Etiket: #sinema

Anti-Kahramanın Çatallı Yolu: Travis Bickle, Tyler Durden ve Joker Üzerinden Bir İnceleme

tarihinde gönderilmiş tarafından

Anti-kahraman, modern anlatılarda insan doğasının karmaşıklığını, toplumsal düzenin çelişkilerini ve bireyin varoluşsal sancılarını yansıtan bir figürdür. Travis Bickle (Taxi Driver), Tyler Durden (Fight Club) ve Joker (Joker) gibi karakterler, bu kavramı farklı yönleriyle somutlaştırır. Her biri, bireyin toplumla, kendisiyle ve ahlakla olan çatışmasını benzersiz bir şekilde ele alır. Bu metin,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Yeraltı ve Sanal: John Wick ve Matrix Üzerinden Toplumsal Dinamiklerin İzleri

tarihinde gönderilmiş tarafından

John Wick’in yeraltı toplumu, modern kapitalist düzenin görünmeyen ama işleyen mekanizmalarını çarpıcı bir şekilde yansıtır. Bu dünya, kendi içinde bir ekonomi, hiyerarşi ve etik kurallara sahip bir gölge sistem olarak işler. Yüksek Masa (High Table) gibi yapılar, modern mafya veya karaborsa ağlarının bir yansımasıdır; güç, sadakat ve ihanet üzerinden işleyen

OKUMAK İÇİN TIKLA

Berberin Kocası Üzerine Bir İnceleme

tarihinde gönderilmiş tarafından

Çocukluğun İzleri ve Belleğin Gücü Antoine’ın çocukluğunda, kuaför salonunda geçirdiği anlar, onun yaşamını şekillendiren bir tutkunun tohumlarını atar. Henüz ergenliğe adım attığı yıllarda, saçlarını kesen güzel bir kuaför kadının varlığı, onun zihninde silinmez bir iz bırakır. Bu iz, yalnızca bir anı değil, aynı zamanda bir arzunun, bir idealin başlangıcıdır. Antoine’ın

OKUMAK İÇİN TIKLA

Birey ve Otorite Arasında: John Wick ile Matrix’in Dünyaları

tarihinde gönderilmiş tarafından

Sistemin Kuralları ve Bireyin Direnişi John Wick’in yeraltı dünyası, görünmez ama katı kurallarla işleyen bir düzen üzerine kuruludur. Bu dünya, bir otorite yapısı olarak Yüksek Masa tarafından yönetilir; ancak bu otorite, bireylerin hareket alanını sınırlarken aynı zamanda onlara belirli bir özerklik tanır. Kurallar, kaosun ortasında bir düzen sağlama vaadiyle işler:

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kahramanların İç Dünyası ve Sistemle Çatışması: John Wick ve Neo Üzerinden Bir Okuma

tarihinde gönderilmiş tarafından

  John Wick’in Yas ve Öfkesi: Freud’un Melankoli Teorisiyle Buluşma John Wick’in hikâyesi, kaybın ve öfkenin iç içe geçtiği bir döngüde şekillenir. Freud’un *Yas ve Melankoli* eserinde, yas, kaybedilen bir nesneye yönelik doğal bir tepki olarak tanımlanırken, melankoli bu kaybın içselleştirilmesi ve benlikte bir çatışmaya dönüşmesiyle ortaya çıkar. Wick’in karısını

OKUMAK İÇİN TIKLA

Derrida, Žižek ve Lacan Bakışıyla Kızgın Damdaki Kedi Filmi ve Aile Mitinin Tartışılması

tarihinde gönderilmiş tarafından

İKızgın Damdaki Kedi (Cat on a Hot Tin Roof) filmini Derrida, Žižek ve Lacan üçlüsünün kavramları üzerinden bir analiz denemesini yaptık. Bu yorum, daha önce aynı filme yaptığımız Jungiyen arketip okumasını farklı bir perspektiften post-yapısalcı, psikanalitik ve ideolojik eleştiri düzlemine taşıyor. Umarım anlaşılır diyerek başlayalım. 🧨 Kızgın Damdaki Kedi: Derrida,

OKUMAK İÇİN TIKLA

1950’lerin Ailesinden 2020’lerin Ailesine: Ne Değişti? Kızgın Damdaki Kedi Filminden Hareketle

tarihinde gönderilmiş tarafından

Kızgın Damdaki Kedi’de tasvir edilen aile yapısıyla günümüz aile sistemini karşılaştırmak, hem tarihsel hem de psikolojik düzlemde ideolojik dönüşümleri okumak anlamına gelir. Başlık 1950’ler Ailesi (Cat on a Hot Tin Roof) 2020’ler Ailesi (Günümüz) Yapı Çekirdek aile – Baba merkezli Dağılmış, parçalanmış, çok biçimli (tek ebeveynli, queer aileler, gönüllü yalnızlık)

OKUMAK İÇİN TIKLA

Babanın Yokluğu : ” Yok Baba ”

tarihinde gönderilmiş tarafından

“Yok Baba” ifadesi, yalnızca fiziksel olarak ortada olmayan bir babayı değil, sembolik, duygusal, ilişkisel ve psikolojik olarak eksik olan bir baba figürünü tarif eder. 🧠 1. Psikanalitik Tanım: Baba Var Ama Yok Lacan’a göre “Baba’nın Adı” (Le nom du père), sembolik düzenin temsilcisidir: “Yok Baba”, çocuğun iç dünyasında yerleşmemiş sembolik

OKUMAK İÇİN TIKLA

İmge, Etkilenim ve Varoluşsal Yansımalar: Deleuze, Baker ve Heidegger Arasında Bir Köprü

tarihinde gönderilmiş tarafından

Sinema ve İmgenin Hareketi Gilles Deleuze’ün sinema felsefesi, görüntünün zaman ve hareketle olan ilişkisini yeniden düşünmeye davet eder. Deleuze, sinemayı bir düşünce makinesi olarak ele alır; ona göre sinema, yalnızca hikâye anlatmaz, aynı zamanda algıyı ve bilinci yeniden yapılandırır. Cinema 1: Hareket-İmge ve Cinema 2: Zaman-İmge eserlerinde, hareket-imgeler ve zaman-imgeler

OKUMAK İÇİN TIKLA