Etiket: ontoloji

Anaksagoras’ın Nous’u ve Aristoteles’in İlk Hareket Ettirici Kavramlarının Evren Anlayışındaki Rolleri

Anaksagoras’ın Nous Kavramı Anaksagoras, evrenin oluşumunu açıklamak için nous kavramını öne sürer. Nous, maddi olmayan, sonsuz, değişmez ve saf bir akıl olarak tanımlanır. Evrendeki tüm maddeler (tohumlar ya da “spermata”) başlangıçta kaotik bir karışım halindeyken, nous bu karışımı hareket ettirerek kozmik düzeni başlatır. Bu ilke, evrendeki çeşitliliği ve düzeni mümkün

OKUMAK İÇİN TIKLA

Deleuze’ün Fark ve Tekrar Kavramlarının Metafiziğe Meydan Okuyuşu

Kimlik ve Özdeşlik Kavramlarına Karşı Çıkış Geleneksel metafizik, varlıkları sabit kimlikler ve özdeşlik ilkeleri üzerinden tanımlar. Bu anlayışta, bir şeyin ne olduğu, onun değişmez bir özüyle belirlenir ve farklılıklar bu özün türevleri olarak görülür. Deleuze’ün fark kavramı, bu statik yapıyı reddeder. Fark, bir şeyin başka bir şeyden ayrılmasını sağlayan yüzeysel

OKUMAK İÇİN TIKLA

Frege’nin Anlam ve Gönderge Ayrımının Metafizik Gerçeklik Üzerindeki Etkileri

Kavramların Tanımlanması Frege’nin anlam (Sinn) ve gönderge (Bedeutung) ayrımı, dil felsefesi ve metafizik tartışmalar için temel bir çerçeve sunar. Anlam, bir ifadenin kavramsal içeriğini veya düşünsel temsilini ifade ederken, gönderge, bu ifadenin gerçek dünyada karşılık geldiği nesne ya da olgudur. Örneğin, “Akşam Yıldızı” ve “Sabah Yıldızı” ifadeleri aynı gök cismine

OKUMAK İÇİN TIKLA

Spinoza’nın Panteizmi ve Hegel’in Mutlak İdealizmi: Evrenin Birliği Üzerine Karşılaştırmalı Bir Analiz

Spinoza’nın Panteist Evren Anlayışı Spinoza’nın felsefesi, evreni tek bir töz olarak tanımlar; bu töz, Tanrı ya da doğa (Deus sive Natura) olarak adlandırılır. Ona göre, her şey bu tek tözün bir modifikasyonudur ve bu töz sonsuz, zorunlu ve kendi kendisinin nedenidir. Evrenin birliği, bu tözün bölünmezliği ve her şeyi kapsayıcı

OKUMAK İÇİN TIKLA

Fenomenolojik İndirgeme ve Descartes Şüphesi: Varlık Sorunsalına Yaklaşımlar

Fenomenolojik İndirgemenin Temel İlkeleri Husserl’in fenomenolojik indirgeme yöntemi, bilincin deneyimlerini anlamanın temel bir aracı olarak ortaya çıkar. Bu yöntem, öznel bilincin nesnel dünyayla ilişkisini sorgulamak için doğal tutumu askıya almayı önerir. Doğal tutum, günlük yaşamda gerçekliğin sorgulanmadan kabul edilmesini ifade eder. İndirgeme, bu ön kabulleri paranteze alarak bilincin saf deneyimlerini

OKUMAK İÇİN TIKLA

Pisagor’un Sayı Felsefesinin Modern Matematik Düşüncesine Etkileri

Sayıların Kozmik Düzenle İlişkisi Pisagor, sayıların evrenin temel yapı taşları olduğunu ve her bir sayının kendine özgü bir anlam taşıdığını öne sürmüştü. Ona göre, evrendeki her şey matematiksel bir uyum içinde işler ve bu uyum, sayıların doğasında gizlidir. Örneğin, 1 sayısı birliği, 2 sayısı ikiliği, 10 sayısı ise mükemmel düzeni

OKUMAK İÇİN TIKLA

Pasternak’ın Sonsuzluk Şarkıları ve Heidegger’in Varlık Felsefesi: Doğa, Maneviyat ve Rus Modernizmi

Doğa ve Varlığın Birliği Pasternak’ın Sonsuzluk Şarkıları’nda doğa, yalnızca bir fon ya da estetik bir unsur olmaktan öte, bireyin varoluşsal deneyiminin bir yansımasıdır. Doğa imgeleri, evrensel bir düzenin parçası olarak insan bilincinin sınırlarını aşan bir gerçekliği ifade eder. Heidegger’in felsefesinde, varlık (Sein), varolanların (Seiendes) ötesinde, dünyayı açığa vuran bir hakikat

OKUMAK İÇİN TIKLA

1Q84’ün Paralel Evrenleri ve Modern Bireyin Gerçeklik Algısındaki Kırılmalar

Fark ve Yinelemenin Ontolojik Zemini Haruki Murakami’nin 1Q84 adlı eserinde paralel dünyalar, Gilles Deleuze’ün “fark ve yineleme” kavramıyla derin bir bağ kurar. Deleuze’ün felsefesi, varlığın sabit bir özden ziyade sürekli fark üreten bir süreç olarak kavramsallaştırılmasını önerir. 1Q84’te Aomame ve Tengo’nun 1984’ten 1Q84’e geçişi, bu fark üretiminin somut bir yansımasıdır.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Psikolojinin Bilimsel Objektivite İddiası ile Heidegger’in Fenomenolojik Varlık Anlayışının İnsan Deneyimine Yaklaşımları

Bu metin, psikolojinin bilimsel objektivite iddiası ile Heidegger’in fenomenolojik varlık anlayışının insan deneyimini nasıl ele aldığına dair kapsamlı bir değerlendirme sunar. Psikoloji, insan davranışını ve zihinsel süreçleri ölçülebilir, tekrarlanabilir ve evrensel yasalar çerçevesinde anlamaya çalışırken, Heidegger’in fenomenolojisi bireyin varoluşsal deneyimlerini, öznelliği ve dünyayla ilişkisini merkeze alır. Bu iki yaklaşım, insan

OKUMAK İÇİN TIKLA

Duns Scotus’un Buradalık Kavramı ve Bireyselliğin Metafizik Temelleri

Duns Scotus’un “haecceitas” (buradalık) kavramı, bireyselliğin metafizik temelini açıklamak için geliştirdiği özgün bir yaklaşımdır. Bu kavram, bireylerin varlıklarını yalnızca tür ya da cins gibi genel kategorilerle değil, onların benzersiz, tekil varlıklarını tanımlayan bir ilke aracılığıyla anlamayı amaçlar. Scotus’un felsefesi, bireyselliğin ne olduğu ve nasıl mümkün olduğu sorusunu derinlemesine ele alarak,

OKUMAK İÇİN TIKLA