Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Saflığın Kavram Olarak Tanımlanması Saflık, bireyin niyet ve davranışlarında art niyetsizlik, dürüstlük ve dış dünyaya karşı naif bir yaklaşımı ifade eder. Prens Mışkin’in saflığı, Dostoyevski’nin Budala eserinde, onun çocuksu bir masumiyetle hareket etmesi, yalan ve ikiyüzlülüğe karşı doğal bir mesafe koyması olarak belirginleşir. Bu özellik, Mışkin’i toplumsal normlardan ve hesaplı
OKUMAK İÇİN TIKLAMışkin’in Saflığının Doğası ve Felsefi Temelleri Prens Mışkin’in karakteri, Dostoyevski’nin Budala eserinde insan doğasının saflık ve masumiyetle ilişkisini sorgulayan bir araç olarak ortaya çıkar. Mışkin, epilepsiyle şekillenmiş kırılgan bir fiziksel ve zihinsel duruma sahip olmasına rağmen, derin bir empati ve ahlaki dürüstlük sergiler. Onun saflığı, bilinçli bir naiflikten çok, insanlara
OKUMAK İÇİN TIKLADostoyevski’nin Budala romanında Prens Lev Nikolayeviç Mışkin, saf iyiliğin ve mutlak ahlaki duruluğun timsali olarak resmedilir. Ancak bu saflık, çevresindeki insanlar tarafından genellikle bir tür “budalalık” olarak algılanır. Mışkin’in karakteri, ahlaki idealizmin ve insani iyiliğin, modern dünyanın pragmatik ve çıkarcı yapısında nasıl karşılandığını sorgulayan bir deney gibidir. İyiliğin Metafiziği: Prens Mışkin ve
OKUMAK İÇİN TIKLA
