Kategori: Mitoloji

Japon mitolojisi, özellikle Kojiki ve Nihon Shoki gibi erken dönem yazılı kaynaklarda, toplumun tarihsel, toplumsal ve politik yapısını şekillendiren güçlü bir anlatı olarak ortaya çıkar. Bu mitler, yalnızca dinsel ya da manevi bir çerçeve sunmakla kalmaz, aynı zamanda Japon toplumunun iktidar, düzen ve meşruiyet anlayışını derinden etkiler. Amaterasu’nun imparatorluk ailesinin

İnsanileşmiş Tanrılar: Yunan Mitolojisinin Aynası Yunan tanrıları, insan ruhunun karmaşık bir yansımasıdır. Zeus’un kıskanç öfkesi, Afrodit’in tutkuyla harmanlanmış cazibesi ya da Athena’nın bilgelikle sınanan soğukkanlılığı, tanrıların insani zaaflarla dolu olduğunu gösterir. Bu tanrılar, Olimpos’un zirvesinde bir nevi insan tiyatrosu oynar; hırsları, aşkları ve ihanetleriyle mortal dünyayı hem yönetir hem de

Başlangıç: Boşluğun Çağrısı Taoist “hiçlik” kavramı, Uzakdoğu’nun kadim bilgeliğinde bir su damlası gibi sakin, ama bir okyanus kadar derin bir anlam taşır. Wu wei, yani “eylemsiz eylem” ilkesiyle, evrenin doğal akışına teslim olmayı öğütler. Hiçlik, burada bir eksiklik değil, her şeyin potansiyelini barındıran bir kaynaktır. Buna karşılık, Batı’nın varoluşçuluğu, Sartre

Japon mitolojisi ve masalları, insanlığın evrendeki yerini, doğayla ilişkisini ve varoluşun geçici doğasını anlamaya yönelik derin bir sorgulama sunar. İzanagi ve İzanami’nin kaostan düzeni yaratması, Şinto’daki kami kavramı ve Kaguya-hime gibi masallardaki geçicilik teması, Japon toplumunun varoluşsal anlam arayışını şekillendiren temel unsurlardır. Bu anlatılar, bireyin evrendeki konumunu, doğayla bağını ve

Mitolojik kuşlar, insanlığın en derin arzularını, korkularını ve çelişkilerini sembolize eder. Anka Kuşu, Harpi ve Zümrüdüanka, farklı kültürlerde farklı anlamlar taşırken, ortak bir noktada birleşir: insan varoluşunun karmaşıklığını yansıtmak. Bu metin, bu üç mitolojik varlığın alegorik, felsefi, tarihsel ve ideolojik boyutlarını kuramsal bir dille ele alarak, onların insanlık durumuna dair