sorguluyorum o halde varım…
Polisiye roman belki de kurgulaması en güç, yazımı en zor türlerden biridir. Aynı anda hem okuyucuyu etkilemek hem de edebi kaliteyi düşürmemek her yazarın harcı değildir. Bu tür kitapların tutkunları, başarılı bir şekilde kaleme alınmış sağlam roman arayışlarından hiç kurtulamazlar. Polisiyenin iyi yazılanı insana soluk kestirir, sabahlara kadar heyecanla okumaktan
OKUMAK İÇİN TIKLAMüptezeller, uğultuların, yoksunluğun ve kaybeden delikanlıların romanı. Lime lime, ufalanarak. Emrah Serbes, kenarların soluğunu, dünyaya katlanamayan, kendine gömülen çocukları haykırarak anlatıyor. Yaz biter, güz biter, hep kış gelir.
OKUMAK İÇİN TIKLAYazmaya ne zaman karar verdin? – Hep yazıyordum. Ortaokul, lise zamanlarında karalıyordum. Peki yazmaya iten şey neydi?
OKUMAK İÇİN TIKLA1 – “Çürümeyi kimsenin taktığı yok aslında, çürümekten zevk alıyoruz” “Çocukken bir arkadaşım vardı sadece ön dişlerini fırçalardı. Arka taraftaki dişler nasılsa fazla gözükmüyor diye.” O zamanlar garip geliyordu bu davranışı ama neden öyle yaptığını şimdi anlıyorum. Çürümeyi kimsenin taktığı yok aslında, çürümekten zevk alıyoruz. Yeter ki o çürükler görünür bir
OKUMAK İÇİN TIKLAEmrah Serbes?in son romanı ?Deliduman? bu yazın en güzel sürprizi oldu. Kendine has dili ve kurgusu ile Deliduman?ı okurken öylesine büyük keyif alıyoruz ki romanın kahramanı Çağlar İyice hep anlatsın, biz de hep okuyalım istiyoruz. Öyle çok sevilir ki Çiğdem? Çağlar 17 yaşında, Kıyıdere?de annesi, kız kardeşi ve dayısı ile
OKUMAK İÇİN TIKLAGüncel, yani içinden geçmeyi sürdürdüğümüz, henüz ?dün? olmamış, olsa da eski bir şeye bakar gibi bakmayı henüz beceremediğimiz bir şeyin romanını yazmak, ya da böylesi ?sanatsal? bir çabayı bir kenara koy, o mesele hakkında sadece adamakıllı bir çıkarım bile yapmak, bunu yapan için de, onun yaptığına ?seyirci? olan için de
OKUMAK İÇİN TIKLAEmrah Serbes?in yeni romanı “Deliduman” vazgeçmemenin, öyle ya da böyle bir yolunu bulmaya çalışmanın romanı. Yalnızca bu yönüyle bile okunmaya değer. Şu günlerde, sene-i devriyesini idrak ettiğimiz Gezi direnişi, hemen herkesin hayatına, bir yerinden dokundu. İstanbul ya da taşra fark etmez, Gezi Parkı?ndan yükselen ruh her yere, herkese sirayet etti.
OKUMAK İÇİN TIKLAEmrah Serbes, Behzat Ç. maceralarından sonra yeni romanı Deliduman? ile okur karşısında. Bu kitabın başrolünde Gezi var: İsyancılar, alayına küfredenler ve daha niceleri… Rus biçimciliği akımının önemli eleştirmenlerinden Boris Eichenbaum, 1910?larda ortaya yeni bir edebiyat terimi attı: Skaz. Yüzyıl başında tür olarak roman büyük değişimler içindeydi,
OKUMAK İÇİN TIKLAEmrah Serbes, hayatı kendine katık eden, sokaktan çağlayan bir sesle yeraltının dumanını anlatıyor bize. Bitmez bir ergen öfkesiyle kuyuya düşmüş çocuklara sesleniyor. Emrah Serbes’ten parça parça anlar, parça parça anılar, paramparça hikayeler… “Annemin öldüğünü anlatma, onun etkisi altında olduğum için kendisini sevdiğimi düşünmesin.”
OKUMAK İÇİN TIKLABehzat Ç., Cinayet Büro Amirliği’nde başkomiser, hayata karşı işlenen suçlar uzmanı… Başına gelenlerden sonra lanet etmiş, çekip gitmişti aslında. (Dizinin ilk kitabı Her Temas İz Bırakır?ı okuyanlar bilir.) Hayır, hâlâ işinin başında! Ama ağzını bıçak açmıyor. Tek bir laf çıkmıyor ağzından. El işaretleriyle, çehresiyle, suskunluklarla anlatıyor anlatacağını ? ve tabii
OKUMAK İÇİN TIKLAAnKara polisiyeleriyle tanıdığımız Emrah Serbes, bu defa direksiyonu kırıyor ve edebiyatımızda pek de işlenmemiş bir başka meseleye el atıyor. Erkek çocukların enerjik, hüzünlü, alengirli dünyasına giriyoruz… Baba çalışıyor, anne ev hanımı, muhafazakârlığın kalesi…İşçiler, yoksullar, teyzeler, abiler… Kolay ağlayan sert adamlar… Taşra seyrekliği, mahallenin kalabalığı… Kıskanç, gururlu, saf ergenler… Emrah Serbes,
OKUMAK İÇİN TIKLAKızılay, Sakarya Caddesi, SSK İşhanı, Dil-Tarih, Atakule, öğrenci evleri… ve Emniyet… Cinayet Masası. Behzat Ç., “yeni müktesebata” uyum sağlayamamış, lambur lumbur, “dişli” bir başkomiser. Müzik dinlemez, polis telsizi dinler. Kitap okumaz, gazeteye spor sayfasından başlar. Herhangi bir siyasi görüşü yok. “İçimizden birinin” üçüncü sayfa haberlerine yansımış hali gibi, adı bile
OKUMAK İÇİN TIKLABehzat Ç. / Bir Ankara Polisiyesi / Her Temas İz Bırakır Behzat Ç. / Son Hafriyat / Bir Ankara Polisiyesi Erken Kaybedenler Hikayem Paramparça
OKUMAK İÇİN TIKLA