15 Kasım ?Dünya Hapisteki Yazarlar Günü?dür. Ben de Türkiye Yazarlar Sendikası ve Uluslararası PEN Türkiye Merkezi üyesi olarak şu satırlarla sona eren bir davetiye aldım: ?Pek çok aydının tutuklu, hükümlü ya da yargıda olduğu günümüzde 15 Kasım Hapisteki Yazarlar Günü özel bir önem taşıyor. 15 Kasım Cuma 11.00?de İstanbul Tabip Odası toplantı salonunda Türkiye Yayıncılar Birliği, Türkiye Yazarlar Sendikası ve Uluslararası PEN Türkiye Merkezi ortak bir basın toplantısı düzenleyecektir. Uluslararası mesajların da sunulacağı toplantıya davetlisiniz.
Özgürlük ve demokrasi dileğimizle,
Türkiye Yayıncılar Birliği adına Başkan Metin Celal, Türkiye Yazarlar Sendikası adına Başkan Mustafa Köz, Uluslararası PEN Türkiye Merkezi adına Başkan Tarık Günersel.?
Yapılan toplantıda konuşanlar özet olarak ??Yayıncı ve yazar örgütleri olarak? olarak acil talebimiz, Terörle Mücadele Yasası?nın ilgili maddelerinin yürürlükten kaldırılması / acilen değiştirilmesi; TCK ve Basın kanunlarında yazarların, yayıncıların, gazetecilerin, akademisyenlerin hapis edilmeyeceği, adil bir şekilde yargılanabilecekleri, altında imzamız bulunan Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ile uyumlu düzenlemelerin yapılmasıdır? dedi. Bu satırlar yazılırken henüz toplantı yapılmadı. Bu konuşma 2011 yılında Türkiye Yayıncılar Birliği Başkanının yaptığı konuşmadan. Geçtiğimiz yıl da benzer bir konuşma yapılmıştı. Bu yıl da değişik sözcüklerle aynı istekler tekrarlanacak.
Arjantinli Yazar Alberto Manguel Okumalar Okuması adlı denemeler kitabının (Çev. Sevin Okyay, YKY) ?Ön söz?ünde ?Hemen hemen bütün kitaplarımın olduğu gibi bu kitabın konusu da okumak, yaratıcı etkinliklerin en insani olanı. Özümüzde okuyan hayvanlar olduğumuza ve okuma sanatının en geniş anlamıyla türümüzü tanımladığına inanıyorum. Bu dünyaya her şeyde anlatı bulmaya niyetli olarak geliriz: Manzarada, yeryüzü şekillerinde, göklerde, başkalarının yüzlerinde ve elbette türümüzün yarattığı imgeler ve kelimelerde. Kendi hayatlarımızı ve başkalarınınkini okuruz, içinde yaşadığımız toplumları ve sınırlarımızın ötesindeki toplumları okuruz, resimleri ve binaları okuruz, bir kitabın kapakları arasında kalan sayfaları okuruz.
Bu sonuncusu esastır. Bana göre, bir sayfa üstündeki kelimeler dünyayı bir arada tutar.?
Sennur Sezer
(17.11.2013, http://www.evrensel.net/)