Kategori: Romanlar

Toplumsal Dinamiklerin Kuramsal Çözümlemesi: Thornton ve Silas Marner Üzerinden Durkheim ile Weber’in Karşılaştırması

Bu metin, Elizabeth Gaskell’in Kuzey ve Güney adlı eserindeki John Thornton ile George Eliot’un Silas Marner adlı eserindeki Silas Marner karakterlerinin toplumsal dinamiklerini, Émile Durkheim’in işlevselcilik teorisi ve Max Weber’in rasyonelleşme teorisi üzerinden karşılaştırmalı olarak ele alır. Thornton ve Silas, 19. yüzyıl İngiltere’sinin sanayi devrimi ve kırsal dönüşüm bağlamında, toplumsal

OKUMAK İÇİN TIKLA

Vatanseverlik ve Toplumsal İdeal: İslam Bey ile Ka’nın İdeolojik Yolculukları

İslam Bey’in Vatanseverlik Anlayışı ve Rousseau’nun Toplumsal Sözleşmesi Namık Kemal’in Vatan yahut Silistre eserinde İslam Bey, vatanı uğruna fedakârlık yapmayı göze alan bir karakter olarak belirir. Onun vatanseverliği, bireysel çıkarları kolektif bir ideale tabi kılan bir etik duruş sergiler. Bu duruş, Jean-Jacques Rousseau’nun toplumsal sözleşme teorisiyle örtüşür. Rousseau, bireylerin özgürlüklerini

OKUMAK İÇİN TIKLA

Sömürgecilik Sonrası Kimlik Çatışmaları: Okonkwo ve Saleem Sinai Üzerinden Fanon’un Özne Teorisi

Kimlik ve Sömürgecilik Arasındaki Gerilim Frantz Fanon’un sömürgecilik sonrası özne teorisi, bireyin kimlik inşasını sömürgeci tahakkümün travmatik etkileri üzerinden ele alır. Fanon’a göre, sömürgeleştirilen birey, kendi kültürel değerleriyle sömürgecinin dayattığı yabancı değerler arasında bir ikilik yaşar; bu da özneleşmeyi karmaşık bir süreç haline getirir. Chinua Achebe’nin Parçalanma romanındaki Okonkwo ve

OKUMAK İÇİN TIKLA

Sanal Mekânların Mitik Dokusu: Foucault’nun Heterotopyası, OASIS ve Hades’in Yeraltı Krallığı

Michel Foucault’nun heterotopya kavramı, mekânların yalnızca fiziksel değil, aynı zamanda toplumsal, kültürel ve sembolik anlamlarla yüklü olduğunu öne sürer. Ernest Cline’ın Ready Player One romanındaki sanal gerçeklik evreni OASIS ile Hades’in yeraltı krallığı miti, bu bağlamda iktidar, kimlik ve gerçeklik algısının kesişim noktalarını sorgular. Heterotopyalar, sıradan mekânlardan farklı olarak, birden

OKUMAK İÇİN TIKLA

Hacı Murat’ın Trajedisi: İktidar, Direniş ve Kafkas Savaşlarının Çelişkileri

Birey ve İktidar Arasındaki Çatışmanın Teorik Çerçevesi Hacı Murat’ın birey-otorite çatışması, iktidarın bireyi şekillendirme ve direnişin bu şekillendirmeye karşı çıkma dinamiklerini açığa çıkarır. Foucault’nun iktidar teorisi, iktidarın yalnızca baskıcı bir kuvvet olmadığını, aynı zamanda bireylerin kimliklerini, arzularını ve eylemlerini inşa eden bir ağ olduğunu öne sürer. Hacı Murat, Çarlık Rusyası

OKUMAK İÇİN TIKLA

Çağlar’ın İsyanı ve Nihilist Gençlik: Ağ Toplumu ve Sosyopolitik Dinamiklerin Karşılaştırmalı Analizi

Çağlar’ın Toplumsal İsyanının Ağ Toplumu Çerçevesindeki Kökenleri Çağlar’ın Deliduman romanındaki isyanı, bireysel öfkenin kolektif bir harekete dönüşümünü yansıtır. Bu isyan, Manuel Castells’in ağ toplumu teorisiyle ilişkilendirildiğinde, dijital teknolojilerin ve iletişim ağlarının toplumsal hareketleri nasıl şekillendirdiğini gösterir. Castells, ağ toplumunda bilginin akışının ve bağlantıların, geleneksel hiyerarşileri aşarak yeni eylem biçimleri yarattığını

OKUMAK İÇİN TIKLA

Etnik ve Dini Kimliklerin Kesişiminde Huzursuzluk ve Havva’nın Üç Kızı: Bhabha’nın Melezlik Teorisiyle Bir Analiz

Kimliklerin Çatışması ve Melezlik Kavramı Zülfü Livaneli’nin Huzursuzluk romanı, etnik kimlik çatışmalarını derinlemesine ele alarak, bireylerin ve toplulukların aidiyet arayışını sorgular. Roman, özellikle Kürt ve Türk kimlikleri arasındaki gerilimleri, tarihsel travmalar ve toplumsal önyargılar üzerinden işler. Homi K. Bhabha’nın melezlik teorisi, bu bağlamda, sabit kimlik kategorilerinin çözülmesini ve kültürel kesişimlerde

OKUMAK İÇİN TIKLA

Melankolinin Şehirle Buluşması: Kırmızı Pelerinli Kent ve Huzur’da Kent Estetiğinin Karşılaştırmalı İncelemesi

Şehrin Melankolik Dokusu ve Flâneur’ün Bakışı Kırmızı Pelerinli Kent’te şehir, Rio de Janeiro’nun kaotik ve tekinsiz atmosferiyle melankolinin bir yansıması olarak betimlenir. Bu tasvir, Walter Benjamin’in flâneur kavramıyla analiz edildiğinde, başkahramanın kent sokaklarında bir gözlemci olarak dolaşırken hem aidiyetsizlik hem de derin bir içsel sorgulama yaşadığı görülür. Flâneur, modernitenin hızına

OKUMAK İÇİN TIKLA

Birey, Sınıf ve Kültür: Adalet Ağaoğlu’nun Üç Beş Kişi ve Orhan Kemal’in Baba Evi Romanlarında Sınıfsal Dinamiklerin Karşılaştırmalı Analizi

Sınıfsal Çatışmaların Kültürel ZeminiAdalet Ağaoğlu’nun Üç Beş Kişi romanı, Türkiye’nin 1970’ler ve 1980’lerindeki toplumsal dönüşümünü, sınıfsal çatışmalar ve bireysel kimlik arayışları üzerinden inceler. Pierre Bourdieu’nün kültürel sermaye teorisi, bu çatışmaları anlamada güçlü bir çerçeve sunar. Kültürel sermaye, bireylerin toplumsal konumlarını belirleyen bilgi, eğitim, dil ve estetik beğeniler gibi maddi olmayan

OKUMAK İÇİN TIKLA

George Orwell’in Hayvan Çiftliği: Gramsci Perspektifinde Boxer ve Okonkwo

İdeoloji ve Hegemonyanın Kesişim Noktası Louis Althusser’in ideoloji teorisi, bireylerin toplumsal yapılar içinde özneler olarak nasıl şekillendiğini ve ideolojik devlet aygıtları aracılığıyla egemen ideolojinin nasıl yeniden üretildiğini inceler. İdeoloji, bireyleri gönüllü bir itaatle sisteme bağlar ve onların özgür iradelerini bir yanılsama olarak sunar. Antonio Gramsci’nin hegemonya teorisi ise, egemen sınıfın

OKUMAK İÇİN TIKLA

Sınırların Ötesinde: Manuel DeLanda’nın Montaj Teorisi ve Pynchon’un Mason & Dixon’ındaki Sınır Çizme Pratiği

Manuel DeLanda’nın montaj teorisi, Gilles Deleuze ve Félix Guattari’nin fikirlerinden türeyen bir çerçeve sunar ve Mason & Dixon romanındaki sınır çizme pratiğini anlamak için güçlü bir lens sağlar. Thomas Pynchon’un bu eseri, 18. yüzyıl Amerika’sında Charles Mason ve Jeremiah Dixon’ın çizdiği sembolik sınırı merkeze alarak, modernitenin, bilimin, sömürgeciliğin ve insan

OKUMAK İÇİN TIKLA

Orhan Pamuk’un Masumiyet Müzesi: Nesneleşen Arzu ve Kimlik Arayışı: Kemal ile Aylin’in Varoluşsal Yörüngeleri

Kemal’in Takıntılı Aşkının Kökenleri Orhan Pamuk’un Masumiyet Müzesi adlı eserinde, Kemal’in Füsun’a duyduğu takıntılı aşk, Freud’un narsisizm teorisi üzerinden incelendiğinde, bireyin öznesel arzusunun nesneye yansıtılması olarak yorumlanabilir. Freud’a göre narsisizm, bireyin libidosunun kendi benliğine veya idealize edilmiş bir nesneye yönelmesiyle şekillenir. Kemal’in Füsun’u bir sevgi nesnesi olarak değil, kendi eksikliğini

OKUMAK İÇİN TIKLA

Zamanın Akışında Varoluşsal Çatışmalar: Bergson’un Süre Kavramı Çerçevesinde Quentin Compson ve Bernard’ın Karşılaştırması

Bu metin, Henri Bergson’un “süre” (durée) kavramını merkeze alarak, William Faulkner’ın Ses ve Öfke romanındaki Quentin Compson ile Virginia Woolf’un Dalgalar romanındaki Bernard’ın zaman algılarını ve varoluşsal çatışmalarını derinlemesine incelemektedir. Bergson’un süre kavramı, zamanı niceliksel bir ölçü birimi olmaktan çıkararak, bireyin bilinç akışında öznel, sürekli ve bölünmez bir deneyim olarak

OKUMAK İÇİN TIKLA

Jean Genet’nin “Hırsızın Günlüğü” ve Foucault’nun Delilik ile Suç Kavramlarına Yeniden Bakış

Jean Genet’nin Hırsızın Günlüğü, dildeki şiirselliği ve sapkınlığın estetik bir çerçevede sunuluşuyla, toplumsal normların ve ahlaki sınırların ötesine geçen bir anlatı sunar. Genet’nin otobiyografik benliği, Foucault’nun “deli” ve “suçlu” kavramlarını yeniden yorumlamasına zemin hazırlar. Bu metin, Genet’nin eserini ve Foucault’nun bu kavramlarını, dil, toplum, birey, etik, tarih, antropoloji, sanat ve

OKUMAK İÇİN TIKLA

Aynanın Ötesindeki Kendilik: Lacan’ın Ayna Evresi ve Edebiyatta Kimlik Krizi

Bu metin, Jacques Lacan’ın ayna evresi teorisi çerçevesinde, edebiyat kahramanlarının kimlik krizlerini incelemektedir. J.D. Salinger’ın Çavdar Tarlasında Çocuklar romanındaki Holden Caulfield ve Sylvia Plath’ın Sırça Fanus romanındaki Esther Greenwood’un kendilik algıları, bu teorinin ışığında analiz edilmektedir. Ayna evresi, bireyin kendi imgesini tanıması ve bu imgeyle özdeşleşmesi sürecini tanımlarken, aynı zamanda

OKUMAK İÇİN TIKLA

Zamanın Kırılgan Döngüsü: Tristram Shandy ve Leopold Bloom’un Anlatısal Serüveni

Anlatının Zamansal Çözülüşü Laurence Sterne’in Tristram Shandy ve James Joyce’un Ulysses adlı eserlerinde, Tristram Shandy ve Leopold Bloom, anlatının geleneksel doğrusal yapısını altüst ederek zamanı ve hafızayı yeniden inşa eder. Tristram, otobiyografisini yazarken sürekli sapmalar, anekdotlar ve kesintilerle ilerler; bu, zamanın lineer bir akıştan ziyade kaotik ve döngüsel bir doğaya

OKUMAK İÇİN TIKLA

Işığın Ontolojik Dönüşümü: Karen Barad’ın Etkileşimsel Realizmi ve Annihilation’daki Işık Fenomeni

Karen Barad’ın etkileşimsel realizm teorisi, Jeff VanderMeer’in Annihilation romanındaki ışık fenomenini açıklamak için güçlü bir çerçeve sunar. Barad’ın teorisi, gerçekliğin bireysel varlıklar arasındaki etkileşimlerden değil, “iç-etkileşim” (intra-action) yoluyla ortaya çıkan fenomenlerden oluştuğunu öne sürer. Annihilation’daki ışık, yalnızca fiziksel bir olgu değil, aynı zamanda varlıkların sınırlarını sorgulayan, insan ve insan-olmayan arasındaki

OKUMAK İÇİN TIKLA

Siyahi Bedenin Tarihsel Şiddetle Yeniden İnşası

Alexander Weheliye’nin Habeas Viscus adlı eserinde ortaya koyduğu “siyahi beden” kavramı, Colson Whitehead’in The Underground Railroad romanındaki tarihsel şiddet temsilleriyle derin bir ilişki kurar. Bu metin, siyahi bedenin hem bir nesne hem de bir özne olarak nasıl kurgulandığını, tarihsel şiddetin bu bedende nasıl yeniden cisimleştiğini ve bu süreçlerin insanlık, özgürlük

OKUMAK İÇİN TIKLA

Ötekine Yönelen Benlik: Dorothea Brooke ve David Lurie’nin Varoluşsal Sorumlulukları

Bu metin, Emmanuel Levinas’ın “öteki” etiği çerçevesinde, George Eliot’un Middlemarch romanındaki Dorothea Brooke ve J.M. Coetzee’nin Utanç romanındaki David Lurie’nin varoluşsal arayışlarını ve ötekine yönelik sorumluluk anlayışlarını incelemektedir. Levinas’ın etiği, benliğin ötekiyle karşılaşmasında ortaya çıkan sınırsız sorumluluğu merkeze alır; bu sorumluluk, bireyin kendi varoluşsal anlamını ötekinin yüzünde bulmasını gerektirir. Dorothea

OKUMAK İÇİN TIKLA

Bireyin Tükendiği Yer

İktidarın Görünmez Dokusu Winston’ın yenilgisi, George Orwell’in 1984 adlı eserinde, bireyin totaliter bir düzen karşısında eriyip gitmesinin hikâyesidir. Foucault’nun “disiplin toplumu” kavramı, bu yenilgiyi anlamak için güçlü bir mercek sunar. Foucault, modern toplumlarda iktidarın, bireyleri görünmez mekanizmalarla şekillendirdiğini ve denetlediğini söyler. Winston’ın zihni, Parti’nin panoptik gözetimi ve O’Brien’ın manipülatif sorgulamalarıyla

OKUMAK İÇİN TIKLA