Türkiye İnsanın Psikodinamiği
Türkiye’de yaşamanın kendisi çok katmanlı, farklı ve ruhsallığa ilişkin bir çok deneyimi açığa çıkaran bir ilişkisellik sunuyor. Burada bir çok yaşam pratiği önerisi insanların ruhsallığına giriyor. “Hızlı para kazanma” hayalleriyle “dilenme” çaresizliği; “şükür” ile “çete kültürü” arasında sıkışması; beğeni ve paylaşım tuzağında gerçeğini kaybetmesi… Bütün bunlar, modern hayatın ve ekonomik-sosyal krizin yarattığı bir psikopolitik ikilemi gösteriyor.
1. 🏃♂️ Hızlı Para Kazanma İllüzyonu
- Ekonomik istikrarsızlık ve işsizlik, “bir gecede zengin olma” pazarlamasını besliyor.
- Kripto, hızlı yatırım tavsiyeleri, “kolay iş” vaatleri bir nevi magiatik çözümler sunuyor ama çoğu zaman hayal kırıklığı yaratıyor.
- Bu, Jung’un “gölge” kavramıyla ilişkilendirilebilir: Bastırılan güvensizlik ve çaresizlik, “sahte kurtarıcı figürlere” projeksiyon olarak yansıyor.
2. 🙏 Dilenme ile Şükür Arasında İncelenince
- Bir yanda “şükretmek” ritüeli: “Elimdekine minnettarım,” derken bir yandan alım gücünün erimesi, temel ihtiyaçlarda bile yetersizlik hissi uyandırıyor.
- Dilenme, sadece sokakta bir kapı değil, dijital dünyada “like” ve “bağış” dilenmeye; takipçi, beğeni, Patreon‐destek talebine dönüşüyor.
- Modern şükür, hem psikolojik savunma hem de toplumsal performans aracı: “Şükrettim” diyerek ruhu avutmak, ama aynı anda “yardım et” çağrısıyla paylaşım dilenmek.
3. ⚔️ Çeteleşme ve Güç Boşluğu
- Devletin ve sivil toplumun zayıfladığı yerlerde mafya/çete yapıları, hem “güç gösterisi” hem de “koruyucu aile” gibi işliyor.
- İnsanlar, resmî hukuka inanmadığında ya da erişemediğinde, yerel çetelere / mafya ağlarına “sadakat” geliştiriyor. Bu, yumuşak totaliterlik biçimi: Zorbalık değil, “koruma vaadi” üzerinden rıza toplama.
4. 👍 Beğeni ve Paylaşım Tuzakları
- Sosyal medya, duygusal emek ve boş zamanın ticarete dönüştüğü bir pazar.
- “Beğen” → “Varoluş onayı”
“Paylaş” → “Yaşanmışlık kanıtı” - Bu ikili, tıpkı hızlı para tuzağı gibi insanları “anlık ödül” döngüsüne mahkûm ediyor. Ruhsal tükenme, duygusal iç boşluk burada besleniyor.
5. 🌪️ Toplumsal Çıkış Yolları
- Eleştirel Farkındalık:
– Hızlı zenginlik vaatlerinin ardındaki riskleri ve çete propagandasını sorgulamak.
– Sosyal medyanın ödül döngüsüne mahkûm olmadığını fark etmek. - Dayanışma Ağları:
– Mahalle, işyeri, dijital topluluklarda “yardımlaşma” kooperatifleri kurmak.
– Resmî kurumlara alternatif yerel güç odakları oluşturmak. - Ritüel ve Anlam Pratikleri:
– Günlük şükür söylemlerini, gerçekten somut eylemlerle, gönüllü yardım ve kolektif üretimle beslemek.
– Sosyal medyada beğeni yerine, kalıcı eserler (şiir, hikâye, sanat) paylaşmak; beğeni değil, anlam oluşturmak. - Eğitim ve Psikolojik Destek:
– Finansal okuryazarlık programlarıyla “kolay para” efsanesini boşa çıkarmak.
– Psikolojik dayanıklılığı ve duygusal farkındalığı artıran atölyeler düzenlemek.
✨ Kapanış:
Türkiye insanı, ne “hızlı zenginlik” illüzyonuna ne de “dilenme” çaresizliğine mahkûm.
Gerçek koruma; dayanışmayı, paylaşılan ritüelleri, kolektif güveni yeniden inşa etmekten geçer.
Beğeni ve paylaşımın ötesinde, anlam ve birlikte hareket bizi gerçekten özgürleştirecek.
