5 Mart 1922 tarihli İzvestiya Gazetesi’nde Vladimir Vladimiroviç Mayakovski’nin “Toplantılarda Oturup Kalmışlar” şiiri yayımlanır. Şiir bürokratizmle dalga geçiyor, sayısız kurul oluşturulmasını, sürekli toplantı yapılmasını eleştiriyordu.
“Yoldaş İvanoviç geldi mi nihayet?
Hayır ABCDEFG komitesi toplantısında
Toplantı salonuna gidiyorum
bütün hızımla
gösteririm ben onlara!
sövüp duruyorum,
ne gelirse ağzıma.
Ve birden inanamıyorum
gördüklerime…
Yarım insanlar oturuyor iskemlelerde.
(…)
Sekreter gayet sakin açıklama yapıyor:
“Aynı anda iki toplantıya katılıyorlar,
Günde 20 toplantıya katılmak,
spor değil,
yükümlülüğümüz bizim,
(…)
Bunda heyecan üzerine,
sabaha karşı nihayet uyuyabildiğimde,
umutlu bir düş görüyorum;
“Ne olur,
ne olur, yalnızca BİR toplantı yapın!
Bütün toplantıları kaldırma toplantısı!”
Şiir, Ekim Devrimi’nin önderi Lenin’in dikkatini çeker. Lunaçarski, Lenin’in şiire çok güldüğünü, bazı satırları yüksek sesle yinelediğini aktarır. Hemen ertesi gün Lenin,
Tüm-Rusya Metal İşçileri Komünist Bölümü Toplantısı’nda yaptığı konuşmada şiiri över.
Zeka olması gereken yerde en doğru yakışan olunca tam ve eksiksiz tanıyla kendini tamamlanmıştır =): (GENETİK ZEKA ) -,