in sohbetleri, bu felsefeye uygun şekilde, yargıdan
OKUMAK İÇİN TIKLAAynanın Ötesinde: Mükemmeliyetçilik ve Özne Oluşumu Nina’nın Black Swan’daki mükemmeliyetçiliği, insanın kendi benliğini inşa etme çabasının trajik bir yansımasıdır. Lacan’ın ayna evresi, bireyin kendisini bir imge olarak algıladığı ve bu imgeyle özdeşleştiği anı tanımlar. Nina, balerin kimliğinde ideal bir “ben” yaratır; ancak bu imge, onun içsel kaosunu gizleyen kırılgan bir
OKUMAK İÇİN TIKLA