Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
İlk Taşların Şarkısı Göbeklitepe ve Karahan Tepe, tarihin sessiz tanıkları olarak yükselir; taşlara kazınmış semboller, insanlığın avcı-toplayıcı ruhundan yerleşik düzene geçişinin ilk notalarını fısıldar. Bu yapılar, yaklaşık 12.000 yıl önce, tarımın henüz filizlenmediği bir çağda, insan topluluklarının bir araya gelerek inşa ettiği ilk anıtsal alanlardır. Ancak bu taşlar, yalnızca bir
OKUMAK İÇİN TIKLASanat, insan varoluşunun en karmaşık ifadelerinden biridir; hem bireyi inşa eder hem de toplumu sarsar. Carl Gustav Jung, sanatı bireyleşme sürecinin bir aracı olarak görürken, Friedrich Nietzsche, onun Dionysosçu bir yıkım gücüne sahip olduğunu savunur. Charles Bukowski ise bu iki bakış açısını, ne tam anlamıyla uzlaştırarak ne de reddederek, kendine
OKUMAK İÇİN TIKLAKolektif Bilinçdışının Derinlikleri Carl Gustav Jung’un kolektif bilinçdışı, insanlığın ortak hafızasının bir hazinesi olarak, tarih boyunca biriken evrensel sembolleri ve arketipleri barındırır. Bu kavram, bireyin ötesine uzanan, insan türünün paylaştığı bir anlam deposudur. Mitler, Jung’un düşüncesinde, bu kolektif bilinçdışının yüzeye çıkan yansımalarıdır; insanlığın korkularını, arzularını ve varoluşsal sorgulamalarını taşır. Mitler,
OKUMAK İÇİN TIKLANietzsche’nin “hakikat metaforlar ordusudur” ifadesi, Jung’un arketip teorisiyle ve Bukowski’nin “çürümenin şiiri” olarak adlandırılabilecek ham, yalın poetikasıyla derin bir diyalog kurar. Bu üç düşünce evreni, insan bilincinin, toplumsal yapının ve bireysel varoluşun sınırlarını zorlayarak hakikatin doğasını sorgular. Nietzsche’nin metaforlara işaret etmesi, hakikatin sabit bir özden yoksun olduğunu, dilin ve sembollerin
OKUMAK İÇİN TIKLASinema ve Kolektif Bilinçdışının Görselleşmesi Sinema, insan ruhunun derinliklerine uzanan bir ayna mı, yoksa toplumu şekillendiren bir projektör mü? Carl Gustav Jung’un kolektif bilinçdışı kavramı, insanlığın ortak arketiplerini, mitlerini ve sembollerini barındıran evrensel bir zihin havuzu olarak tanımlanır. Sinema, bu arketipleri görselleştirme gücüne sahiptir; kahramanların yolculukları, kurtarıcı figürler, kaos ve
OKUMAK İÇİN TIKLACarl Gustav Jung’un semboller ve kolektif bilinçdışı kavramları, insan psişesinin derinliklerinde yatan evrensel anlam kalıplarını işaret eder. Devlet destekli eğitim sistemlerinde kullanılan semboller –bayraklar, ulusal marşlar, törenler ve ritüeller– bu evrensel kalıplarla bireylerin bilinçaltını şekillendiren güçlü araçlar olarak ortaya çıkar. Sembollerin Arketipsel Kökleri Jung’a göre semboller, kolektif bilinçdışında kök salmış
OKUMAK İÇİN TIKLADavid Fincher’ın 1999 yapımı Fight Club, modern toplumun çelişkilerini bir ayna gibi yansıtırken, anarşist ve nihilist tonuyla hem bir başkaldırı çığlığı hem de tüketim kültürünün karanlık bir portresi olarak okunabilir. Film, Theodor Adorno’nun kültür endüstrisi eleştirisine meydan okurken, aynı zamanda bu endüstrinin bireyi nasıl bir tüketim makinesine dönüştürdüğünü gözler önüne
OKUMAK İÇİN TIKLAGaneşa ve Jung’un Sınır Arketipi Hint mitolojisinin sevilen tanrısı Ganeşa, engelleri kaldıran, yol açan ve başlangıçların koruyucusu olarak bilinir. Fil başlı bu tanrı, sadece fiziksel ya da maddi engellerin değil, aynı zamanda zihinsel ve manevi bariyerlerin de ötesine geçişin sembolüdür. Carl Jung’un “sınır” arketipi, bireyin bilinç ile bilinçdışı arasındaki geçişi,
OKUMAK İÇİN TIKLAArketiplerin Kadim Çağrısı Carl Gustav Jung’un mitolojik arketiplerle çalışması, insan psişesinin derinliklerinde yankılanan evrensel sembollerin bir haritasını çizer. Kahraman, bilge, ana, gölge gibi arketipler, mitolojilerin kadim hikâyelerinden süzülerek modern insanın bilinçaltına yerleşir. Sanat terapisi, bu arketipleri bir ayna gibi kullanarak bireyin iç dünyasını görünür kılar. Bir tablodaki kaotik fırça darbeleri
OKUMAK İÇİN TIKLAVaroluşun Botanik KodlarıÇiçekler, biyolojik işlevlerinin ötesinde, insan zihninin ontolojik sorgulamalarına cevap veren sessiz filozoflardır. Heidegger’in “Dasein” kavramı çerçevesinde, çiçeklerin zamansal açılımları – tomurcuklanma, çiçeklenme ve solma – insanın “orada-olma” halinin bir mikrokozmosudur. Japon “mono no aware” estetiği, kiraz çiçeklerinin geçiciliğinde insanın kendi faniliğiyle yüzleşmesini sağlarken, Azteklerin savaş çiçeği (Cempoalxochitl), ölüm
OKUMAK İÇİN TIKLAİnsan Doğasının İkiliği: Tutku ile Aklın Çatışması Spinoza’nın insan doğasını “affectus” (tutku) ve akıl arasındaki gerilimle açıklaması, bireyin içsel dünyasının karmaşıklığına işaret eder. Ona göre, insan, tutkularının esiri olabileceği gibi, aklıyla bu tutkuları dizginleyerek özgür bir varlığa dönüşebilir. Spinoza’nın bu yaklaşımı, demokrasiyi bireylerin içsel durumlarını dönüştüren bir alan olarak ele
OKUMAK İÇİN TIKLAModern insan, anlam vakumunun ortasında doğar. Geleneksel dinlerin ve toplumsal anlatıların zayıfladığı, kimliklerin sosyal medya vitrinlerinde pazarlandığı bu çağda, ruh bir pusula arar. İşte bu noktada mistik ve spiritüel arayışlar, çölde bir vaha gibi belirir. Ancak bu vaha, çoğu zaman bir seraptan ibarettir. Sizin de belirttiğiniz gibi, bu arayış, çoğu
OKUMAK İÇİN TIKLAJungiyen psikolojide imgelem gücü ile psişik güven duygusu arasındaki derin ilişkiyi vardır. 🔹 1. İmge Oluşturmak = Yaratıcı Ruhsal Bir Eylem Plaut burada imgelemeyi yalnızca zihinsel bir oyun ya da rüya görme olarak tanımlamaz. O, imgeyi: “Yeni kalıplar içinde bir araya getirerek yapıcı bir biçimde kullanma kapasitesi” olarak tanımlar. Bu,
OKUMAK İÇİN TIKLA(James Hollis’in Jungcu perspektifiyle) İçimizdeki bazı parçalar, taşıyamadığımız anda dışarı taşar. Bir kişiye, kariyere, çocuğumuza ya da bir ideale… Onlara “gerçekmiş gibi” tepki veririz, aslında kendimizi görürüz. İşte projeksiyon dediğimiz bu psikolojik süreç, beş duraktan geçer. Bir şey bizi “tetikler”. İçsel bir enerji, taşıyamadığımız bir parça dışarı fırlar ve bir
OKUMAK İÇİN TIKLAAnadolu’nun kadim toprakları, insanlığın ilk yerleşimlerinin sahnesi olarak tarihsel bir laboratuvar sunar. Göbeklitepe, Karahantepe, Çatalhöyük ve Nevali Çöri gibi yerler, sadece taş ve toprak değil, insan psişesinin derinliklerinde yatan arketiplerin, mitlerin ve kolektif bilinçdışının izlerini taşır. Bu yerleşimler, Mezopotamya kültürleriyle karmaşık bir diyalog içindedir; bu diyalog, hem maddi hem manevi
OKUMAK İÇİN TIKLA“O çaresizlik sınırı nedir ki insan artık kendi iradesine sahip çıkar?” Bu soruyu şimdi birlikte açalım. Multidisipliner, katmanlı, ama duygusu eksik olmayan bir biçimde: 🧱 1. Çaresizlik: Eşik mi, çöküş mü, doğum mu? İnsanın çaresizliği genellikle bir sınır durumunda belirir:Artık hiçbir dış destek, sistem, kişi ya da öğreti onu kurtaramıyordur.Bu
OKUMAK İÇİN TIKLAYabancının Sureti Göçmen ve mülteci hareketleri, ulus-devletlerin kolektif bilinçdışında hem korkunun hem de arzunun aynasıdır. Yabancı, bilinmeyenin temsilcisi olarak, toplumu hem tehdit eder hem de büyüler. Carl Gustav Jung’un arketiplerinden yola çıkarsak, göçmen figürü, “öteki”nin cisimleşmiş hali olarak, kolektif psişede hem bir düşman hem de bir kurtarıcı arketipi taşır. Ulus-devlet,
OKUMAK İÇİN TIKLA“Kafesi açtığınızda bile yürüyemeyen köpek.” Bu güçlü imge, bireysel psikoloji sınırlarını aşarak toplumsal belleğin, özellikle de kadınların kolektif travma mirasının ifadesine dönüşür. Bu yalnızca bir bireyin özgürlük eylemini gerçekleştiremeyişi değildir; aynı zamanda nesiller boyunca devredilen bastırma, korku ve çaresizlik zincirinin ruhsal ve bedensel ifadesidir. 🔸 Öğrenilmiş Çaresizlik ve Annelik Rolü
OKUMAK İÇİN TIKLASimgesel Düzenin Temelleri: Lacan’ın Özne Oluşumu Jacques Lacan’ın simgesel düzeni, bireyin dil, toplumsal normlar ve semboller aracılığıyla özne haline geldiği alanı tanımlar. Dil, bireyi bir özne olarak konumlandırır; çünkü insan, konuşmaya başladığı anda “ben” diyerek kendisini semboller dünyasına yerleştirir. Lacan’a göre, simgesel düzen, bireyin bilinçdışını yapılandıran bir ağdır; bu ağ,
OKUMAK İÇİN TIKLAJung’un gölge kavramı, bireyin ve toplumun bastırılmış, reddedilmiş yönlerini ifade eder; bu, yalnızca kişisel değil, aynı zamanda kolektif bilinçdışının derinliklerinde yatan karanlık bir aynadır. Devletlerin ve toplumların baskıcı politikaları, bu gölgenin dışa vurumu olarak görülebilir; bireylerin psişik dünyasında ise bu, suçluluk, korku ve çelişkili arzular olarak yankılanır. Karanlığın Aynası: Gölge
OKUMAK İÇİN TIKLA
