Özgürleşme Pratikleri : Geçmişten Günümüze.

Özgürleşmek artık Mümkün mü ?
“Özgürleşmek” derken artık Jung’un ya da Fromm’un zamanındaki gibi içe dönüp kendi özümü bulayım demek yetmiyor. Çünkü sistem değişti. Bugün mesele sadece “ben kimim?” değil — aynı zamanda:

“Bu sistemde kendim olarak var olabilir miyim?”

O hâlde sorunu seninle birlikte şöyle açalım:


🔓 Eskiden Özgürleşme Neydi?

1. Kendini Tanımak (Jung, Kierkegaard)

  • Persona’yı çıkar, gölgeyle yüzleş, içsel sesi duy…
  • Bireyleşme = kimliğin dış etkilere karşı bağımsızlaşması

2. Aileden Psikolojik Ayrışma (Bowen, Freud sonrası)

  • Anne ve babanın değer sisteminden kop.
  • Kendi kararlarını al, kendi seçimlerini yap.

3. Kültürel Normları Sorgulamak (Foucault, Fromm)

  • Seni tanımlayan rolleri fark et.
  • “Olman gereken” yerine “olmak istediğin” ol.

Bu pratikler hâlâ geçerli… ama tek başına yeterli değil.


🧠 Peki, Bugün Neden Daha Zor?

Çünkü:

EngellerAçıklama
💻 Dijital DenetimAlgoritmalar senin yerine ne düşüneceğini söylüyor.
🤝 Sosyal Onay BağımlılığıLike’lar, yorumlar özgürleşmeni değil, uyumunu ödüllendiriyor.
🧱 Ekonomik KısıtlılıkMaddi bağımlılık, psikolojik bağımsızlığı kısıtlıyor.
🏠 Aileye Dönüş ZorunluluğuYetişkin birey bile “kirasını ödeyemediği için” ailesine geri dönüyor.
🗣 Kolektif Kimlik PolitikalarıArtık birey değil, “temsil ettiğin kimlik grubu” üzerinden var oluyorsun.

🔑 Özgürleşmenin Yeni Pratikleri Ne Olmalı?

Artık özgürleşmek için sadece “iç dünyana dön” demek yetmez.
Sistemi anlaman, onunla dans edebilmen, hatta bazen kendi oyunun kurallarını koyman gerekir.

🔹 1. Psikolojik Farkındalığın Politikleşmesi

“Bu duygu bana mı ait, yoksa bana dayatılan rolün bir parçası mı?”

🔹 2. Mekân Bağımsız Ruhsal Köklenme

Kiralık evde yaşıyor olsan bile, içsel olarak yerleşik olabilir misin?

🔹 3. Mikro İsyanlar, Sessiz Sapmalar

Aileye rest çekmeden mesafe almak.
İnterneti bırakmadan algoritmaya direnmek.
Anneni sevip onun gibi olmamak.

🔹 4. Kolektif Duygulanımı Tanımak

Artık bireysel travmalar da kolektif.
Bu çağın ruhsal ikliminde bireysel iyileşme, ancak ortak alanlarda mümkün.


💬 Ve Belki En Zoru:

Bugünün özgürleşmesi, artık bir varış değil;
bir devamlı uyanıklık hâlidir.

Jung’un dediği gibi:

“Bilinçliliğin bedeli, sonsuz bir farkındalık zorunluluğudur.”


✨ Sonuç:

Evet, özgürleşmek hâlâ mümkün.
Ama artık “aileden kopup kendi evini kurmak” değil;
“içsel evini, aidiyetini, kimliğini sürekli olarak yeniden kurmak” zorundasın.