Etiket: #algoritma

Kimliklerin Algoritmik Aynasında: Passing ve Mixed-Race Influencerların Görünürlüğü

“Passing” kavramı, bir bireyin toplumsal olarak belirli bir kimlik kategorisine (örneğin, ırksal, etnik ya da kültürel) aitmiş gibi algılanması veya bu kimliği stratejik olarak benimsemesi durumunu ifade eder. Bu olgu, özellikle mixed-race (karışık ırk) influencerların dijital platformlardaki algoritmik görünürlüğünü derinden etkiler. Sosyal medya algoritmaları, kullanıcı davranışlarını, estetik tercihleri ve kültürel

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kolektif Bilinçdışının Algoritmik Çağdaki Dönüşümü ve Özgür İradenin Sınırları

İnsan Zihninin Derinlikleri ve Toplumsal Dinamiklerin Kesişimi Carl Gustav Jung’un kolektif bilinçdışı kavramı, insanlığın ortak arketiplerini ve evrensel sembollerini barındıran bir zihinsel alan olarak tanımlanır. Bu alan, bireylerin bilinçli farkındalığının ötesinde, kültürel ve tarihsel birikimin izlerini taşır. Modern sosyal medya algoritmaları, bu derin yapıyı etkileme potansiyeline sahiptir. Algoritmalar, kullanıcı davranışlarını

OKUMAK İÇİN TIKLA

Algoritmik Standartlaşmanın Kültürel ve Toplumsal Yansımaları

Kültür Endüstrisinin Temelleri Theodor Adorno’nun kültür endüstrisi eleştirisi, modern kapitalist toplumlarda sanatın ve kültürün metalaşarak bireysel özgünlüğü yok ettiğini savunur. Adorno, kültür ürünlerinin seri üretimle standartlaştırıldığını ve bu sürecin bireylerin eleştirel düşünme yetisini körelttiğini belirtir. Spotify gibi algoritmik müzik platformları, bu eleştiriyi günümüze taşıyan bir örnek sunar. Kullanıcı alışkanlıklarını veri

OKUMAK İÇİN TIKLA

Sanal Benliklerin Kendi Gölgesine Dokunuşu

İnsan, Marx’ın yabancılaşma kavramında, emeğinin ürününe, kendine ve topluma yabancılaşırken, metaverse’te bu süreç dijital avatarlar üzerinden yeniden şekillenir. Avatar, bireyin özünü yansıtan bir ayna gibi görünse de, aslında bir yanılsama perdesidir. İnsan, kendi yarattığı bu sanal bedende hem özgürleşir hem de tutsak olur. Metaverse, bireyi fiziksel dünyadan soyutlayarak, onun kimliğini

OKUMAK İÇİN TIKLA

Mağaranın Yeni Işığı: Sosyal Medya Algoritmaları ve Platon’un Gerçeklik Arayışı

Platon’un mağara alegorisi, insan algısının sınırlarını ve gerçeklik arayışını sorgulayan zamansız bir düşünce deneyi olarak, günümüz sosyal medya çağında yeni anlam katmanlarıyla yankılanıyor. Mağara, bir yanılsama dünyası olarak, algoritmaların şekillendirdiği dijital gerçekliklerle örtüşüyor mu? Bu metin, sosyal medya algoritmalarının bireylerin dünya algısını nasıl kurguladığını, Platon’un alegorisindeki esaret ve özgürlük temalarını

OKUMAK İÇİN TIKLA

Zamanın Efendileri: Husserl’in Bilinç Analizi ile Crary’nin 24/7 Kapitalizm Eleştirisinin Kesişimi

Husserl’in zaman bilinci analizi ile Jonathan Crary’nin 24/7 kapitalizm eleştirisi, modern insanın zaman algısını ve teknolojiyle ilişkisini anlamak için güçlü bir çerçeve sunar. Husserl, bilincin zamanı nasıl yapılandırdığını fenomenolojik bir yaklaşımla incelerken, Crary, kapitalizmin zamanı sürekli bir tüketim döngüsüne hapsedişini eleştirir. TikTok’un algoritmik zaman yönetimi, bu iki düşünceyi kesiştiren bir

OKUMAK İÇİN TIKLA

Sümer Tabletlerinin Matematiksel Bilgisi: Algoritmik Düşüncenin Kadim Kökenleri

Sümer tabletlerindeki matematiksel bilgi, insanlığın düşünce tarihine kazınmış en erken izlerden biridir. Bu tabletler, yalnızca sayılarla dolu kil parçaları değil, aynı zamanda insan aklının düzenli, sistematik ve öngörülebilir bir dünya yaratma çabasının somut belgeleridir. Günümüz algoritmik düşüncesinin proto-formu olarak değerlendirilip değerlendirilemeyeceği sorusu, bu kadim bilgiyi çok katmanlı bir mercekle incelemeyi

OKUMAK İÇİN TIKLA

Algoritmik Sansürün Gölgesinde Sanatın Toplumsal Eleştirisi

Sanat, insanlığın vicdanını sorgulayan, toplumsal yaraları deşen ve adaletsizliklere ayna tutan bir araçtır. Ancak, dijital çağda algoritmik sansür, sanatın bu dönüştürücü gücünü sınırlayan bir engele dönüşmüştür. Algoritmalar, görünüşte nötr bir düzenleyici olarak sunulsa da, toplumsal eleştirinin sesini kısarak sanatın özgür ruhunu bir gölgenin içine hapseder. Bu metin, sanatın toplumsal eleştiri

OKUMAK İÇİN TIKLA

Teknoloji, Ahlak ve İktidarın Post-Dijital Düğümleri

İnsan-Makine Sınırlarının Bulanıklaşması Post-dijital çağ, teknolojinin yalnızca bir araç olmaktan çıkıp insan varoluşunun dokusuna işlediği bir dönemi işaret eder. Donna Haraway’in siborg teorisi, bu bağlamda güçlü bir çerçeve sunar: İnsan ile makine arasındaki sınırların erimesi, yalnızca biyolojik ya da teknik bir mesele değil, aynı zamanda bireyin öznelliğini, toplumsallığını ve ahlaki

OKUMAK İÇİN TIKLA

Şeffaflık Toplumu Üzerine Derinlemesine Bir İnceleme

Gözetimden Şeffaflığa Geçiş Byung-Chul Han’ın şeffaflık toplumu kavramı, Michel Foucault’nun panoptikon modeliyle kıyaslandığında, gözetim toplumunun dönüşümünü anlamak için önemli bir zemin sunar. Foucault’nun panoptikonu, bireylerin merkezi bir gözetim kulesinden sürekli izlendiği bir disiplin toplumu modelini ifade eder; burada bireyler, görülme ihtimaliyle kendi davranışlarını düzenler. Ancak Han, şeffaflık toplumunda gözetimin daha

OKUMAK İÇİN TIKLA