ALMAN GEÇİT TÖRENİ
Beşinci yılda duyduk ki, kendini
Tanrı’nın lûtfu sayan o hazret
Savaşına hazırmış, tanklar, toplar
Savaş gemileri yapılıp bitmiş ve
Hangarlarında öyle çok uçak varmış ki
Onun bir işaretiyle havalandılar mı
Kapkara olurmuş gökyüzü, öyleyse
Bakalım dedik biz de, nasıl bir halktır, ne durumda
Ne düşüncede, nasıl insanlardır toplayacağı
Bayrağının altına. Bir geçit töreni düzenledik.
İşte geçmeye başladı Karış kuruş, benzi sarı
Bir kalabalık. Önde bayraklar Kan kırmızı, üstlerinde Yoksula dönük çengeliyle
Gamalı haç var.
Uygun adım atamayanlar Sürünerek gidiyorlar Onun savaşına doğru.
Duyulmuyor ne oflama, puflama Ne soru, ne yakınma, yalnızca Askeri marş
uğultusu.
Geliyorlar çocuk kadın Ağırlığıyla beş kışın Bir beş daha ne belli?
Yaşlılar, hastalar sırtta Geçiyorlar sıra sıra Bu bütün ordunun töreni.
HALK BİRLİĞİ
SS’ler geliyor işte
Onun birasıyla, söyleviyle
Şişmiş mide kafa.
İsterler ki güçlü bir halk olsun
İnançlı olsun, korkulsun
İtaat da etsin ama.
30 Ocak 1933 gecesi. Çok sarhoş iki SS subayı yalpalayarak sokaktan aşağı gelirler.
BİRİNCİ: Başa geçtik işte. Ne muhteşem fener alayı! Dün batmıştık, bugün başbakanlık bizde. Dün çöplük kargasıyken bugün devlet kartalı.
İKİNCİ: Şimdi halk birliğine geldi sıra. Alman halkının manevi yükselişi en muazzam olmalı, diyorum.
BİRİNCİ: Önce Alman insanını, şu ikinci sınıf insan haşaratından temizlemek gerek. Ne biçim bir yer ki burası? Hiç bayrak asılmamış.
İKİNCİ: Yolumuzu şaşırdık galiba.
BİRİNCİ: İğrenç bir manzara.
İKİNCİ: Azılılar mahallesi.
BİRİNCİ: Bir bela gelmesin burada?
İKİNCİ: Benim mazbut vatandaşım böyle mezbelelikte oturmaz.
BİRİNCİ: Işık da yok hiç!
İKİNCİ: Evde değiller.
BİRİNCİ: Emekçi kardeşler bunlar. Üçüncü Reich’ın doğuşunu yakından seyretmeye mi gitmişlerdir dersin ha? Arkayı kollayarak tüyelim. (yine yalpalayarak yola koyulurlar, biri ötekinin ardında)
BİRİNCİ: Kanal boyundaki mahalle değil mi bura?
İKİNCİ: Bilmem.
BİRİNCİ: Şu köşede bir Marksist yuvasını basmıştık. Sonradan güya Katolik çırak tekkesiymiş diye tutturdular. Hepsi yalan. Katolik yakalığı yoktu hiç birinde.
İKİNCİ: Halk birliğini başarır mı, ne dersin?
BİRİNCİ: Her şeyi başarır o! (birden donmuş gibi durur, kulak kesilir; bir yerden bir pencere açılmıştır)
İKİNCİ: Neydi bu? (tabancasının emniyetini açar; açılan pencereden bir ihtiyar adam eğilmiştir, hafifçe “Emma, sen misin?” diye seslendiği duyulur)
İKİNCİ: Onlar işte! (çılgın gibi dolanıp her yöne ateş etmeye başlar)
BİRİNCİ (haykırır): İmdaaat!
İhtiyarın olduğu pencerenin karşısındaki bir pencerenin ardından vurulan birinin korkunç çığlığı işitilir
Bertold Brecht
ÜÇÜNCÜ REİCH’IN KORKU VE SEFALETİ