Nazım Hikmet, Güneşi İçenlerin Türküsü: Umut ve Işığın Toplumsal Estetiği
Işığın Çağrısı Nazım Hikmet’in şiirinde güneş, yalnızca fiziksel bir ışık kaynağı değil, aynı zamanda insan ruhunu ve toplumsal bilinci aydınlatan bir semboldür. Güneş, tarih boyunca birçok kültürde yaşam, yenilenme ve hakikatle ilişkilendirilmiştir. Şiirde “güneşi içenler” ifadesi, bireylerin ve toplulukların bu ışığı içselleştirerek umudu bir yaşam pratiğine dönüştürdüğünü ima eder. Bu
OKUMAK İÇİN TIKLA
