Okuyun, ama yutmayın, çiğneyin.
Fiziksel Temasın Biyolojik Temelleri Fiziksel temas, insan yavrusunun hayatta kalması ve gelişimi için kritik bir unsurdur. Yenidoğanlar, dokunma yoluyla çevreleriyle ilk etkileşimlerini kurar. Ten teması, bebeğin sinir sisteminin düzenlenmesine katkıda bulunur ve stres tepkilerini azaltır. Oksitosin gibi bağlanma hormonlarının salgılanması, kucaklama ve ten teması sırasında artar. Bu hormon, hem bebekte
OKUMAK İÇİN TIKLAİnsan Bağının İlk Adımı: Ten Temasının Biyolojik Etkileri Bebeklerin dünyaya geldikleri ilk anlarda, ten teması hayatta kalma ve gelişim için temel bir ihtiyaç olarak ortaya çıkar. Bilimsel çalışmalar, özellikle son yıllarda, ten temasının bebeklerin stres hormonları üzerindeki etkisini açıkça ortaya koymuştur. Oksitosin, genellikle “bağlanma hormonu” olarak bilinen bir nörotransmitter, ten
OKUMAK İÇİN TIKLABağlanma Stillerinin Nörobiyolojik Kökenleri Yetişkin bağlanma stilleri—güvenli, kaygılı ve kaçıngan—insan ilişkilerindeki duygusal dinamikleri şekillendiren temel psikolojik yapılar olarak tanımlanır. Bu stiller, erken çocukluk döneminde bakım verenlerle kurulan ilişkilerden köken alır ve yetişkinlikte romantik ilişkilerde belirginleşir. Nörobiyolojik açıdan, bağlanma stilleri, beyindeki ödül, stres ve sosyal bağ sistemleriyle ilişkilidir. Oksitosin, dopamin ve
OKUMAK İÇİN TIKLA