Kategori: Din

Fener Rum Patrikhanesi: Tarih, Kültür, Mimari ve Sosyo-Politik Dinamikler

Kökenler ve Evrim Fener Rum Patrikhanesi’nin kökenleri, 4. yüzyılda Konstantinopolis’in Roma İmparatorluğu’nun başkenti haline gelmesiyle başlar. 381 yılında Byzantion piskoposluğu başpiskoposluğa yükseltilmiş ve Hristiyanlığın doğu kanadında bir otorite merkezi haline gelmiştir. İstanbul’un 1453’te Osmanlı egemenliğine geçmesiyle, Fatih Sultan Mehmet’in fermanıyla Patrikhane’nin statüsü korunmuş ve Ortodoks cemaatin dini işlerini düzenleme yetkisi

OKUMAK İÇİN TIKLA

Deyrulzafaran Manastırı: Medeniyetlerin Kesişiminde Bir Kutsal Miras

Kadim Kökenlerin İzinde Deyrulzafaran Manastırı’nın temelleri, milattan önce 4000’li yıllara kadar uzanan bir geçmişe dayanır. Manastır, Şemsiler’in güneşe tapınma ritüellerini gerçekleştirdiği bir tapınak üzerine inşa edilmiştir. Daha sonra Romalılar tarafından kale olarak kullanılan bu alan, 5. yüzyılda Aziz Şleymun tarafından aziz kemiklerinin buraya taşınmasıyla bir manastıra dönüştürülmüştür. Bu dönüşüm, bölgenin

OKUMAK İÇİN TIKLA

Roma’da Gizli Mitra Kültünün Önemi ve Diğer Kültürlerle Bağlantıları Neden Bu Kadar Derin Etki Yarattı?

Mitra’nın Pers Kökenleri ve Dönüşümü Mitra, antik İran dininde sözleşme, yemin ve adalet kavramlarını temsil eden bir ilahi varlık olarak tanımlanır. Zerdüştlük metinlerinde, Ahura Mazda’nın yarattığı yazata’lar arasında yer alan Mitra, her şeyi gören bir gözlemci olarak tasvir edilir; sığırlar, hasat ve sular gibi doğal unsurların koruyucusu olarak kabul edilir.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Laodikya Kilisesi: İnancın Son Kalesi mi? Son Kilise Şeytanın Tahtı mı?

İncil’de Yedi Kilise ve Laodikya’nın Yeri İncil’in Vahiy Kitabı’nda adı geçen yedi kilise, erken Hıristiyanlık döneminin Anadolu’daki önemli merkezlerini temsil eder: Efes, İzmir, Bergama, Tiyatira, Sart, Filadelfya ve Laodikya. Bu kiliseler, Roma İmparatorluğu’nun Asya eyaletinde yer alır ve her biri, Yuhanna’nın vahiy yoluyla İsa’dan aldığı mesajlarla uyarılır. Laodikya Kilisesi, bu

OKUMAK İÇİN TIKLA

Sekülerleşme Ortadoğu’da Neden Tartışmalı? Katolik Müslümanlığın Yeri Nedir?

Sekülerleşmenin Ortadoğu’daki Kökleri Sekülerleşme, dinin toplumsal ve siyasal alanlardan çekilerek bireysel bir inanç meselesine indirgenmesi olarak tanımlanır. Ancak Ortadoğu’da bu süreç, tarih boyunca dinin devlet, hukuk ve günlük yaşamla iç içe geçtiği bir coğrafyada karmaşık bir hal alır. Bölgedeki toplumlar, İslam’ın sadece bir inanç sistemi değil, aynı zamanda hukuk, ahlak

OKUMAK İÇİN TIKLA

Hera’nın Argos’taki Kült Merkezinin Evrensel Önemi

Hera’nın Argos’taki kült merkezi, Antik Yunan dünyasında dini, toplumsal ve kültürel yapının temel taşlarından biri olarak öne çıkar. Bu merkez, yalnızca bir tapınma alanı değil, aynı zamanda toplumsal düzenin, kimlik oluşumunun ve bölgesel gücün bir sembolüdür. Hera, Yunan panteonunda evlilik, aile ve düzenin tanrıçası olarak kabul edilirken, Argos’taki kült merkezi,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kibele’nin Galloi Rahipleri: Cinsel Kimlik ve Kutsal Şiddetin Derinliklerinde Bir İnceleme

Kibele’nin “kendini hadım eden” rahipleri, yani Galloi, antik dünyada dinsel pratiklerin, toplumsal cinsiyet normlarının ve kutsalın kesişim noktasında benzersiz bir fenomen olarak ortaya çıkar. Bu rahipler, Kibele kültü bağlamında, kendi bedenlerini dönüştürerek hem bireysel hem de kolektif kimliklerini yeniden tanımlamışlardır. Bu metin, Galloi’nin cinsel kimlik ve kutsal arasındaki ilişkisini, çok

OKUMAK İÇİN TIKLA

Şeyh Adi: Yezidi İnancında Merkezi Bir Figürün Çok Yönlü Rolü

Kurucunun Rolü ve Adeviyye Tarikatı Şeyh Adi b. Müsafir, 12. yüzyılda Adeviyye tarikatını kurarak Yezidi inancının temelini atmıştır. Hakkari bölgesinde doğan Şeyh Adi, başlangıçta Ortodoks İslam inançlarına bağlı bir sufi lider olarak tanınmıştır. Onun yazdığı risaleler, Allah’ın birliği, akıl ve gelenek yoluyla ilahi bilgiye ulaşma gibi konuları vurgular. Ancak Adeviyye

OKUMAK İÇİN TIKLA

Değersiz Emeğin Yeni Sığınağı: Çağın Ruhani Akımları ve Rasyonel-İrrasyonel Öznenin Yanılgıları mı ?

Kapitalizmin kendi mezarını kazdığı, emeğin değerini yitirdiği bir dünyada yaşıyoruz. Birçok gözlemci, bu durumun karşısına, “modernlik dışı” veya “çağdışı” gibi görünen radikal inanç akımlarının yükselişini koydu. Oysa bu, büyük bir yanılgıdır. Bu çağın dinsel inanışları, sanıldığı gibi dışarıdan gelen bir tehdit değil, bizzat modernitenin içinden filizlenen, sistemin çöküşünün acı bir

OKUMAK İÇİN TIKLA

Tanrının Mezarından Çıkarılışı: Modern Dünyanın Kâbusu

“Tanrı öldü.” Bu, modern kapitalizmin kendisi için yazdığı bir mezar taşıydı. Aydınlanma’nın zaferi, bilimin yükselişi ve piyasa ekonomisinin kutsal rasyonelliği, dinin ve hurafelerin kökünü kazıyacaktı. İnsanlık, artık kendisini bilimin ve aklın efendisi ilan etmişti. Ama bu bir yalandı. Ve bugün, bu yalanın bedelini ödüyoruz. Tanrı sanıldığı gibi ölmedi, sadece geçici

OKUMAK İÇİN TIKLA

Charon ve Styx Nehri: Antik Yunan Mitolojisinde Ölülerin Yolculuğu ve Ritüeller Üzerindeki Etkisi

Charon’un ruhları Styx Nehri üzerinden geçirme hikayesi, antik Yunan mitolojisinin ölüm ve öteki dünya anlayışının temel taşlarından biridir. Bu anlatı, yalnızca mitolojik bir hikaye olmanın ötesine geçerek, antik Yunan toplumunun ölüm ritüellerini, inanç sistemlerini ve toplumsal pratiklerini şekillendirmiştir. Bu metin, Charon’un mitolojik rolünü, Styx Nehri’nin anlamını ve bu hikayenin antik

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dini İnançların Evlilik Terapisindeki Rolü: Çok Yönlü Bir İnceleme

Dini inançlar, evlilik terapisi sürecinde bireylerin ve çiftlerin ilişkilerini anlamlandırma, çatışmaları çözme ve duygusal bağlarını güçlendirme biçimlerini derinden etkileyen bir faktördür. Bu metin, dini inançların evlilik terapisindeki etkilerini çok katmanlı bir şekilde ele alarak, bireysel ve toplumsal dinamikleri, etik değerleri, kültürel bağlamları ve geleceğe yönelik olasılıkları inceliyor. İnsan ilişkilerinin karmaşık

OKUMAK İÇİN TIKLA

Ermeni Mitolojisinde Mihr Tanrısının Güneş ve Işıkla İlişkisi: Kültürel ve Kozmik Bağlam

Ermeni mitolojisinde Mihr tanrısı, güneş ve ışıkla özdeşleştirilen bir figür olarak önemli bir yer tutar. Bu metin, Mihr’in bu özelliklerini, Ermeni mitolojisinin kökenlerinden başlayarak, onun bölgesel etkilerle şekillenmesini, kültürel rollerini, tapınma pratiklerini ve diğer mitolojilerle karşılaştırmalı bağlamını ele alıyor. Mihr’in Kökenleri ve Ermeni Mitolojisindeki Yeri Mihr, Ermeni mitolojisinde güneş ve

OKUMAK İÇİN TIKLA

Antik Mısır Piramitlerinde Öteki Dünya İnancı: Psikolojik Savunma Mekanizması mı?

Antik Mısır piramitleri, yalnızca mimari başyapıtlar değil, aynı zamanda insanlığın ölüm karşısındaki tutumunu anlamak için birer arkeolojik ve kültürel laboratuvardır. Öteki dünya inancı, firavunların ve elit tabakanın mezar odalarında somutlaşan bir düşünce sistemi olarak, ölümün kaçınılmazlığına karşı bireysel ve toplumsal bir tepki olarak değerlendirilebilir. Bu metin, bu inancın, modern psikoloji

OKUMAK İÇİN TIKLA

Süryaniler ve Maltalılar: Kökenlerin İzinde Ortaklık Arayışı

Süryaniler ve Maltalılar, tarih boyunca farklı coğrafyalarda şekillenmiş, ancak kökenleri hakkında merak uyandıran iki topluluk olarak dikkat çeker. Süryaniler, Mezopotamya’nın kadim topraklarından köken alan Sami bir halk olarak bilinirken, Maltalılar Akdeniz’in ortasında, Malta adasında tarih boyunca çok katmanlı etkilerle yoğrulmuş bir kimlik taşır. Bu metin, iki topluluğun kökenlerini tarih, dil,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Enuma Eliş: Evrenin Doğuşu ve Marduk’un Kozmik Zaferi

Başlangıcın Kaosu ve Evrenin İlk NefesiEnuma Eliş destanı, Mezopotamya’nın Babil uygarlığına ait en önemli mitolojik anlatılarından biridir ve evrenin yaratılışını kaotik bir başlangıç üzerinden tanımlar. Destan, evrenin henüz şekillenmediği, ne gökyüzünün ne de yeryüzünün adlandırılmadığı bir dönemde, tatlı su tanrısı Apsu ile tuzlu su tanrıçası Tiamat’ın birleşiminden doğan ilksel kaosu

OKUMAK İÇİN TIKLA

Şamaş’ın Adalet Işığı: Mezopotamya’da Düzenin Koruyucusu

Güneşin Yargıcı Olarak Şamaş Mezopotamya mitolojisinde Şamaş, güneş tanrısı olarak hem fiziksel hem de manevi aydınlanmanın sembolüdür. Sümer, Akad, Babil ve Asur kültürlerinde, Şamaş’ın ışığı karanlığı dağıtan bir güç olarak görülür; bu, yalnızca doğanın döngüsel ritimlerini değil, aynı zamanda insan topluluklarının düzenini sağlayan ilahi bir otoriteyi temsil eder. Şamaş, Hammurabi

OKUMAK İÇİN TIKLA

Attis’in Yeniden Doğuşu ile Hristiyanlık’taki Diriliş İnancının Kesişim Noktaları

Attis’in yeniden doğuş ritüeli ile Hristiyanlık’taki diriliş inancı arasındaki ilişki, insanlık tarihindeki dinsel anlatıların ve inanç sistemlerinin birbiriyle etkileşimini anlamak için önemli bir konudur. Friglerin Attis-Kybele kültü, ölüm ve yeniden doğuş temalarını merkeze alan bir ritüel pratiği olarak, Antik Anadolu’nun çok katmanlı dinsel dünyasında köklü bir yere sahiptir. Hristiyanlık’taki diriliş

OKUMAK İÇİN TIKLA

Doğa ve Yıkım: Interstellar ile Hindu Kali Tanrıçasının Karşılaştırması

Doğanın Acımasız Yüzü Interstellar filminde geçen “Doğa kötü değildir, acımasızdır” ifadesi, evrenin tarafsız gücünü vurgular. Bu söz, doğanın ne ahlaki bir iyilik ne de kötülük taşıdığını, yalnızca kendi döngüsel yasalarına bağlı olduğunu ifade eder. İnsan merkezli bir bakış açısıyla doğayı anlamaya çalışan bu anlatı, hayatta kalma mücadelesinde insanlığın kırılganlığını gözler

OKUMAK İÇİN TIKLA

Frig Ana Tanrıça Yazıtları: Kadın Merkezli Teolojik Unsurların İncelenmesi

Kült Yapısına GirişFrig dini sistemi, Ana Tanrıça olarak bilinen birincil bir ilahın etrafında şekillenmiş ve eski Anadolu gelenekleriyle yeni ortaya çıkan kültürel pratiklerin karmaşık bir etkileşimini yansıtmaktadır. Arkeolojik ve epigrafik kanıtlarla sıkça tanımlanan bu ilah, doğurganlık, koruma ve doğal unsurlar üzerinde egemenlik gibi özellikler taşır. Yaklaşık olarak MÖ 8. yüzyıldan

OKUMAK İÇİN TIKLA