Çoktan unutulanlarla çabucak unutulanlar günün birinde anılırlarsa… – Nazım Hikmet
Bir Fotoğrafçı Vitrini – Nazım Hikmet Ne adını biliyordu, ne sanını duymuştu … Onu bir gün bir kıyıdan bir kıyıya işleyen vapurlardan birinin güvertesinde gördü. Hava güneşliydi, deniz durgun. Güneş genç kızın altın saçlarında idi, deniz, gök gözlerinde. O, ona baktı. .. Ona baktı o … Bu bakışma bir saniyelikti
OKUMAK İÇİN TIKLA