İspanya İç Savaşı 17 Temmuz 1936-1 Nisan 1939 tarihleri arasında, demokratik seçimle İkinci İspanyol Cumhuriyeti’ne sadık “Cumhuriyetçiler” ile General Francisco Franco liderliğinde isyancı “Milliyetçiler” arasında yaşandı. İç savaşı Milliyetçiler kazandı ve Franco, 1939’dan ölümüne kadar olan 1975 yılına kadar İspanya’yı yönetti.
[srizonfbalbum id=365]
Savaş, İkinci İspanya Cumhuriyeti’nin –Başkan Minuel Azaña liderliğindeki– seçili hükümetine José Sanjurjo komutası altındaki İspanyol Cumhuriyetçi Ordusu’nun bir grup generalinin muhalefeti ilan etmesinden sonra başladı. İsyancı darbe, İspanya Özerk Haklar Konfederasyonu, dindar-muhafazakar “Carlist“ler ve faşist “Falanjist“lerin dahil de olduğu bazı gruplar tarafından desteklendi.
Darbe Fas, Pamplona, Valladolid, Cádiz, Cordova ve Sevilla’daki askeri birlikler tarafından desteklendi. Ancak, önemli şehirlerde isyan eden birlikler (Madrid, Barselona, Valencia, Bilbao ve Malaga gibi) amaçlarına ulaşamadı ve hükümet kontrolü altında kaldılar. Böylece İspanya, askeri ve politik anlamda ikiye ayrıldı. Milliyetçiler ve Cumhuriyetçi hükümet, ülkenin kontrolü için savaşıyordu. Sovyetler Birliği ve Meksika, Cumhuriyetçilere yardım için araya girerken, Nazi Almanyası ve Faşist İtalya Milliyetçilere asker ve cephane yardımında bulunuyordu. Öteki ülkeler araya girmeme kararı aldı.
1937’de Milliyetçiler güney ve batıdaki kalelerinden İspanya’nın kuzey kıyı şeridinin çoğunu ele geçirdiler. Savaşın çoğunda Madrid’i ve Madrid’in güney ve batıdaki alanlarını kuşattılar. 1938 ve 1939’da Katalonya’nın çoğunu ele geçirince savaş Milliyetçilerin zaferiyle ve binlerce solcu İspanyolun sürgüne gönderilmesiyle sona erdi. Sürgüne gönderilenlerin çoğu Fransa’daki mülteci kamplarına gitti. Kaybeden Cumhuriyetçiler Milliyetçilerin zulmüne uğradı. Savaştan sonra General Franco önderliğinde faşist bir diktatörlük kuruldu.
Kaynak: oggito.com
keyifliymiş