Nietzsche’nin Tragedya Anlayışında Estetik ve Ahlakın Çarpışması
Antik Yunan’da Tragedyanın Kökleri Nietzsche, Tragedyanın Doğuşu’nda, Antik Yunan tragedyasını Apolloncu ve Dionysosçu güçlerin bir sentezi olarak tanımlar. Apolloncu, düzen, ölçü ve biçimle ilişkilendirilirken; Dionysosçu, kaos, coşku ve sınırların aşılmasıyla bağlantılıdır. Bu iki gücün birleşimi, tragedyayı estetik bir deneyim olarak ortaya çıkarır; ancak Nietzsche, bu estetiğin yalnızca sanatsal bir ürün
OKUMAK İÇİN TIKLA